Henny Huisman in tranen in Beter Laat Dan Nooit

Samen met Estavana reizen Ad, Frits, Henny en Edwin af naar Cambodja. Naast alle leuke activiteiten vindt het reisgezelschap het ook belangrijk om stil te staan bij de geschiedenis van het land. Zo gaan ze langs bij de Rode Khmer, een gevangenis waar in de jaren 1975 tot 1979 zo'n 2 miljoen onschuldige mensen zijn vermoord. Waaronder kinderen. Bij binnenkomst voelt Henny meteen een 'ongelooflijk nare sfeer'. Het duurt niet lang of Henny barst in tranen uit wanneer hij de foto's en schedels van deze jonge kinderen ziet. "Alsof het misdadigers waren. (...) Moet je kijken. (...) Het is toch erg dit." 

Estavana loopt op hem af om hem een knuffel te geven, maar Henny is ontroostbaar. "Ik wil wel flink zijn, maar.." Naast dat hij enorm veel verdriet heeft over het lot van deze kinderen, moet hij ook aan zijn eigen familie denken."Je ziet je eigen kleinkinderen. Die kleine schedeltjes." Aangezien het hem te veel wordt, besluit Henny de ruimte te verlaten. "Dit hoef ik niet te zien hoor. (...) Hoe kunnen mensen dat elkaar aan doen, joh. Ik vind dit zo kut." 

Niet alleen Henny, maar ook de andere heren zijn geschokt. "Wat een laffe honden, hé", zegt Ad. Frits snapt ook niet hoe mensen 'zo gruwelijk' kunnen zijn tegen elkaar. "Vaak gaat het om afkomst. Zwart, wit, Jood of niet-Jood. Moslim. Maar hier gaat het om hun eigen landgenoten." Hoe ingrijpend en heftig het ook is, zijn de mannen ook dankbaar dat ze stilstaan bij een stukje geschiedenis. "Hoe raar het ook klinkt: ik ben dankbaar - tussen aanhalingstekens - dat we dit wel mogen zien. Dat we niet alleen maar denken: goh, wat hebben we het leuk met elkaar." 

Ook de kijkers zijn geraakt. 'Wat een indrukwekkende aflevering.' Iemand anders schrijft: 'Henny, ik snap jou.' 

Bekijk de aflevering hier terug.