Eerst kerst in Kerkrade, dan gaat Emma Kok (15) op wereldtournee

Emma is sinds haar vorige interview met RTL Nieuws 'inderdaad' gegroeid, zegt ze. Eerst begint ze geamuseerd te giechelen om de vraag, maar al snel begint ze aan een – nogal aanstekelijke – lachbui. Even later, door de lach heen, zegt ze met gezonde zelfspot: "Anderhalve centimeter om precies te zijn."

Dat is geteld sinds begin september. Emma was toen het onderwerp van een zondaginterview, niet toevallig een van de bestgelezen verhalen in die serie van heel 2023. Bij die gelegenheid was ze nog 1,51 meter lang, inmiddels steekt ze dus 152,5 centimeter de lucht in. Een bescheiden toename, zou je zeggen, maar toch niet niks voor een meisje dat door het leven gaat zonder vast voedsel te kunnen eten.

Een andere statistiek over Emma Kok, dan maar. Nu eentje die je gerust duizelingwekkend kunt noemen: de teller van haar wereldhit Voilà, een cover van de Franse zangeres Barbara Pravi, is op YouTube in de tussenliggende drie maanden van 15 miljoen views opgelopen naar ruim 31 miljoen. "Echt-Niet-Nor-Maal-Meer", zegt ze daarover. Haar vrolijke verbazing klinkt in elke lettergreep. "Ik weet gewoon niet wat me overkomt."

Dat laatste wisten de toeschouwers op het Vrijthof in Maastricht ook niet, in juli van dit jaar, toen Emma (als podiumgast van violist André Rieu) de mensenmassa op het plein omverblies met haar kraakheldere en krachtige stemgeluid. Zoals we in september ook al schreven: "Bijna niemand hield het droog."

Het optreden van Emma en het geëmotioneerde publiek kun je zelf zien in deze video:

Nog een opsteker: het ging de afgelopen maanden prima met haar gezondheid, zegt Emma. "Eigenlijk is er niets veranderd. Ik hoop dat dat zo blijft. Want dat betekent dat ik de dingen kan doen waar ik van hou, namelijk zingen. En dat hoop ik komend jaar héél veel te kunnen doen."

Emma lijdt aan gastroparese, oftewel maagverlamming. De consequentie is dat ze niet kan eten. Haar maag verdraagt geen vast voedsel. "Als ik iets zou eten, zou dat verschrikkelijk veel pijn doen", zei ze daar eerder over.

Aangesloten op twee pompen

Waar ze ook gaat, ze heeft altijd twee pompen bij haar die haar via een sonde de hele dag door kleine beetjes vloeibare voeding toedienen. 22 uur per dag zit ze daarop 'aangesloten'. "Het enige dat ik wel kan eten, zijn 's morgens en 's middags een halve dunne rijstwafel met een beetje stroop erop."

Ook 's nachts zit Emma vast aan de twee pompen. Dan zitten ze ook nog in het stopcontact om op te laden. Er is geen remedie voor de kwaal, die erg zeldzaam is. In Nederland lijden ongeveer duizend mensen eraan.

Dankzij haar stabiele gezondheid waren de afgelopen maanden 'geweldig', vertelt ze enthousiast. Er waren meer concerten met André Rieu bijvoorbeeld, in de MECC in Maastricht en opnieuw op het Vrijthof, het podium van haar grote doorbraak afgelopen zomer. Voor omroep MAX heeft ze een kerstspecial opgenomen, een duet met de Duitse zangeres Helene Fischer. Er waren paardenshows met Britt Dekker. Ze stond ook nog met Fred van Leer in Rotterdam op het podium van Ahoy. "Allemaal ontzettend leuke dingen. Ik ben heel gelukkig met hoe het nu gaat."

Daar, op het podium, is ze pas écht gelukkig, zegt Emma. Daar hóórt ze, zo voelt het. Daar mag ze doen waar ze het meeste van houdt: haar stem laten horen. Zingen. "En ja, dat ik dan even los ben van de twee pompen is natuurlijk ook fijn. Het voelt als een bevrijding. Even niks aan mijn lijf, niks dat met tegenhoudt, heerlijk. Als ik zing voel me enorm krachtig, vrij en gelukkig. Dan kan ik even al mijn emoties eruit gooien. De goede én de slechte."

Want, daar is ze ook eerlijk in: ziek zijn is zwaar, fysiek én emotioneel. "Mijn energie kan de ene dag heel goed zijn, en de volgende dag minder. Dat is moeilijk te voorspellen."

Stomme, boze, verdrietige emoties

En ja, daar wordt ze soms moedeloos van. "Het is soms moeilijk te accepteren, natuurlijk. Ik heb ups en downs. Gelukkig kan ik op een podium ook de stomme, boze, verdrietige emoties kwijt."

Het leven is opeens anders, nu ze wereldwijd de aandacht heeft getrokken. Ze leeft van optreden naar optreden. "Veel oefenen. Zanglessen, nieuwe liedjes instuderen, beter worden. Nieuwe technieken leren ook. Er is nog veel te leren."

Komend jaar zal ze veel op reis zijn, mede daarom heeft ze besloten bij het begin van dit schooljaar niet meer naar een 'normale' school te gaan. "Ik zit nu op de Wereldschool. Daar krijg ik geen klassikaal les, maar ik volg een onderwijsprogramma waarbij ik elke schooldag taken en opdrachten moet uitvoeren. Dat is in principe zelfstandig, maar als ik vragen heb, kan ik contact opnemen met docenten."

Heel prettig, vindt ze dat. Op haar oude school werd ze regelmatig gepest met haar ziekte, dat is nu lekker voorbij. 'Levende kabouter' werd ze genoemd door de pesters, en 'oma', omdat Emma haar twee pompen vervoerde op een rollator. Dat kon niet anders, want 'die dingen zijn niet te tillen'.

Hoe dat nu gaat? "O, mama draagt ze. Die gaat overal met me mee." Weer een gulle lach: "Heel handig hoor, zo'n moeder."

Op wereldtournee: 'Ontzettend veel zin in'

De fysieke school zegt ze niet te missen. Haar moeder en zus zijn thuis, ze spreekt regelmatig met haar vriendinnen af. "Soms gaan zij ook mee naar generale repetities voor optredens."

Op de meeste dagen staat ze op tijd op om in de ochtend aan haar schoolopdrachten te werken, zegt Emma. En de rest van dag? "Zingen, oefenen voor optredens. Chillen. Een film kijken met mama en met vriendinnen."

Maar het hoogtepunt moet nog komen, glundert ze. Namelijk: de tournee in 2024. En dan ook maar meteen een wereldtournee. "Het wordt hopelijk heel cool. We gaan met André Rieu over de hele wereld optreden. Nederland, België, Duitsland, Bahrein, Abu Dhabi, Mexico, Griekenland, Ierland… ik heb er ontzettend veel zin in."

Natuurlijk gaat haar moeder Nathalie mee, haar steun en toeverlaat. Haar vader en zus niet? "Niet de hele tijd, maar zij kiezen wel een paar landen uit om te komen kijken."

Voordat de grote wereldpodia wachten, vieren ze eerst nog kerst met elkaar, thuis in Kerkrade. "We hebben de traditie dat we in foute kersttruien gezellig met elkaar zijn. We kijken eigenlijk altijd All you need is love. De opa's en oma's komen langs, waarschijnlijk ook wat vrienden. Heel fijn. Een mooie afsluiting van een goed jaar."

10 miljoen: een dansje in de kamer

Misschien dat ze samen kunnen vieren dat Voilà op YouTube, of op Spotify, het volgende miljoen aantikt. "Dat houden we wel bij, inderdaad. Best een leuke sport", lacht ze.

Op Spotify staat de teller inmiddels ook al ruim boven de 12 miljoen. "Toen het over de 10 miljoen ging, hebben we wel even een dansje in de kamer gemaakt. Dat was een vrij onwerkelijk moment, eerlijk gezegd. Maar erg leuk."

Twee andere nummers die ze opnam (Strijder en Laat mij een vlinder zijn) scoren overigens ook prima op de streamingdienst: allebei ruimschoots boven het miljoen. Twee kerstsongs zijn sinds vorige week aan hun opmars in de lijsten begonnen.

Dat ze wereldwijd volgers heeft, is ook goed te merken aan de duizenden reacties die ze krijgt, vooral via haar socialemediakanalen. "Het is echt niet bij te houden. Hartstikke leuk, al die reacties. Iedereen stuurt me aardige berichten. Het zijn er alleen zó veel dat ik er een dagtaak aan zou hebben om ze allemaal te beantwoorden."

Tijdens dit interview is er maar één vraag waarop het – veelbetekenend? – stil blijft… Of ze misschien van plan is in 2024 ook een album op te nemen? "Ehhhh, nou, ik, ehhh… Maar even zien..."

Oké, andere vraag dan maar: wat ze hoopt voor 2024? "In de eerste plaats dat mijn gezondheid stabiel blijft, zodat ik kan blijven doen waarvan ik hou. Dan ben ik gelukkig." 

Het wordt een spannend jaar, dat is zeker. Veel reizen, veel optreden. Zenuwachtig is ze niet, zegt ze. "Nee joh. Ik laat het gewoon op me afkomen. Ik heb er alleen maar heel veel zin in. We stappen op de trein en we laten ons lekker meevoeren. Komt goed."

Stichting Gastrostars

Emma richtte eerder dit jaar de stichting Gastrostars op. Ze gebruikte daarvoor de 25.000 euro prijzengeld die ze won bij het SBS6-programma Ministars. "We zamelen geld in om aandacht voor deze ziekte te krijgen. Ik zou willen dat het bij meer mensen bekend was, zodat we wat minder vaak op onbegrip stuiten. Ook bij artsen is gastroparese weinig bekend. Vaak wordt er lang gedacht aan een eetstoornis, of krijgen patiënten te horen dat ze hun maag moeten trainen."

In de tweede plaats hoopt Emma genoeg geld bij elkaar te brengen om uiteindelijk medisch onderzoek naar de ziekte te steunen. "In Nederland lijden maar duizend mensen aan deze ziekte, die zeldzaamheid zorgt er helaas ook voor dat er te weinig onderzoek naar gedaan wordt."