Royce de Vries ontweek plek waar aanslag Peter R. de Vries plaatsvond

Een maand voor de onthulling van het monument bezoeken Kelly en Royce het Leidseplein in Amsterdam. De plek waar het monument komt te staan, is al afgezet met hekken. "Hij had toen eens moeten weten: als ik naar buiten loop, komt daar een monument van mij te staan", zegt Royce. 

Ondanks dat Royce na de aanslag op Peter het Leidseplein al vaker heeft bezocht, is hij nog niet op de plek geweest waar zijn vader daadwerkelijk werd neergeschoten. "Ik heb altijd wel een beetje een naar gevoel aan die plek overgehouden. Ik ontweek het ook wel." Hij denkt dan ook dat het monument een positieve draai aan de plek, waar deze gruwelijke aanslag plaats heeft gevonden, zal geven. "Dat ik er nu misschien wel extra voorbijrijd, in plaats van dat ik de plek ga ontwijken."

Het monument heeft voor zowel Royce als Kelly een persoonlijke betekenis, omdat de teksten uit de afscheidsbrief, die Peter voor zijn kinderen heeft geschreven, op het monument geschreven staan. "Het is iets wat ik moeilijk vind om zonder emoties over te hebben. Het is iets heel persoonlijks", legt Kelly uit.

Peter had die afscheidsbrieven al tien jaar bij Jacqueline, zijn ex-vrouw en moeder van zijn kinderen, in huis liggen en eens in de zoveel tijd paste hij de tekst hierin aan. "Ik weet wel dat ik het toen apart vond dat hij dat had, maar aan de andere kant hoorde het ook wel een beetje bij het leven wat we hadden.

Kelly en Royce waren altijd bang dat er uiteindelijk iets in de brief zou staan wat hen zou schokken. "Hij zei altijd wel heel mooi: 'Ik denk dat je er vooral heel blij mee gaat zijn'." Ondanks Peters geruststelling, vonden Royce en Kelly het toch lastig om de brief te openen. "Alsnog heb ik wel met een knoop in mijn maag die brief toen opengemaakt", legt Royce uit.

Het maakt Royce en Kelly verdrietig dat Peter de totstandkoming en onthulling van het monument niet mee heeft kunnen maken. "Hij was onder heel veel mensen geliefd en gewaardeerd, maar mijn vader was ook iemand met een sterke mening." Peter moest daarom vaak tegen de stroom in en tegen sterke meningen opboksen. "Ik weet dat hij dat soms ook naar en vervelend vond."

Na de dood van Peter hebben zijn kinderen en Jacqueline zijn werk overgenomen. "We proberen allemaal een stukje van de nalatenschap op te pakken. Kelly doet fantastisch werk voor de foundation. Ikzelf probeer een aantal mensen die mijn vader hielp als advocaat of vertrouwenspersoon bij te staan." Ook Jacqueline is een steun en toeverlaat geweest voor haar kinderen. "Ze is onze support en staat altijd naast ons. Zij aan zij. We deden het altijd met zijn viertjes en nu met zijn drietjes. Ik ben trots op hoe we het met zijn drieën doen.