Rob Goossens verbijsterd over stofzuigende Linda in St. Willebrord: 'Zou zij na een regenbui de coniferen föhnen?'

Een plaats die zich door de rest van het land 'rolluik-city' laat noemen, lijkt meer gesteld op privacy dan op zijn imago. Toch gingen de luiken open voor de nieuwe serie St. Willebrord: Het Mirakel van Brabant. Zodoende zagen we onder meer hoe Corrie haar oprit zo grondig bleekte dat je zou zweren dat er een moord is gepleegd.

Ik weet nooit zo goed wat ik moet vinden van mensen die met een stalen gezicht het ene roepen en vervolgens het andere doen. Uitgerekend dat lijkt St. Willebrord tot kunst te verheffen. 'Wie van buiten komt, past zich aan', is het devies aldaar en één sociale huurwoning voor statushouders ontketende afgelopen zomer zelfs een regelrechte volksopstand. Tegelijkertijd vertrouwt het dorp zijn haar al meer dan 25 jaar toe aan de Filipijnse homoseksuele Dante.

In onderstaande video vertelt Rob waarom hij zo'n fan is van de inwoners van St. Willebrord.

En terwijl het dorp zoveel rolluiken telt dat het échte mirakel van Brabant is dat sommige telefoons binnenshuis bereik schijnen te hebben, gingen diezelfde luiken massaal open toen de makers van Chateau Meiland aanklopten voor een reallifeserie. Maar liefst 21 dorpsbewoners doen mee aan de serie. Hou dan nog maar eens vol dat je een hekel hebt aan pottenkijkers.

Maar, zoals oud-Feyenoord-voorzitter Cor Kieboom zo treffend zei: "Waar staat dat ik consequent moet zijn?" En sowieso, wie zegt dat consequentie deze serie meer fans zou bezorgen? Dit soort televisie is juist op zijn best als heerlijk vat vol tegenstrijdigheden en de alledaagse rariteiten die bij de hoofdrolspelers horen. 

Bij Linda uit St. Willebrord en haar moeder Corrie zijn dat de schoonmaakrituelen: terwijl moeder staat te vloeken omdat de bezem niet goed vast aan de steel zit, staat Linda met een gieter bleekwater over de oprit te verdelen. Even later zien we haar op het dak omdat ze even de zonnepanelen staat te stofzuigen. Maar heeft niet iedereen wel iets dat alleen normaal lijkt zolang niemand meekijkt?

Op basis van de eerste aflevering ziet het er goed uit voor St. Willebrord. Doordat de serie met het astronomische aantal van 21 hoofdrolspelers werkt, hoeven de makers niet bang te zijn dat de verrassende verhalen snel op zijn. Neem Chateau Meiland: niet alleen neemt het aantal oprecht verrassende verhalen af, daarnaast weten de makers net iets te goed wat lekkere televisie oplevert. Of dacht je dat het toeval is dat de Meilandjes op zoek zijn naar een vakantiehuis waarin er héél veel geklust moet worden?

Misschien is het omdat ik van tevoren een stoet mensen had verwacht die allemaal net iets te graag op televisie willen komen. Of omdat ik me nauwelijks kon voorstellen dat er iets charmants te vinden is in een dorp met meer rolluiken dan fietsen. Maar ik denk dat ik die rolluiken nu beter begrijp. Die zijn niet zozeer tegen de pottenkijkers, maar hebben het dorp de kans gegeven om in alle rust aan een verbeterde 2.0-versie van zichzelf te werken. St Willebrord: Mirakel van Brabant kwam precies op tijd om het resultaat aan de wereld te laten zien.

De afgelopen twee maanden heb ik geprobeerd zo weinig mogelijk oogcontact te maken met ons gazon, dat door een mol zo grondig is verwoest dat ik het al die tijd heb laten liggen. Ik denk aan Linda op haar dak. Zou zij na een regenbui de coniferen föhnen? Wrijft ze haar kliko in met meubelwas?

Morgen ga ik met het gazon aan de slag, echt.