Thomas van Luyn kan 'monster in de ogen kijken' na allesveranderende diagnose

Lang wist Thomas niet waarom het hem maar niet lukte om het leven te leiden zoals 'het hoort'. Toen hij op 53-jarige leeftijd zijn diagnose kreeg, vielen alle puzzelstukken op hun plek. "Mijn hele leven was ik aan het proberen leuk mee te doen met hoe het zou moeten. Wat voor veel mensen geldt, overigens, maar voor ADHD'ers is het net wat moeilijker."

Zijn leven veranderde vier jaar geleden, toen hij samen met zijn vrouw in de auto zat en overvallen werd door een paniekaanval. "Over de precieze aanleiding wil ik niet te veel uitweiden, laten we het erop houden dat het een huwelijkse crisis was", vertelt hij. "Ik heb al duizend keer geprobeerd om een normaal iemand te zijn en daarin heb ik duizend keer gefaald. Dus dan denk je: alles ligt aan mij."

De chaos in zijn hoofd eiste zijn tol in relaties. "Je hebt voor je gevoel de keuze tussen óf onredelijk je eigen ding doen óf meegaan met hoe het blijkbaar hoort. Allebei is niet gelijkwaardig. Dat is een probleem." 

Ook zijn vrouw heeft het weleens zwaar. Hij somt zijn 'gebreken' op: "Afgeleid zijn, niet goed luisteren, afwezig zijn. Eenvoudige klusjes vergeten of niet doen. Er financieel gezien een puinhoop van maken. Banen kwijtraken. Dat zij dan zegt: je moet een keer gaan praten met je baas. Krijg je daar weer ruzie over." 

De diagnose bood perspectief. "Mijn hele leven was ik ergens voor op de vlucht. Nu kon ik het monster in de ogen kijken." Dat begon bij eerlijk durven zijn, ook tegenover zijn partner. "Ik dacht iets wat ik nooit aan iemand had verteld, namelijk dat ik het leven eigenlijk helemaal niet zo leuk vind. Sinds ik dat tegen mijn vrouw heb gezegd, is mijn leven in veel opzichten verbeterd."

Na een zoektocht naar de juiste medicatie voor zijn ADHD voelde Thomas voor het eerst rust in zijn hoofd. Hij weet dat ADHD niet 'verdwijnt', maar de medicatie geeft hem wel 'rust' en helpt bij concentratie.

Het hele interview is te lezen in Vriendin.