Marlijn Weerdenburg openhartig over ADHD-diagnose zoon: 'Op een gegeven moment was er voortdurend ruzie'
Marlijn Weerdenburg (42) heeft een pittige tijd achter de rug. Toen ze haar moeder verloor, was ze zwanger van haar tweede kindje en vlak na die periode ging haar oudste zoon Teun voor het eerst naar school. Al snel bleek dat laatste niet goed te gaan, vanwege, wat later bleek, zijn ADHD. In een interview met AD-weekendmagazine Mezza vertelt Marlijn openhartig over de strijd die zij en haar partner Paul met hun zoon hebben gevoerd voordat hij gediagnosticeerd werd.
"Hij was echt heel ongelukkig"
Een halfjaar na het overlijden van haar moeder, ging Teun voor het eerst naar school. "Al na een week kwamen we erachter dat hij niet op het regulier onderwijs kon blijven, omdat hij andere kinderen ging bijten, onder tafels kroop en helemaal gek werd van alle prikkels in de klas."
Thuis had ze ook wel door dat Teun moeite had met luisteren. "Maar ik dacht: ik ben misschien niet zo'n goede moeder, of niet duidelijk genoeg, of Paul en ik kunnen niet zo goed opvoeden." Marlijn en haar partner hebben hun kind laten onderzoeken en daaruit kwam de diagnose ADHD, 'maar dan in heel extreme mate'.
Na die diagnose moest Teun naar het speciaal basisonderwijs en medicijnen slikken. "Daar schrokken wij ontzettend van, omdat we bang waren dat hij door die medicatie een ander persoon zou worden." Die medicatie werd daarom een tijdje uitgesteld, al zag het stel wel in dat het zo niet langer kon. "Op een gegeven moment was er voortdurend ruzie en ga je als ouder schreeuwen, omdat je denkt: maar waaróm luister je nou niet?"
Het was ook voor Teun geen fijne periode. "Hij was echt heel ongelukkig. Ik vond het zo zielig voor hem, tegelijkertijd was er altijd strijd, omdat we elkaar niet begrepen." Daarom zijn ze toch begonnen met medicatie. "Dat had vrijwel meteen effect; hij begon z'n draai te vinden, zonder dat hij een ander persoon werd. En er kwam voor het eerst rust in huis. Teun is gelukkig."
Marlijn wordt emotioneel als ze over de school begint waar haar zoon inmiddels floreert. "Dat is ook een reden waarom ik dit toch wil vertellen, omdat ik zelf ook mensen ken die zeggen: 'Er is niks aan de hand met mijn kind, en ik wil dat hij gewoon meedoet in de normale maatschappij, anders wordt hij een buitenstaander.'"
Nu er meer structuur is thuis, moet Marlijn nog wel werken aan haar relatie met Paul. Daar is door de pittige periode weinig aandacht aan besteed. "Tegelijkertijd vragen we onszelf heus weleens af wat we nog samen hebben. Ja, er is dat mooie huis en natuurlijk zijn er de kinderen. Maar de liefde tussen ons heeft al jaren geen water gekregen. Dus daar valt nog veel in te halen."
