Gedwongen weer wonen bij je ouders: 'Ik word er moedeloos van’
Meer mensen gaan op latere leeftijd weer bij hun ouders of grootouders wonen, omdat ze geen huis meer kunnen betalen na een scheiding of verandering in werk. Wij vroegen mensen naar hun ervaringen en kregen ruim duizend reacties.
"Ik heb werkelijk alles geprobeerd. De gemeente kan niks doen. Er is geen oplossing", zegt Danielle van Riel.
Ze is niet de enige voor wie het onmogelijk is om een woning te vinden. Wanneer kinderen uit huis gaan, keert een kwart binnen vijf jaar terug naar de ouders, blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Dat is een grotere groep dan een aantal jaar geleden. De belangrijkste reden is het stuklopen van een relatie, maar ook financiën spelen een rol.
Huis te klein
Het overkomt ook Joyce van Loon (31). Samen met haar man Tim (37) woonde ze in een koophuis. Als er een tweede kindje op komst is, blijkt dat te klein en moeten ze hun huis verkopen. Maar een nieuwe woning vinden lukt niet. "We wonen vanaf augustus bij mijn ouders in hun appartement met drie slaapkamers. De kleinste slaapt bij ons", vertelt Van Loon.
Joyce van Loon met haar gezin. (Eigen foto)
Huren blijkt ook onmogelijk. Voor een sociale huurwoning verdienen Van Loon en haar man te veel. Dan maar huren in de vrije sector? Met hun inkomen kan het, maar de huren liggen hoog. Bovendien reageren er veel mensen wanneer er een nieuw huurhuis vrijkomt. Het lijkt soms meer een loterij. "Je moet geluk hebben, je bent eigenlijk meer een nummer.'
Liever gisteren dan vandaag zou Van Loon weer een woning voor zichzelf willen. "Ik word er soms echt moedeloos van. Bij je ouders wonen heeft ook impact op je relatie."
Alleen in het weekend samen
Ook voor Cyrella Nieboer (23) en Mark de Graaf (29) is het een worsteling. Ze wonen met hun zoontje van anderhalf in Assen, maar hij krijgt een baan aangeboden in Eindhoven. Daar een woning vinden gaat moeizaam.
Zijn ouders bieden de oplossing. Zij wonen in Eindhoven en hij mag tijdelijk bij hen wonen. Om praktische redenen is het niet mogelijk dat het hele gezin bij vader en moeder intrekt.
Cyrella Nieboer en Mark de Graaf. (Eigen foto)
Maar inmiddels zijn ze ruim een half jaar verder en leven ze doordeweeks gescheiden. In het weekend zijn ze samen. "We zoeken iedere dag naar huizen, onze familie ook. We hebben nog steeds niks gevonden, terwijl we dachten dat het snel zou lukken", vertelt Nieboer teleurgesteld. Voor de sociale huurwoningen geldt een lange wachttijd. De vrije sector en koopmarkt zijn te duur voor het gezin.
Niet meer samen als gezin
Danielle van Riel (35, foto rechts) is gescheiden en moet het alleen zien te rooien. Samen met haar twee kinderen woont ze op zolder bij haar opa en oma van in de tachtig. De enige mogelijkheid om niet dakloos te raken.
"Sinds het moment van uit elkaar gaan heb ik mezelf ingeschreven bij Woningnet, maar daar beland je al gauw op nummer 307 als het al niet meer is", zegt ze. Een sociale huurwoning is dus uitgesloten.
Omdat ze vermogen heeft overgehouden uit de verkoop van de woning die ze met haar ex had, zou ze in de vrije sector moeten huren. Maar daar is haar inkomen te laag voor. Ze haalt de inkomenseisen van de verhuurders niet. "Heel leuk allemaal zo'n vermogen, maar keer op keer kreeg ik te horen dat ze niet kijken naar vermogen of borgstelling, maar naar inkomen."
In ziektewet door burn-out
Intussen gaat haar gezondheid bergafwaarts. "Ik kreeg een burn-out en ben daar nog steeds herstellende van. Daardoor raakte ik mijn baan kwijt en zit ik in de ziektewet."
Van Riel is blij dat haar grootouders haar opvangen, maar toekomstbestendig is het niet. "Het is een oplossing, maar geen gezonde situatie." Bovendien is het nog de vraag hoe lang haar grootouders zelfstandig kunnen blijven wonen. "Het zal niet al te lang meer duren voordat ze niet meer voor zichzelf kunnen zorgen en dan... staan wij opnieuw op straat?”