Josseline (29) hoort stemmen, maar is niet gek in haar hoofd
Mensen die stemmen horen in hun hoofd worden nog steeds direct gezien als mentaal zieke mensen. Ook in de psychiatrie wordt het horen van stemmen in je hoofd snel in verband gebracht met schizofrenie of borderline. Toch heeft slechts een kleine minderheid van de 'stemmenhoorders' een psychische stoornis.
Om ervoor te zorgen dat dit stigma verdwijnt, organiseert Stichting Weerklank deze week een congres in Den Haag. En dit is geen toeval, want is het vandaag Wereld Stemmenhoordag. Welke problemen ervaren stemmenhoorder in het dagelijks leven?
'Doe jezelf wat aan'
Josseline Tolhok (29) hoort stemmen in haar hoofd. Ze hoort deze stemmen door trauma's die ze gedurende haar jeugd heeft opgelopen. "Ik werd namelijk erg gepest en hoor daardoor al jarenlang de stemmen van mijn pesters", vertelt Jossseline. "Ik hoor ze dingen zeggen als: 'je kunt toch niks', 'niemand mag jou', 'doe jezelf wat aan want je leven stelt niks voor'."
Als Josseline mensen hierover vertelt kijken ze haar raar aan. "Mensen denken dat ik gek in mijn hoofd ben. Dat ben ik niet. Ik heb geen psychische stoornis, ik heb een trauma."
De ene pil na de andere
Josseline is hulp gaan zoeken, omdat ze echt naar de stemmen begon te luisteren en ernaar ging handelen. "Zo ging ik mezelf verwonden, omdat de stemmen zeiden dat als ik dit zou doen, de mentale pijn zou stoppen", legt ze uit. "Ik ben toen meerdere keren opgenomen in een GGZ-instelling, zij gaven mij de ene pil na de andere om me rustig te houden. Door de stemmen kreeg ik namelijk ook last van woede-uitbarstingen."
Maar de nodige therapie kreeg ze niet. "In plaats van met me te praten over de stemmen en mijn trauma's, stopten ze mij vol met medicatie. Door die medicatie werden mijn stemmen wel onderdrukt, maar niet opgelost."
Probleem oplossen, niet wegstoppen
Josseline werd gediagnosticeerd met een complexe posttraumatische stressstoornis. "Toen ik uit de instelling mocht heb ik voor mezelf besloten om met het merendeel van de medicatie te stoppen. Ik voelde me er namelijk alleen maar slechter door. Ook heb ik geleerd heb dat ik niet naar mijn stemmen moet luisteren. Zo kan ik in het echte leven veel beter op mensen reageren."
"Door de trauma-verwerking zijn de stemmen in mijn hoofd veel minder geworden, ik kan veel beter met ze omgaan." Josseline en ook Stichting Weerklank geven aan hoe belangrijk het is dat 'stemmenhoorders' niet meteen aan de antipsychotica worden gezet omdat ze zogenaamd gek zijn, maar echt hulp krijgen met de stemmen die ze horen. Zodat het probleem wordt opgelost in plaats van weggestopt.