Co-ouderschap ondanks vechtscheiding: 'Wil het beste voor de kinderen'

Van de in 2010 gescheiden ouders koos 27 procent voor co-ouderschap, blijkt uit een nieuwe analyse van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Twee jaar later was 80 procent van deze co-ouderschappen nog intact. Ouderparen die relatief hoog opgeleid zijn en weinig onderlinge conflicten hebben rond de scheiding, kiezen het vaakst voor co-ouderschap.

Voor altijd in mijn hart

Michael en zijn ex Renata hadden - in eerste instantie - een vechtscheiding. "We stonden lijnrecht tegenover elkaar. Daarom duurde het ook twee jaar voordat de scheiding rond was. Je denkt als eerste aan jezelf", zegt Michael. Tot de ouderschapsplannen in beeld kwamen, en ze zich realiseerden dat ze het beste wilden voor hun kinderen. 

De kou raakte uit de lucht toen Michael in november 2015 zijn dochter op ging halen. "Mijn ex zat met haar in het speeltuintje naast haar huis. Toen heb ik tegen haar gezegd: wat er tussen ons is gebeurd is betreurenswaardig en niet leuk. Maar waar er twee vechten, hebben er twee schuld. Je zit voor altijd in mijn hart en verder vind ik je gewoon een trut. Toen keek ze me aan zoals alleen zij dat kan en zei: 'En jij een klootzak'. 'Ja, dat wist je toen je eraan begon', antwoordde ik."

Om de week

"Toen moesten we hard lachen", herinnert hij zich. "We maakten excuses over en weer en spraken uit: ik ben blij met jou als moeder/vader van mijn kinderen. Het is zo belangrijk dat je ook dát tegen elkaar zegt."

Het co-ouderschap heeft erin geresulteerd dat Giulia om het weekeinde bij haar vader is. "Zo houdt ze een stabiele basis voor school." Als ze straks 10 is, komt ze om de week bij Michael, net als Luca nu.

Extra oppassen

Michael: "We hebben een vechtscheiding gehad, maar we zijn er heel goed uitgekomen. Na de scheiding hebben we goed gepraat en dat heeft ervoor gezorgd dat we nu bevriend zijn. We durven elkaar over en weer dingen te vragen, zoals een extra avond oppassen of juist de kinderen eerder ophalen. Een paar weekeinden geleden was mijn neefje jarig en waren de kinderen bij Renata. Dan bel ik of ik Giulia eerder mag halen en zegt zij: 'natuurlijk!'"

Geen rancune

Wat hij het belangrijkste vond, was dat het co-ouderschap goed op papier kwam te staan. "Dat moet duidelijk zijn, dan is het voor iedereen helder. 'Je hebt geen ouderschapsplan nodig, dat gaat toch vanzelf', hoorde ik weleens. Maar je hebt mensen die vanuit rancune allerlei narigheid uithalen. Als je het touw wilt kunnen laten vieren, als je schappelijk wilt zijn naar elkaar, dan moet je elkaar kunnen vertrouwen."

Renata is zeker niet rancuneus, zegt hij. "Ik ben blij dat we dit hebben, we waken ervoor en we vechten er allebei hard voor. Alle lof naar mijn ex, ik heb echt een goede aan haar. Zij heeft nu een leuke, lieve vent. Ik had me geen betere stiefvader kunnen wensen voor mijn kinderen."