Zo is het nu met Shannon & Cevar: ‘Wat is hier gedaan?!’

Voor Cevar en Shannon is Kopen Zonder Kijken de ultieme redding op de oververhitte huizenmarkt. Het hele proces uit handen geven voelde dan ook vooral als een opluchting. Al geeft het soms ook extra druk. Want ze hadden geen idee wat hen te wachten stond.

Shannon werd allereerst overrompeld toen Cevar haar uit het niets vertelde dat ze een vlogje moest opnemen. Maar meedoen aan ‘die poppenkast’ wilde ze wel en dus stapte dit enthousiaste koppel met beide benen in deze achtbaan.

Ineens zit je er in

En zo zaten ze twee weken na hun inschrijving al bij de notaris om de handtekeningen onder het contract te zetten. In no-time stond hun leven op zijn kop. Wij spraken ze over deze dolle achtbaanrit én horen hoe het nu met ze gaat.

Shannon: “Het ging echt supersnel allemaal. Achteraf vind ik dat wel fijn, zo kon ik er ook niet te lang over nadenken. We deden het gewoon en dachten steeds ‘we zien het wel’. Ik liet het ook allemaal een beetje over me heenkomen. Ik was er eigenlijk vrij rustig onder.”

Cevar daarentegen verbaasde zichzelf: “Ik vond echt alles spannend”, vertelt hij. “Vooral vanaf het moment dat we moesten doorgeven waar we wilden wonen. Dat vond ik zenuwslopend. Je hebt gewoon geen idee waar je uitkomt en dat is raar.”

Shannon: “Voor mij maakte de deelname aan het programma alles makkelijker. Ik kan echt vastlopen op het maken van keuzes en dat had ik nu niet. Ik ben voor mijn gemoedstoestand eigenlijk heel blij dat we aan het programma hebben meegedaan.”

Geen klussers, maar maaiers

Het enthousiaste koppel was zelf al bijna twee jaar op zoek naar een huis. Ze hebben er in totaal 7 of 8 bekeken en vonden het moeilijk om steeds te overbieden.

Cevar: “Veel huizen binnen ons budget moesten worden verbouwd en wij zijn geen klussers. Ik hou van de tuin en kan wel wat aan de muur hangen, maar grote klussen en ruimtes inschatten, dat is niet iets wat wij kunnen.” Shannon vult hem aan: “Nu we in dit huis wonen kunnen we het wel steeds beter, we gaan het nu ‘gewoon doen’. We hebben zelf dimmers geplaatst en al heel veel geklust in de tuin. Maar een grote verbouwing, dat vinden we niet leuk ook.”

Rust, ruimte én gras

Waar velen met tegenzin de stad enigszins noodgedwongen verlaten, willen Shannon & Cevar juist zo snel mogelijk weg. Ze willen rust, ruimte en gras! Alex dacht dan ook dat het zo geregeld zou zijn, maar niets was minder waar. Ook hier lag een flinke uitdaging. In Noord-Oost Nederland is de huizenmarkt net zo oververhit als in de randstad en dus kon een kleine concessie ook in deze aflevering niet ontbreken. Gelukkig was hun nieuwe stulp daarna snel gevonden.

Cevar: “Toen we eindelijk mochten kijken waar we gingen wonen had ik geen pols meer. Ik vond het zo ongelofelijk spannend! We zeiden wel ‘we hebben elkaar, het komt wel goed’, maar oh, wat vond ik die autorit lang duren. Zonder Shannon had ik het niet kunnen doen. Ik heb geen spijt en het was een prachtig, prachtig avontuur. Ik had het echt niet willen missen, maar ik ga het niet nog eens doen.”

Ik voel me bijna een koning

Tijdens de puzzeltocht waren ze enorm opgelucht. Eigenlijk vonden ze alle huizen helemaal prima. Maar vooral voor het allerlaatste huis wilde Shannon wel tekenen. Wat een geluk dat dit hem ook echt geworden is. Cevar had er zelfs over gedroomd! Een eigen huis met voor het eerst een trap en enorm veel ruimte. Hij voelde zich bijna een koning.

Corrie? Corrie!

De koosnaam voor het huis werd meteen Corrie. Huiselijk en gezellig. Maar het huis mocht nog wel naar 2021 worden getransformeerd en daarom leggen ze nog €20.000 bij voor de gewenste facelift.

Shannon: “Op de dag van de opleving kwamen alle scenario’s van de afgelopen maanden nog even voorbij. Het avontuur duurde in totaal 9 maanden waarvan we nog een hele poos bij mijn ouders hebben gewoond om kosten te besparen. Met zijn vieren dachten we ook vaak na over de verbouwing, maar ik kwam steeds niet verder dan de hal. Ik kon wel bedenken dat daar een nieuwe vloer in lag, dat er een ander kleurtje op de muur was geschilderd en dat er een mooie lamp hing. Het zou vast beter zijn dan het was, maar eenmaal van de hal naar de woonkamer bleef mijn hoofd leeg. Ik had werkelijk geen idee.”

Cevar gaat verder: “Martijn maakte voor de oplevering nog de opmerking: ‘ Je kunt eventueel ooit de garage nog uitbouwen’, en ik dacht nog; ‘neee man, nooit!’. Ik kon me daar echt geen voorstelling van maken. De garage zou blijven zoals die was. Die gingen ze echt niet veranderen. We hadden zelfs heel veel dozen gelabeld voor de garage”, lacht hij.

Doe normaal!

Cevar: “Toen de deur eenmaal open ging dacht ik letterlijk; ‘What the fuck is hier gedaan?! Jezus jongens even serieus. Dit is bizar!’. Ik had heel veel verwacht, maar DIT? Nee, dit ging al mijn wensen te boven. Dat de keuken uiteindelijk ook in de garage zou komen hadden we nooit kunnen bedenken.”

Shannon: “Ik wist niet wat ik moest zeggen en was totaal overrompeld. Ik ben ook echt zo blij met de keuken. De eerste avond aten we pizza, maar daarna heb ik bijna elke avond gekookt. Saoto soep heb ik het eerst gemaakt. Heerlijk! Het is echt mijn favoriete plek in het huis”

“Ik ga ook heel graag even op mijn klompen naar de supermarkt. Dat geluid en het gevoel, pure nostalgie”, vult Cevar haar aan. “Aan Thuisbezorgd doen ze hier natuurlijk ook niet.”

Even wennen

Even wennen op hun nieuwe plek moesten ze wel. Cevar: “We konden de eerste avond niet zo goed slapen van de adrenaline. We lagen redelijk laat in bed maar waren nog zo wakker. We zijn toen in onze pyjama en met de dekens op de bank gaan liggen. Op die manier TV kijken voelde even als iets vertrouwds.”

Shannon: “Het wakker worden de volgende ochtend was ook heel gek. In het begin waren we ook echt veel beneden en iedereen kwam langs. Daardoor voelde het boven nog een beetje onwennig. We sliepen daar alleen en konden het nog niet echt ‘eigen’ maken. De keuken voelde daarentegen meteen heel goed. Ik had ik alles de eerste avond al uitgepakt. Dat was mijn plekje.”

Cevar vertelt verder: “We hebben één week heel erg genoten van het huis. Daarna kregen we corona. We zijn toen echt tien dagen heel ziek geweest en konden toen pas echt aarden. Nu voelt zelfs de logeerkamer als thuis.”

Een complete verrassing

De inrichting is voor de deelnemers altijd een complete verrassing. Vaak bespreken ze hun smaak en wensen in één uurtje met Roos om het daarna compleet uit handen te geven. Shannon en Cevar stapten zo hun moodboard in.

Cevar: “We hadden ons huis nooit zelf op deze manier kunnen inrichten. We hebben nu gouden lampen, gouden deuren, gouden accessoires en geen enkele witte muur. Van tevoren zou ik gezegd hebben: ‘Het is hier geen kermis’, maar het klopt allemaal."

Shannon vult hem aan: “Ik zou veel veiliger hebben gekozen. Een grijze bank en een lichter vloerkleed. Roos koos juist kleuren die ik niet zou kunnen bedenken, maar ik vind het prachtig!” “Er zit heel veel kleur in het huis, maar het voelt niet alsof het heel kleurrijk is” vult Cevar haar aan. “Als we ooit een nieuw huis kopen bellen we haar nog een keer. Echt alles past bij ons.”

Stiller dan stil

De twee zijn enorm blij met hun Corrie. Cevar: “Het is hier doodstil, je hoort vogels, kippen, een haan en mensen die grasmaaien of een praatje komen maken. We zijn er zo blij mee. Het is heel low key. Mensen zeggen ‘hallo’ en ‘goeiedag’. Dat heb je in de stad niet.

Shannon: “Het is echt lekker dorps, precies zoals we wilden. Ik was ook echt bang om het gemak van de stad te missen, maar dat is niet het geval. Ik ben twee dagen in de week voor mijn werk nog in de stad en dat is genoeg. Daarna kan ik niet wachten om naar huis te gaan.”

“Voorlopig gaan we dan ook echt nog niet weg. Ons eerste huis is gewoon ons droomhuis!”

Fotografie:

• Eerste 3 foto's: Shannon & Cevar
• Overige beelden: Sonja Velda