Gezin

De opvoedkwestie: 'Mijn kleuter snauwt en doet onaardig'

Door Anne Broekman··Aangepast:
© iStockDe opvoedkwestie: 'Mijn kleuter snauwt en doet onaardig'
RTL

Eva is niet blij met hoe haar vijfjarige dochter zich de laatste tijd tegenover haar gedraagt. Soms is ze ronduit onaardig. Hoe maakt ze hier een eind aan?

Dat haar dochter haar woordje klaar heeft, is voor Eva geen verrassing. Maar het kattige gedrag van de laatste tijd is iets nieuws: "Fiona is soms echt onaardig tegen mij. Dan gaat het om snauwen, zuchten en commanderen: 'Ik wil drinken!' Ze lijkt wel een puber. Dan zeg ik ook tegen haar dat ze niet zo tegen mij hoeft te doen, want dat doe ik ook niet bij haar. Laatst werd ik echt boos en toen begon ze te huilen en snikte ze dat ze zelf ook niet weet waarom ze dit doet, maar dat het 'eruit floept'. Hoe ga ik hiermee om? Moet ik dit de kop indrukken voordat ik straks met een asociaal kind zit?"

De opvoedkwestie: 'Mijn zoon is bang voor honden'
Lees ook

De opvoedkwestie: 'Mijn zoon is bang voor honden'

Allereerst wat relativerende woorden: neem het allemaal niet te persoonlijk, aldus Annelies Bobeldijk van WOW! Opvoedcoaching: "Als je boos bent, zeg je soms lelijke dingen en ben je niet voor rede vatbaar. Dat geldt ook voor je kind. Ga op zulke momenten niet te veel preken, want dan blijf je erin hangen. En je kind hoort er toch niets van, die denkt alleen maar: blabla en rolt met de ogen.

Beter is het om het kort te houden: 'Ik luister pas naar je als je het anders zegt.' Het heeft geen zin om te zeggen: 'Vraag het eens normaal', want normaal is een abstract begrip voor een kind." Het kan helpen om een voorbeeld te geven, adviseert de coach: "Zeg dan: 'Ooh, je bedoelt: mama, mag ik alsjeblieft wat limonade?' Dat maakt het concreet. Gooi er wat humor en overdrijving in: 'Maar natuuuuuurlijk mag je dat, lieverd.' Waarschijnlijk moet je kind dan grinniken en is de boodschap overgekomen."

'Als je zelf ook boos wordt, krijg je een nog norser kind.'

Probeer een negatieve lading en sfeer te voorkomen, zegt Bobeldijk tot slot. "Als je zelf ook boos wordt, krijg je een nog norser kind. Dat geeft een andere lading, ook voor jezelf. Voor je het weet ben je tien minuten aan het ruziën en daarna de halve ochtend chagrijnig. Dat preken doe je meer voor jezelf om je punt te maken dan voor je kind. Verandert jouw kind haar gedrag niet? Dan reageer je niet meer op haar als ze zo doet. Negeer dit dwarse gedrag op zulke momenten, want je bent niet haar sloof."

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Opvoedkwestie-tag hieronder en vervolgens links bovenin op 'Volgen'. 

Lees meer over
GezinOpvoedingPeuter & kleuter