Brenda: 'Alsof ik mijn kind na de dood nog een hart onder de riem steek'
De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij wel eens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Brenda (54) uit Venhuizen organiseert dit jaar voor de tweede keer camping De Paradijsvogel voor LHBTI-kinderen en hun ouders. Ze weet al precies wat ze wil laten horen wanneer ze zelf het heden voor het hemelse verruilt.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"Als ik je laat gaan van Trijntje Oosterhuis."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Dit nummer zegt alles over het leven dat ik heb geleid. Het voelt als een soort ode van een ouder aan een kind. Prachtig. Alsof ik mijn kind na mijn dood nog een hart onder de riem kan steken. Ik draai het zelf geregeld, als ik even een boost nodig heb. Het geeft me kracht en die kracht geef ik ook graag door aan mijn kind.
Celeste (16) is non-binair. Dat is niet altijd makkelijk. Maar jeetje, wat leer ik veel van hen. Dat zit ook zo mooi in de tekst van dit nummer: Als ik je laat gaan, Laat jij me dan weten, Hoe jij de wereld jouw kleur weet te geven, Al raak je het kwijt, Je hebt al bewezen, dat jij haar verbetert, dat jij haar verbetert, door jezelf te zijn. Een laatste handreiking, mooi he?"
Wat zegt het nummer over je leven?
"Ik ben zelf vrij authentiek. Daarbij begeef ik me veel tussen jongeren die allemaal een zoektocht met zichzelf aangaan. LHBTI-kinderen die het lef hebben om het leven kleur te geven. Zoals in dit nummer, maar ook in Ravijn van Veldhuis en Kemper. Die wil ik ook graag laten horen trouwens. Over hoe het leven nooit een rechte lijn is, en dat de mooiste bloemen langs het ravijn groeien. Zo zie ik het ook. Ik onderneem van alles, maar ken zeker ook de angst daarbij. Ik schrijf een blog over mijn kind dat anders is, ik handel in meubels, ik run een camping: het bezorgt me geregeld slapeloze nachten, ik moet van alles overwinnen, maar telkens spring ik weer.
Ik kom niet uit een ondernemend gezin en toch kies ik voor allesbehalve zekerheid. Ik maak net zoveel fouten als successen, maar daar laat ik me niet door weerhouden. Overal zit een les in en ik blijf proberen. Daarom organiseer ik dit jaar voor de tweede keer Camping De Paradijsvogel. Een camping voor LHBTI-kinderen en hun gezinnen, waar iedereen van elkaar kan leren en vooral zichzelf kan zijn en kan genieten. Met evenveel angst. Kan ik dit wel, is dit wel een goed idee? 'Nee', zei iedereen om me heen. 'Wat haal je je nu weer op de hals?' Maar het is een fantastisch idee. Ik voel zo diep vanuit mijn binnenste dat ik dit moet doen, dus ik kan niet meer stoppen. Moed verzamelen dus.
In muziek vind ik dan kracht, zo ook in Don’t Stop Me Now van Queen. Dat nummer geeft me energie. Vergeet niet dat het ook heel erg leuk is, wat ik allemaal mag doen. De kinderen die bij ons komen zijn zo moedig. Net als mijn eigen kind. Zij doen dingen die wij niet durven, op jonge leeftijd. Ze hebben geprobeerd om niet anders te zijn, maar dat lukt niet. Gelukkig maar, zou ik willen zeggen, want vroeg of laat komt je ware zelf toch naar boven. Het vergt zoveel moed om daarin je weg te vinden en ik vind het fantastisch om te zien hoe steeds meer jongeren dat durven aangaan. Mijn kind kwam op hun twaalfde uit de kast als gay en een paar jaar later als non-binair, en is nu naar eigen zeggen een stralend circus met lang haar en hoge hakken. Dat is toch fantastisch?"
Waar luister je het liefst naar muziek?
"Op de fiets luister ik het allerliefst, want dan voel ik me vrij. En wandelend. Als ik aan het werk ben, is het stil."
Hoeveel lijstjes heb je op Spotify?
"Een stuk of vijftien, maar dat moeten er dus zestien worden, want tijdens dit gesprek bedacht ik me dat ik ook een powerlijst wil maken. Maar verder heb ik een lijstje voor de camping, met alleen maar nummers om te lipsyncen en voor op de catwalk. You Better Work van RuPaul enzo. Een lijstje met Die Verrückte Mix van Edwin Evers. Eentje voor tijdens het sporten, maar dat doe ik nooit. En een yogalijstje om zen te worden. En Wolter Kroes volg ik ook, want daar heb ik bij in de klas gezeten."
Wat is je guilty pleasure?
"A Night to Remember van Shalamar, want die herinnert me aan een memorabele avond met vriendinnen in een skybox van AZ. Via een vriendin mochten wij naar een of andere flutwedstrijd, die we natuurlijk helemaal niet gezien hebben omdat we zo lekker aan de borrel waren. Na afloop kwam het halve elftal met ons mee feesten en hebben we heerlijk gedanst. Ja, ik heb de foto’s nog, en nee, die mag jij niet zien."
Meedoen?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl