Albert: 'Mensen verwachten tegenwoordig zoveel van de liefde'

"Als je 32 jaar samen bent, dan heb je al het lelijks van elkaar wel gezien hoor. Toch is Coby voor mij nog steeds de mooiste. Ze heeft dezelfde glinstering in haar ogen als toen ze 28 was. Haar blonde haar is grijs, mijn zwarte krullen zijn verdwenen en onze broekriemen zijn drie gaatjes opgeschoven.

Toch zijn we nog dezelfden als toen we voor het eerst een wandeling maakten door het bos. Pas op ons vijfde afspraakje durfde ik haar te kussen. 'He he, eindelijk', zei ze en daar moest ik vreselijk om lachen. Blijkbaar waren we allebei te voorzichtig geweest."

"M’n maten lachten me uit destijds, omdat ik een brief naar de krant had gestuurd. Maar ik dacht: ik wil gewoon een vriendin. Een uitgaanstype was ik toen al niet en ik wilde iemand vinden die ook serieuze bedoelingen had. Eerder had ik een vriendinnetje met wie het wel leuk was, maar die meid wilde ook skilessen gaan geven in Oostenrijk en met carnaval vijf dagen de hort op. Prima, maar niet voor mij."

Heerlijk kleinburgerlijk bestaan

"Ik wilde samen bouwen. Huisje-boompje-beestje en in de zomer drie weken op het strand liggen. Geen gedoe, gewoon gezellig. Coby en ik hebben een heerlijk kleinburgerlijk bestaan. We wonen al 28 jaar in hetzelfde huis, onze kinderen zijn hier geboren en uitgevlogen, en we delen dezelfde vriendengroep.

Iedere maand gaan we wel een keertje uit eten, maar verder geen gekkigheid hoor. Samen op de bank, met een potje thee en een pilsje in het weekend, meer hebben we echt niet nodig."

"Dan kijken we Boer Zoekt Vrouw, B&B Vol Liefde en straks weer MAFS. Heerlijk. Maar weet je wat me wel opvalt? Mensen verwachten tegenwoordig zoveel van de liefde. Van hun partner voornamelijk. Een man moet sterk zijn, de leiding nemen, grappig en spontaan, maar ook steun geven en goed kunnen praten. Tegengas en meeveren.

Vrouwen moeten vooral een eigen leven hebben, veel vriendinnen en een baan. Bij mijn kinderen zie ik het ook. Ze willen alles zelfstandig houden en verbreken iedere relatie omdat ze de verbinding missen. Vind je het gek? Als je zo je eigen tuintje bewaakt, stapt er ook niemand meer door de poort."

Praat het uit

"Eén verkeerde opmerking en ze noemen het een rode vlag. Jongens toch, doe gewoon eens je best voor elkaar. En als het hommeles is, dan praat je het uit. Zo simpel is het. Coby en ik gaan niet slapen voordat we alles uitgepraat hebben, dat heb ik nog van mijn vader geleerd. 'Wie zuur gaat slapen, wordt rot wakker', zei hij altijd.

Maar waarom zou je ook? Je houdt toch van elkaar? Ik wil helemaal niet dat Coby ergens over prakkeseert zonder dat ik het weet. Of dat ze zich rot voelt, of boos is. Gooi het er maar uit, dan doe ik dat ook. Negen van de tien keer blijkt het veel minder erg te zijn dan het in je hoofd voelt."

"Maar je moet het wel willen horen, en ik moet zeggen dat Coby me dat wel echt heeft geleerd. Ik was veel eigenwijzer toen we elkaar net kenden. Inmiddels weet ik dat ze meestal gelijk heeft. En dat geef ik dan ook toe. 'Praat nou eens met me!', riep ze als we een meningsverschil hadden. Dat heb ik niet meegekregen van huis uit, maar dat heeft ze me wel kunnen leren. We willen het samen goed hebben."

Behapbare dromen 

"Met de nadruk op 'samen'. In die shows op televisie gaat het vooral om ik, ik en ik. Mijn B&B, mijn boerderij, mijn wereldreis, mijn dromen. Coby en ik hebben samen dromen en die zijn heel behapbaar.

Een nieuwe caravan, voor als we straks allebei met pensioen zijn. Een weekend met de vriendengroep in een huis in Drenthe. Dat de druivenplant nu eindelijk eens druiven geeft en dat onze kinderen allebei een mooie bruiloft hebben. Daar hebben we nu twintig jaar voor gespaard, dus aan ons zal het niet liggen."

Gezocht: Liefdeslessen

Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.