Liesbeth wist direct dat ze met Suze goud in handen had: 'Zo blij dat zij de mijne is'
Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Nu Liesbeth (49) eindelijk de liefde heeft gevonden waar ze al jaren naar verlangde, kan ze soms weemoedig worden van de gedachte aan verloren tijd.
"Zoals het met Suze is, zo hoopte ik dat mijn tweede ronde in de liefde zou zijn. Lief en lachen. Helpen en horen. Gezellig en geil. Een mix van alles, maar bovenal liefdevol.
Over een maand vieren we onze tweede verjaardag samen en het wordt alleen maar leuker, nog steeds. Inmiddels is het zelfs zo dat onze kinderen al vragen wanneer we weer eens met z’n allen afspreken. Daar had ik van te voren nooit op durven hopen."
"Acht jaar geleden lieten mijn ex en ik elkaar los, in goede harmonie. Vrienden waren we nog wel, maar geliefden al een tijdje niet meer. En dat gunden we elkaar en onszelf wel. Er volgden jaren met levens- en liefdeslessen, seksavonturen en net-niet-relaties. Tot ik Suze ontmoette. Ik wist meteen dat ik goud in handen had. Ha, ik klink als een vent zo. Suze is niet mijn bezit natuurlijk, maar oh wat ben ik blij dat zij de mijne is en ik de hare."
Onze vroegere levens
"Vaak kletsen we tot diep in de nacht wanneer we elkaar zien. Dat lukt meestal elke week wel, soms iets vaker. Meer dan latten wordt het voorlopig niet, met twee sets opgroeiende kinderen in twee verschillende steden. Het maakt ook dat we onze dagen samen nog meer koesteren. Vertellend over onze vroegere levens komen we er geregeld achter dat we tegelijkertijd bij dezelfde concerten en festivals zijn geweest, in dezelfde zomer in Londen en dat we slechts één handshake verwijderd zijn van dezelfde mensen.
We hadden elkaar zomaar eerder kunnen ontmoeten. Misschien is dat ook wel gebeurd, maar wisten we het niet meer, omdat we toen allebei nog dachten dat we hetero waren. Misschien waren wij wel getrouwd. Met de partners met wie we kinderen kregen, durfden we het niet aan, of voelden we de noodzaak niet en nu wel. Met Suze wil ik de liefde vieren en dat aan iedereen laten zien."
"Hoe zou ons leven zijn gelopen als wij met elkaar kinderen hadden gekregen? Hadden we dan twee gebroken gezinnen kunnen besparen? Hadden we het ouderschap dan anders ervaren? Of was onze liefde dan ook gepijnigd door de praktische noden?
Mijmerend over onze levensloop, voel ik weemoedigheid. Een kinderwens heb ik echt niet meer, de leeftijd ervoor evenmin, maar de liefde en nieuwsgierigheid ernaar voel ik in alle hevigheid. Niemand kan zo houden van jouw kind als degene met wie je het ouderschap deelt. Met Suzes warmte en speelsheid lijkt me dat de mooiste vorm van een warm nest."
"Het besef dat we ook zoveel jaren met elkaar hebben gemist, stemt me soms ook somber."
"Een samengesteld gezin gaan we er niet van maken, daar zijn we heel duidelijk in. Met zijn zessen in één huis, kinderen uit hun vertrouwde omgeving trekken voor onze liefde is niet het ouderschap dat we willen. Van de personen onder de veertig staan zij absoluut op nummer één, maar van iedereen daarboven is dat Suze. En ben ik dat voor haar."
Weggegooide tijd
"Maar het besef dat we ook zoveel jaren met elkaar hebben gemist, stemt me soms ook somber. Weggegooide tijd en onnodig hartzeer. Maar ja, wat heb je aan terugkijken? Grote kans dat we elkaar eerder helemaal nog niet hadden kunnen zien voor wat we nu zijn. Onzeker en zoekend zoals we waren, bouwend aan carrière en gezin.
Nu hebben we het beste van onszelf te geven aan elkaar, inclusief kinderloze tijd, doorleefde fouten en zelfkennis. 'Het mooie is dat we onze kinderen nu laten zien hoe rijk een relatie kan zijn', zei ze laatst, en zo is het precies. Met zijn tweeën, met zijn drieën, en met zijn zessen: elke dag en in elke vorm vind ik wel ergens een klompje goud. Gelukkig ligt de helft van mijn leven nog voor me."
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.