'Het is ongelofelijk hoeveel eten er in dat puberlijf verdwijnt'

Dat de puberteit officieel was aanbeland in ons huis, was aan alles te merken. Als je de puber wilde vinden, moest je gewoon het spoor volgen van neergepleurde kledingstukken, tassen en elastiekjes - van de gang, naar het ontplofte aanrecht in de keuken, via een trap vol meuk naar de kamer van het meisje.

Puk (12) was bijna klaar met het eerste jaar middelbare, groeide als kool, en waar ze het allemaal liet, kon ik niet meer bijbenen. Schaaltjes yoghurt met kilo's bessen, tosti's druipend van de kaas, crackers met drie lagen zoet beleg: het ging erin als zoete koek.

Ik moest toegeven: zo ongehoord grazen leek me ook weleens lekker, ware het niet dat ik van ernaar kijken al spontaan vijf kilo aankwam. Het was ongelooflijk wat er allemaal aan eten in dat puberlijf verdween. Qua boodschappen doen moest ik een nieuw ritme vinden.

Waar zijn de crackers?" vroeg ik op een dinsdagmiddag, nadat de ochtend ervoor karrenvrachten voedsel in huis waren binnen gereden. "Op", zei Puk. "Oh. En de yoghurt?" "Ook op", antwoordde ze, terwijl ze een boterham met pindakaas en jam voor zichzelf stond te smeren.

Eén pot leeg, in één dag

"En waar is de speculoos gebleven?" vroeg ik verbaasd. Puk knikte. Met ogen zo groot als schoteltjes keek ik haar aan. "Een hele pot speculoos? In één dag tijd? Hoe dan??" Ze glimlachte triomfantelijk en liep met haar boterham naar haar kamer. "Doe je die wel op een bordje", riep ik haar na en ik begreep zelf ook wel hoe boomer die opmerking van me was.

"Een heel brood per dag, hè?" zei ik 's avonds tijdens de maaltijd verbaasd tegen mijn huisgenoten. "En al die crackers zijn ook al op, net als de yoghurt, ik weet gewoon niet meer wat ik moet kopen om jullie schreeuwende magen te dempen", zei ik. Van gekkigheid wist ik het echt niet meer.

Ik zocht mijn heil online, maar de tips die ik in eerste instantie vond, kon ik zelf ook wel bedenken. "Zet een fruitmand neer." "Groenten met een dipje." "Een extra boterham." Tja, leuk, maar ik had niet het idee dat die groenten met een dipje in de middag mij gingen helpen met de hongerklop hier in huis.

Gelukkig stuitte ik al snel op een obscuur forum waar ouders eerlijk elkaar vertelden hoe ze dit probleem hadden aangepakt. Bakken met noten, gekookte of gebakken eieren, vette pindakaassoep. Lempers (Indonesische rijstrolletjes), bapaobroodjes en tosti's in de vriezer en een stapel volkoren pannenkoeken en bananenbrood - met extra veel bananen en havermout erin - voor de stevige trek. Kijk, daar had ik wat aan. Die vraatzucht, die krijgen we hier binnenkort prima onder controle. Hoop ik. Mocht je nog een tip voor me hebben, dan hoor ik het graag.

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.