'Ik kan niet meer': youtuber Don was óp, dus stopte hij abrupt en verkocht zijn villa’s en Lamborghini

Twee huizen, zijn geliefde Lamborghini, een groot deel van zijn spullen, en het belangrijkste: YouTube, zijn lust en zijn leven, waar hij door de jaren heen een grote fanschare had opgebouwd. Don de Jong gaf het vorig jaar ogenschijnlijk abrupt op. In een video op 30 juli nam hij, zonder uitleg, afscheid van zijn volgers. 

"Een van de pijnlijkste beslissingen die ik ooit heb moeten nemen, maar ook een van de belangrijkste", vertelt hij. Eigenlijk wás het geen keuze, zegt hij, er zat simpelweg niets anders op. "Elke dag werd ik wakker alsof er een vrachtwagen over me heen was gereden. Ik takelde mentaal en fysiek steeds verder af. Ik was schichtig, wilde niet meer naar buiten om te tanken of boodschappen te doen, terwijl ik normaal heel sociaal en outgoing ben en overal avontuur in zie. Mijn hele zenuwstelsel stond afgesteld op dreiging. Ik herkende mezelf niet meer terug, voelde me zó slecht."

Op dat moment was Don al jaren bezig als youtuber. Hij kwam op de wereld met een camera op zijn smoel, zo omschrijft hij het zelf in zijn net verschenen boek Hier klopt iets niet. Zijn vader filmde graag en veel, en het duurde niet lang of Don had zijn vaders camera zelf in handen. Op zijn 11de begon hij te experimenteren met YouTube. 

"Jarenlang keek er niemand naar, behalve mijn vrienden", vertelt hij. "Pas toen ik een jaar of 15, 16 was begon het serieuze vormen aan te nemen." Hij investeerde in een betere camera en begon na te denken over concepten, zoals de serie 'jij zegt en ik doe', waarin hij opdrachten van kijkers uitvoerde. Dat sloeg aan. 

Gestopt met school

In 2016 besluit hij te stoppen met school om zich volledig toe te leggen op YouTube. Om het echt serieus aan te pakken, begint hij twee jaar later met het dagelijks uploaden van vlogs. "Dat geeft veel energie, maar vergt ook wat van je. Je voelt constant de druk om leuke en interessante dingen te doen en bent verder alleen maar bezig met filmen en editen, filmen en editen." 

Het levert wel wat op: steeds meer mensen weten hem te vinden. Binnen de kortste keren heeft hij honderdduizenden abonnees. "Vanaf toen kon ik er enigszins van leven. Ik hoefde in elk geval geen bijbaantje meer te zoeken in de afwas."

Gifgroene Lamborghini

Zijn account groeit maar door. Don weet niet wat hem overkomt. Op een gegeven moment tikt hij zelfs de 1 miljoen abonnees aan. Tegen die tijd verdient de jonge Zuid-Hollander er zo goed mee, dat hij een flinke villa voor zichzelf kan kopen en een (gifgroene) Lamborghini, zijn grote jongensdroom.

Voor de buitenwereld lijkt Don geboren voor het geluk. Maar wat veel mensen niet weten, is dat hij op jonge leeftijd iets heeft meegemaakt dat hem nog steeds achtervolgt. Als 9-jarig jochie ging hij naar het ziekenhuis met een gebroken arm, toen bij toeval een hartaandoening bij hem werd ontdekt. 

Zijn hartslag in rust was niet 70 tot 80 slagen per minuut, zoals normaal zou zijn bij een jongen van zijn leeftijd, maar 28. Datzelfde jaar kreeg hij een pacemaker aangemeten. De hele gebeurtenis maakte veel indruk op de kleine Don, maar hij gaf nooit ruimte aan zijn gevoelens. Liever concentreerde hij zich op leuke dingen, zoals filmen. Afleiding hielp. Ook in de jaren daarna ging hij vrolijk door, alsof er nooit iets ingrijpends was gebeurd.

Oud zeer naar boven

En dat is precies wat hem opbreekt, in het jaar voordat hij zijn afscheidsvideo post. "Het ging toen al langere tijd slecht met mijn hart", vertelt hij. "Mijn hartslag was weer heel laag. Na een controle in het ziekenhuis bleek dat de draden in mijn pacemaker waren versleten en dat ik weer onder het mes zou moeten." 

Een ingewikkelde operatie van 6,5 uur, waarbij hij volledig bij kennis is, brengt een hoop oud zeer naar boven. "Alle angst en ellende vanuit mijn jeugd kwamen weer terug." En deze keer lukte het hem niet om het weg te stoppen. "Ontsnappen in afleiding kon niet meer. Ik heb het nog wel een tijdje geprobeerd: ik stopte met dagelijks vloggen, gooide mijn content om, stapte in een ander bedrijf, maar het lukte allemaal niet. Kijkers keken dwars door me heen. Ze zagen het aan mijn ogen, aan mijn houding. Ik was mezelf niet meer."

Na maanden op zijn tandvlees lopen hakt hij de knoop door. Dit kan zo niet langer, hij moet stoppen. "Ik werd wakker en dacht: ik kan niet meer. Ik kon niet meer vechten tegen mijn jeugdtrauma. Het koste me zo veel energie dat ik eraan onderdoor ging. Ik heb ooit met mezelf afgesproken dat ik altijd zou focussen op het positieve en dat het negatieve niet van me mag winnen, maar ik moest het negatieve wel in de ogen aankijken om er niet door verslagen te worden."

12.000 euro aan vaste lasten

Don pakt het rigoureus aan. Hij stapt uit de ondernemingen waar hij in zit, verkoopt zijn twee huizen, waarvan hij er eentje nooit heeft kunnen bewonen, en doet afstand van zijn auto’s. 12.000 euro vaste lasten per maand kan hij er niet bij hebben als hij voorlopig niet meer werkt, redeneert hij. Het doet pijn, maar het zijn maar spullen.

Waar hij écht moeite mee heeft, is het feit dat hij YouTube moet opgeven. "Dat is mijn passie, waar ik zo lang aan heb gewerkt. Wat als dit niet de juiste keuze was en ik alles voorgoed kwijt zou zijn? Ik vond het ook zo moeilijk naar mijn kijkers, mijn trouwe achterban. Maar ik durfde ze niet het hele verhaal te vertellen, uit schaamte en angst."

De YouTube-ster trekt weer bij zijn ouders in. "Ik moest me natuurlijk wel even over wat ego-dingetjes heen zetten toen ik weer terugging naar mijn oude zolderkamer. Maar ik ben heel praktisch ingesteld en het wende vrij snel. Het gaf me vooral een heel warm gevoel om weer thuis te wonen."

Ook gaat hij grondig met zichzelf aan de slag. Vijf maanden lang gaat hij iedere maandag naar de psycholoog. "Elke week haalde ik weer allerlei trauma boven, en net als ik daar een beetje van was bijgekomen, moest ik er opnieuw aan geloven. Dat was behoorlijk pittig." 

Hij krijgt de diagnose posttraumatische stressstoornis. Maar EMDR, een veelgebruikte traumatherapie, helpt hem niet. "Mijn psycholoog kwam erachter dat mijn trauma meer lijfelijk opgeslagen was. Mijn hele zenuwstelsel was ontregeld, waardoor ik constant alert was op gevaar. Om mijn lijf weer tot rust te krijgen, heb ik sensomotorische psychotherapie gekregen. Dat gaat over herinneringen die in je lijf zijn opgeslagen. Ik vond het best zweverig, maar voor mij werkte het heel goed."

Beste versie van zichzelf

Hoewel therapie hem voor een groot deel op weg helpt, is Don nog niet tevreden. Om zo snel mogelijk weer helemaal de oude te zijn, besluit hij ook alternatieve wegen te bewandelen. Zo laat hij via een lifestylecoach zijn bloed testen. Op basis van de uitkomsten – waaronder een vitamine D-tekort en een 'leaky gut', een toestand waarbij de darmwand meer stoffen doorlaat dan normaal – volgt hij maandenlang een extreem dieet zonder gluten, suiker, rauwe zuivel, soja, bewerkte voeding, tarweproducten en kraanwater. 

"Ik ben heel extreem", verklaart hij. "Als je doelen wilt halen, moet je bouwen op discipline." Niets is hem te gek. Hij doet aan grounding (met blote voeten buiten lopen), aan lymph brushing (de zes grote lymfepunten activeren met wrijven en kloppen), aan roodlichttherapie, en leeft volgens een strikt, bijna militair regime. Alles om de beste versie van zichzelf te worden. 

En als klap op de vuurpijl begint hij te experimenteren met psychedelica. "Ik had daar al langer interesse in, en ben er nu helemaal ingedoken. De meeste mensen kennen psychedelica van trippen, maar je kunt ze ook op een therapeutische manier inzetten. In veel oude culturen gebruiken ze het zo. Voor mijn gevoel had ik niets te verliezen, dus ik ben er zelf mee aan de slag gegaan. De internationale studies die ik erover heb gelezen, heb ik thuis geprobeerd na te bootsen met paddo’s."

Don’t try this at home

In drie sessies – waarover hij in zijn boek uitgebreider vertelt – bereikt hij wat hij wil bereiken: zijn verleden valt eindelijk als een last van zijn schouders. "Het is bijna niet uit te leggen. Je daalt als het ware af in je geest, barrières vallen weg, je ego verdwijnt; heel zweverig, maar het heeft mij weer positief in het leven gezet. Ik ervoer een enorm gevoel van ontlading. Voor het eerst wíst ik niet alleen dat het verleden voorbij is, maar vóélde ik het ook."

Paddo’s hebben hem gered, stelt hij zelfs in zijn eerste video na zijn terugkeer. Maar Don waarschuwt: don’t try this at home. "Voor míj heeft het gewerkt, maar ik heb natuurlijk wel een risico genomen. Je kunt bijvoorbeeld ook in een psychose terechtkomen. Ik raad het niemand aan om dit op eigen houtje te doen."

Op 30 juli van dit jaar, een jaar nadat hij zo abrupt stopte, uploadt Don tot verrassing van zijn volgers een nieuwe, bijna anderhalf uur durende video met de titel 'Waarom ik alles opgaf om mijn grootste angst te overwinnen'. Eindelijk krijgen zijn fans te horen wat er nou toch aan de hand was. En dat het niet om een eenmalige terugkeer gaat, blijkt wel uit Dons woorden aan het eind van de video. Hij belooft 'morgen' een vervolg.

Tot zijn opluchting valt zijn terugkeer in goede aarde. "Ik had verwacht dat mensen me een jankerd zouden vinden, maar mensen reageren juist heel empathisch en begripvol. Velen deelden ook hun eigen verhalen met me. Ik ben overladen met berichten, ik denk dat het er tienduizenden waren. Het was overweldigend. Ik vond het heftig om te lezen hoeveel mensen last hebben van oud trauma. Maar ik ben blij dat ik blijkbaar een lichtpuntje voor ze ben met mijn ellende."

Weer (bijna) elke dag vloggen

Ja, Don is er weer, (bijna) elke dag. "Het streven is dagelijks, maar ik ga het niet meer doen zoals voorheen. Toen ben ik vijf jaar en drie weken doorgegaan zonder een dag te skippen. Nu neem ik gewoon pauze als het even niet lekker gaat." 

De nieuwe Don is rustiger, zegt hij. "Eerst stond ik altijd aan, nu alleen op de momenten waarop de sfeer daarom vraagt. Ik heb geleerd te ontspannen. Het afgelopen jaar heeft me veranderd; ik hoop op een positieve manier. Ik denk dat ik me makkelijker kan openstellen en mijn emoties kan laten zien. Ik schaam me er niet meer voor."

Het afgelopen jaar heeft hij meer dan ooit ervaren wat er echt toe doet in het leven. "Dat zijn niet die spullen, maar je gezondheid en de mensen om je heen. Ik ben nog meer van mijn ouders gaan houden dan ik al deed. Uiteindelijk ben ik er sterker uit gekomen. Ik denk dat er altijd een waardevolle les zit in leed. Als je er op de juiste manier mee omgaat, kun je er een beter persoon van worden."

Zondaginterview

Elke zondag publiceren we een interview in tekst en foto's van iemand die iets bijzonders doet of heeft meegemaakt. Dat kan een ingrijpende gebeurtenis zijn waar diegene bewonderenswaardig mee omgaat. De zondaginterviews hebben gemeen dat het verhaal van grote invloed is op het leven van de geïnterviewde.

Ben of ken jij iemand die geschikt zou zijn voor een zondaginterview? Laat het ons weten via dit mailadres: zondaginterview@rtl.nl

Lees hier de eerdere zondaginterviews.