De opvoedkwestie: geen broertje of zusje
Het blijft er bij eentje, daar zijn journaliste Anne Broekman en haar man het over eens. Maar hun vierjarige dochter denkt daar anders over: ze blijft vragen om een broertje of zusje.
Zeker drie keer per week vraagt mijn dochter of ze een broertje of zusje mag. Meestal een zusje trouwens, een meisje heeft toch wel haar voorkeur. Of ze roept dat ze heel graag grote zus wil zijn, en vervolgens moet ik haar ook met die eretitel aanspreken: "Grote zus, kom je een boterham eten?" En soms pakt ze mijn buik vast en vraagt ze of er nu eindelijk een baby in zit. Op mijn ontkennende antwoord - "Nee, alleen chips en chocolade" - volgt steevast teleurstelling. Maar mijn man en ik hebben het besloten om het alleen bij haar te laten. De vraag is: hoe leg ik mijn dochter dit uit? En wijzen haar opmerkingen op een serieuze behoefte of is het vooral spel?
'Wees zo duidelijk mogelijk. Onduidelijk zijn schept juist onzekerheid'
Kinderen worden gevormd door wat ze om zich heen zien en willen vaak wat ze zelf (nog) niet hebben, zegt opvoeddeskundige Loes Waanders: "Haar vraag is heel normaal, zeker als ze bijvoorbeeld in haar klas veel kinderen met broertjes of zusjes heeft. Maar voor haar is het blijkbaar niet duidelijk of zij ook ooit grote zus wordt. Jullie zijn erover uit dat er geen gezinsuitbreiding komt. Of dat nou een bewuste of medische keuze is: wees zo duidelijk mogelijk. Onduidelijk zijn schept juist onzekerheid.
Kleuters begrijpen dat mensen redenen hebben voor gedrag en zijn steeds beter in staat om zich in te leven in hoe een ander zich voelt. Daarom is het goed om korte uitleg te geven, passend bij de leeftijd. Ouders twijfelen vaak hoe open ze moeten zijn. Laat je kind vragen stellen, dan merk je vanzelf waar hij meer over wil weten. Daarnaast onthouden kinderen alleen datgene waar ze aan toe zijn, te veel vertellen kan dus niet."
'Focus op wat jullie uniek maakt'
Bij ons is het een bewuste keuze: we voelen ons blij en compleet met één kind. In dat geval is het belangrijk, zegt Waanders, dat we naar onze dochter toe benadrukken dat er nu eenmaal veel verschillende soorten gezinnen zijn. "Pak voorbeelden uit jullie omgeving: daar hebben ze drie kinderen, bij de buren twee en dat vriendinnetje is ook enig kind.
Benadruk ook dat jullie de keuze hebben gemaakt voor één kind en dat dat ook zo blijft, anders hou je nog ruimte over voor vragen", tipt Waanders. "En noem ook de positieve kanten van geen broertjes of zusjes: dat haar pop niet wordt afgepakt. Focus op wat jullie uniek maakt. Zorg ervoor dat je benoemt dat het voor jou echt oké is om één kind te hebben en dat ze weet dat jullie van haar houden en compleet zijn als gezin."