De kracht van ouder-kindkamers: 'Toen pas voelde ik me echt moeder'

Sinds half februari is het tweede seizoen van Het Kinderziekenhuis te zien bij RTL4 en Videoland. In deze reality-serie worden ouders gevolgd die met hun zieke kind in het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ), onderdeel van UMC Utrecht, verblijven. In acht afleveringen is te zien hoe artsen en verpleegkundigen elk uur, elke dag, zeven dagen per week levensreddende zorg bieden aan patiënten in de leeftijd van nul tot achttien jaar.

De allerkleinsten

Jaime Smal is één van de artsen die in de serie te zien is, als neonatoloog is hij gespecialiseerd in de allerkleinsten: "Dus dat zijn kinderen die net geboren zijn. Een groot deel van de kinderen op onze neonatale intensive care (nicu)-afdeling is te vroeg geboren, soms al na 24 weken zwangerschap, maar er zijn ook kinderen die andere problemen hebben gehad rondom de geboorte. Dan moet je denken aan bijvoorbeeld zuurstoftekort tijdens de bevalling, bepaalde infecties of aangeboren afwijkingen."

Piepjes en alarmen

Momenteel liggen de kinderen op de nicu in het WKZ nog op zalen met acht kinderen bij elkaar. Smal: "Dat heeft natuurlijk het voordeel dat ons personeel direct zicht goed zicht op alle kinderen tegelijk kan houden, maar het betekent ook dat zowel ouders als kinderen alles meekrijgen van wat er om hen heen gebeurt. Dat zijn in de eerste plaats heel veel piepjes, belletjes en alarmen. Maar soms ook heel heftige en stressvolle gebeurtenissen bij anderen op de zaal, want helaas overlijden er ook kinderen op onze afdeling."

Bevallen met 25 weken

Nadine van Bessen kan hier over meepraten, ook zij is te zien in Het Kinderziekenhuis. Ze beviel met 25 weken en drie dagen van haar zoontje Davy. Door zijn vroeggeboorte en door een darminfectie en bloedvergiftiging bracht Davy de eerste drieënhalve maand van zijn leven in het ziekenhuis door. Nog voor hij veertig weken oud was, was hij al drie keer geopereerd. Nadine: "Ik weet nog goed dat we voor het eerst op de nicu in Utrecht kwamen en echt dachten: waar zijn we beland? Ik vond het vooral pittig dat je naast alle zorgen om je eigen kindje ook al het verdriet en ellende van de andere ouders meekrijgt. Ik heb bijvoorbeeld een keer gezien dat een kindje naast Davy bijna stikte, vervolgens ben ik wekenlang bang geweest dat dat bij Davy ook zou gebeuren als ik hem de fles gaf."

Grondige verbouwing

Ook voor de kinderen zelf is het stressvol om op een grote zaal te liggen, volgens Smal: "We weten natuurlijk niet precies wat kinderen in een couveuse allemaal meekrijgen, maar er zijn genoeg studies die laten zien dat deze kinderen onrustig worden en meer stress ervaren in een omgeving met veel omgevingsgeluid en andere prikkels."
Het WKZ is in november gestart met een grootschalige verbouwing, waarbij een belangrijk onderdeel de overgang van zaalverpleging naar eenpersoonskamers is. Dit biedt kinderen meer privacy en een rustigere herstelomgeving. Smal: "En nog mooier zou het zijn als we van al deze nieuwe kamers ouder-kindkamers kunnen maken, zodat ouders voor een lange tijd zo comfortabel mogelijk dicht bij het kind kunnen verblijven. Nu slapen de ouders namelijk thuis of, als ze verder weg wonen, in een Ronald McDonald Huis."

Ouder-kindkamers

Het verblijf in een ouder-kindkamer in plaats van op een groter zaal heeft een positieve uitwerking op zowel het kind als de ouders, vertelt Smal: "Voor de kinderen is het rustiger en natuurlijk altijd het beste om in de nabijheid van de ouders te zijn, dit levert ze minder stress en een betere hechting op. Maar met ouder-kindkamers kunnen we de ouders ook nog actiever betrekken bij de zorg voor hun kind. Doordat ze altijd dichtbij zijn, leren ze hun kind sneller kennen en kunnen ze het ook eerder signaleren als er iets verandert in het gedrag van hun kind. We zien dat dit heel goed is voor het vertrouwen van de ouders in zichzelf én in hun kind. Dus ook wanneer ze na de ziekenhuisperiode naar huis gaan, hebben ze hier baat bij. Uiteraard houden onze verpleegkundigen ook in de ouder-kindkamers continu zicht op de kinderen via camera’s en andere technologie."

'Toen pas voelde ik me echt moeder'

Nadine en haar man hebben het voordeel van ouder-kindkamers zelf mogen ervaren, de laatst ziekenhuisweek van Davy verbleven ze in een kamer waar ze 24/7 bij hun zoontje konden zijn. Nadine: "Toen pas voelde ik me echt moeder, terwijl ik dat op dat moment al ruim drie maanden was. Maar ik heb maar een zwangerschap van 25 weken gehad en ik ben met een spoedkeizersnede, onder gehele narcose, bevallen. Dus toen Davy er was wíst ik natuurlijk wel dat ik moeder was, maar het voelde nog niet zo. En dat kwam ook doordat er op de zaal altijd andere mensen om ons heen waren, zowel andere ouders als zorgpersoneel. Die laatste week waren we veel meer met zijn drieën en voelden we ons echt een gezin. We hoefden Davy niet meer elke avond alleen achter te laten en het was ook een heel fijne voorbereiding voor thuis." Inmiddels is Davy ruim zeven maanden en gaat het hartstikke goed met hem.

Huiselijk en comfortabel

Om het patiënten en ouders die straks in de nieuwe ouder-kindkamers van het WKZ verblijven zo comfortabel en fijn mogelijk te maken is het WKZ op zoek naar donaties. Smal: "Van het geld dat we hiervoor ophalen willen we de toekomstige kamers zo huiselijk en gezellig mogelijk inrichten zodat ouders en kinderen zich hier, ondanks de medische omgeving, toch zoveel mogelijk thuis kunnen voelen. Denk bijvoorbeeld ook aan goede, comfortabele bedden voor de ouders. Sommige ouders zijn maanden onderweg en maken hele emotionele en spannende dingen mee, je kunt je voorstellen dat een prettige, comfortabele plek waar je goed en dicht bij je kind kunt slapen dan heel veel waard is."

Wil je meer weten over de nieuwe ouder-kindkamers in het WKZ of wil je zelf een bijdrage doen? Dat kan hier.

‘Het Kinderziekenhuis’ is elke woensdag om 20.30 uur te zien bij RTL4 en terug te kijken op Videoland.