Pam: 'Mannen staan letterlijk voor ons in de rij'

Julie maakt grote stappen op haar werk en kleine stappen richting het éénpersoonsbed van haar date Michael. Die eigenlijk Michaël heet. Pam rommelt nog steeds wat aan met Thijs en Carola heeft vooral zin om weer eens gezellig te feesten in plaats van al dat daten.

Pam: "Ah Carool, je gaat toch wel mee, morgen?" zeur ik. "Haal ik eerst jou op en dan Julie en dan rijden we samen naar Amsterdam. Als dat speeddaten echt niks is, gaan we gewoon de hele avond op het terras hangen. Oké? Ik ben de bob."

"Jij bent de babe", lacht Carola. "Nou oké, ik ga mee. Maar alleen omdat ik het zo gezellig vind met jullie."

De volgende dag zitten we alle drie in opgedirkte staat in mijn auto. Julie in haar mooiste bloemenbloesje, ik in lang en donkerblauw en Carola knalt lekker in een strakke oranje jurk, met maar één bandje.

"Waar laat je je beha dan?" wil Julie weten.

"Die ligt nog lekker in mijn kast", lacht Carola. "Ik heb alleen tepelplakkers op nu. Wil je het zien?" En plop, haar zongebruinde borst bungelt in de auto. Een soort rond boterhamzakje blurt haar tepel. "Zo voorkom ik radio Noordpool als we aan tafel zitten straks. Ideaal hoor."

Julie kijkt met grote ogen en ik besef hoeveel ik van deze totaal verschillende vrouwen hou.

"We gaan het gewoon doen, ladies! Onze allereerste speeddate!" joel ik. "Joehoeeeeeee!" klinkt het om me heen en om de feestvreugde te verhogen, zetten we de radio nog wat harder. Geen idee wat het is, maar ik voel me nog wel fris, zou het komen door die 22 baaaacoooo schallen Lange Frans en Baas B door de speakers. Let’s go!

Wanneer we de parkeergarage in rijden, worden we alle drie ineens best zenuwachtig. En dat komt niet alleen door de 7,50 per uur die we mogen aftikken. "Gelukkig betalen de mannen vanavond de drankjes", lacht Julie.

Het is heerlijk in Amsterdam. We borrelen eerst op het terras, en eten vlammetjes en bitterballen. Om half 8 gaat de Tolhuistuin open en tot die tijd genieten we van het uitzicht en van elkaar.

Vanwege de corona-maatregelen staan de mannen in de ene zaal en vrouwen in de andere. Dat voelt vreemd. Er staan allemaal tafels achter elkaar en wij mogen plaatsnemen aan tafel 15, 16 en 22. Een briefje met 25 voornamen voor ons neus. Ik zit vooraan, Carola pal achter me en Julie een eindje verder op links. Een lichte giechel is niet te onderdrukken, want we zijn toch wel zenuwachtig. 

De deur gaat open en een lange sliert van singles schuifelt de zaal binnen. "De mannen staan letterlijk voor ons in de rij", lach ik naar Carola. "Een voor een schuiven de dates aan en als na drie minuten het belletje klinkt, steken ze een tafeltje over", legt het meisje van de organisatie uit. "Normaal zou je elkaar natuurlijk een hand geven, maar nu groet je dus met een zwaai, vanwege corona."

"Goedenavond. Ik ben Gerry." Een stille jongen van eind twintig neemt plaats tegenover me.

"Hallo Gerry. Ik ben Pam. Heb je er zin in vanavond?"

"Ja. Ik heb een winkel in vinyl. Heb jij hobby's?"

"In vinyl, ja? Bedoel je vloeren? Of platen?"

"Lp’s. Hier, m’n kaartje. Sms me maar eens."

"Sooo, easy tiger", lach ik. "We zitten pas een minuut te praten en we moeten er nog twee volmaken."

Na het uitwisselen van nog een paar beleefdheden, loopt hij door naar het tafeltje van Carola en zet ik snel een kruis achter zijn naam. Geen Gerry voor mij, en ook niet voor Juul en Carool, schat ik in.

Na nog een stuk of tien gesprekken over werk, kinderen, honden en droomvakanties schuift er een knappe man met een goed getraind bovenlijf bij me aan tafel. Hij is de laatste van de sliert. Blijkbaar zijn niet alle 25 kerels komen opdagen. Hij stelt zich voor als Erno en vraagt me waar onze eerste roadtrip naar toe zou gaan.  

"Hamburg!" roep ik meteen.

Hij glundert. "Die staat ook hoog op mijn lijst."

"En welk liedje luisteren we dan op de autoradio?" vraag ik.

"I’m on Fire, van Springsteen", lacht hij.

"Kan ik mee leven", glimlach ik.

Dit is de eerste keer dat de minuten voorbij vliegen én dat ik een rondje om de ‘ja’ zet, in plaats van een kruisje.

"Hoeveel ‘ja’tjes heb jij gegeven?" wil Carola weten. "Ik heb er nul. Al die kantoortypes zijn niks voor mij, ik heb liever iemand die goed is in handenarbeid", schatert ze.

"Ik heb er drie", glundert Julie.

"WIE DAN?" roepen Carola en ik in koor.

"Bas, Erno en die ene met dat witte overhemd… hoe heet-ie ook alweer?"

"Ik heb ook Erno", zeg ik. "Verder niemand."

"May the best girl win", lacht Julie. "Morgen weten we het, als we de zogenaamde matchmail krijgen."

Na jarenlang verkering (waarvan één zelfs een huwelijk werd) zijn Pam, Julie en Carola ineens weer single. Niet ideaal, maar stiekem ook een heerlijk avontuur voor de dertigplussers die ooit huisje-boompje-beestje hadden en nu samen hun vrijheid beproeven. Tussen de stedentrips, dansnachten en samen-eet-avonden door leren ze over het leven, de liefde en elkaar.

Wil je niets van de serie UpDate missen? Klik dan op de UpDate-tag hieronder en vervolgens op 'Volgen'.