Pam: "Ik heb gewoon even geen zin in gedate"

Pam heeft alle registers weer opengetrokken nu Thijs loopt te lamballen en Carola heeft het naar haar zin met een knappe militair. Julie gaat eindelijk op date met de leuke Luuk, die toevallig nog bij zijn ex woont. 

We hebben Julie goed opgevoed inmiddels, want om 01.35 's nachts spreekt ze keurig een voiceberichtje in op de chat. 

"Nou, ja, ehm, het was dus heel gezellig en ehm, ja, jeetje. We hebben gezoend en hij is geloof ik echt leuk. K*T!", giechelt ze een tikkeltje aangeschoten. 

Dat is zo mooi aan Julie. Zij schiet, net als ik, meteen in een soort kramp als iemand echt leuk blijkt. Want mislukte dates zijn hilarisch en veel makkelijker, en als iemand oprecht leuk blijkt, kan er ook van alles misgaan. Of nog erger: we gaan dingen voelen.

Deze ochtend moeten we ons vertrouwde inbelrondje missen, want ik heb om half 9 al een meeting met een pr-bureau voor een nieuwe campagne en Carola heeft twee stuiterende kinderen om zich heen, want school start de officiële eerste dag na de vakantie meteen met een studiedag. Uiteraard sturen we wel de nodige hartjes en klaphandjes naar Julie om haar cheerleadend de dag door te helpen. 

Ik ben ondertussen ontzettend lekker aan het afronden op kantoor. Over twee weken start ik met een nieuwe klus en aangezien ik de boel graag netjes achterlaat, typ ik nu alvast een overdracht van 10 A4'tjes. Compleet met linkjes, mappen en e-mailadressen. Ja, daar kan ik dus heel gelukkig van worden. 

Help!, appt Julie om kwart voor 5. Ik stap net in de auto en Carola gooit meteen de lijn open. 

"Wat dan pop?", vraagt Carola. "Heeft hij nog niet geappt? Heeft hij iets lelijks gezegd?"

"Nee, nee, juist niet. Hij belde me net even om te zeggen dat hij het zo'n leuke avond had gevonden. En of ik volgende week mee ga varen…"

"Oh maar schatje, dat is toch juist heel lief allemaal?", sust Carola. "Of is dat juist het probleem?"

"Ja!", roept Julie.

Lachsalvo. We zijn ook zo onmogelijk soms. 

"Gewoon even niks appen", spreek ik Julie toe. "Neem even je tijd. Dat kan echt wel. En dan word je vanzelf weer blij."

"Ben jij nog een beetje blij?", informeert Julie lief. 

"Zeker", zeg ik. Er volgt een riedeltje over werk en lekker weer en leuke plannen. 

"Maar in je hartje?", vraagt ze. 

"Ja. Ook. Ik heb gewoon even geen zin in gedate. Om weer helemaal van voor af aan te beginnen en iemand te leren kennen en alles af te tasten. Thijs leest mijn berichtjes niet eens en ik laat al mijn matches verlopen omdat ik steeds te laat reageer. Ik wil me nu op mezelf richten, op leuke dingen, op jullie en op mijn nieuwe klus."

"Snap ik ja", zegt Carola. "Ik ga overmorgen weer naar de militair en dat is fijn, want ik weet nu al waar ik me op verheug. Blauwe kijkers, jongensachtige frons en goede sterke armen die me zo over het bed gooien."

"Mama! Mama!", klinkt het op de achtergrond. "Waarom zit er een condoom in jouw tasje?"

Julie en ik vallen stil. 

"Ja, wat denk je?", antwoordt Carola – verrassend snel – aan haar jongste. "Als ik ga seksen moet ik het toch wel veilig doen?"

Stilte. Zowel van haar dochter als van ons.

"Oké, ga nu maar een ijsje halen."

Wahahahahaha! gieren we alledrie. 

"Briljant!", roep ik. 

"Ja, nou, ik kan het ze maar beter meteen goed leren toch?", verdedigt Carola zich.  

"O zeker", beaamt Julie.

"Zo te zien vond ze het een prima antwoord", lacht Carola.  

"Nu jij nog Carola, practice what you preach", flap ik eruit. 

"Haha ja, reken maar. Sinds Barry, die verontwaardigd vroeg ik ook in bad mijn sokken aanhoudt, kijk ik echt wel uit."

Lachsalvo. 

"Ik heb trouwens nog een Ricootje ladies", gooi ik er droogjes in. Mijn ontboezeming lijkt even te verstommen in ons geschater, maar Carola laat me er niet mee wegkomen. 

"Een Ricootje? Een schaamtevolle bekentenis? Ik moet eigenlijk koken, maar dat kan nog wel even wachten. Vooruit Pam, vertel. Wat heb je uitgespookt?"