François: 'Op datingsites lieg ik er structureel tien jaar af'

"Ik zat een keer in een park in Amsterdam bij een live concert van Leonard Cohen. Naast mij zat een meisje met een mandje aardbeien, en ze bood mij er ook een aan. We raakten in aan de praat en ze zei dat ze wel wist wie ik was. Ze had me wel eens zien lopen door de buurt. Ik kende haar ook wel van gezicht en was blij verrast dat zo’n mooi meisje het gesprek met mij aanknoopte.

Na het concert gingen we door naar de kroeg en ik was meteen in rep en roer van haar. Nana nam me gewoon zoals ik was. Ze vroeg niet hoe oud ik was en wat ik deed. Geen kadertjes en labels, gewoon zijn. Ze vond mij ook leuk en ik vroeg me niet af waarom. Het was gewoon zo."

"Vanaf dat moment waren we samen. Net Jut en Jul, want we deden alles met elkaar. En omdat zij zo graag door de stad wandelde, viel ik zo’n vijftien kilo af, want ik liep voortaan met haar mee. We gingen naar de sportschool, naar concerten en deden zoveel leuke dingen als maar kon. Pas toen we een keer naar het museum gingen en ik mijn jaarkaart trok, zag ze mijn geboortejaar. 'Oh, ben jij van ‘48?' vroeg ze. Meer niet. Nana was toen 23 en ik was dertig jaar ouder.

Aan samenwonen zijn we nooit begonnen. Het was goed zo. Nana had een bipolaire stoornis en kon het ene moment heel lief en voorkomend zijn, en het volgende moment ronduit bot en lelijk doen. Ze probeerde wel behandelingen te vinden, leurde van de ene psychiater naar de andere en raakte verslaafd aan allerlei 'pammetjes'. Daarna zei ze altijd wel sorry en ik wist dat ze het niet zo rot bedoelde, maar ik was blij dat ik dan gewoon naar mijn eigen huis kon gaan. Tijdens die ruzies riep ik dat ze kon opsodemieteren, maar we kwamen altijd weer bij elkaar terug. En dat zestien jaar lang."

'Ik mis haar nog elke dag'

"Op een gegeven moment verhuisde ze naar Almere, want daar kon ze een huis kopen. Daar ging het mis. Ze viel thuis van de trap, brak haar nek en overleed. Ze was toen pas veertig. Het is nu drie jaar geleden en ik mis haar nog elke dag. Nana was zo grappig. Alles was groot bij haar. Haar hart, haar humor, haar energie. Ze was een stoot om te zien en ze was goed voor mij. En als ze slecht was en ik mijn grens aangaf, dan sodemieterde ze ook op. Zo iemand vind ik dus nooit meer."

"Ik ben 72 en ik kom nu alleen maar oude wijven tegen. De kans is groot dat er niemand is die mijn handje vasthoudt als ik doodga. Liefde komt niet op bestelling. Ik zou graag een prachtige mooie vrouw tegenkomen die ik van binnen en van buiten mooi vind. Op datingsites lieg ik er structureel tien jaar af, omdat ik dan meer kans heb om een jongere vrouw tegen te komen. Ja jeetje, ik val helemaal niet op iemand van mijn eigen generatie. Ik word altijd jonger geschat, maar de vrouwen van mijn leeftijd zien er zo oud uit.

Natuurlijk heb ik huidhonger, ik heb een jaar binnengezeten. Ik wil graag weer een vrouw ontmoeten, maar heb via de datingsite OK Cupid nog geen succes gehad. Betalen voor een datingsite doe ik niet. Ik heb gehoord dat er veel single ouderen verzamelen bij de koffiehoek in de Albert Heijn, dus binnenkort ga ik daar maar heen. Ik ben eindelijk gevaccineerd dus ik mag tegen iemand aankruipen."

"Maar ja. Niemand is Nana. Iedere keer als ik haar naam noem, voel ik het gemis weer. In iedere vezel van mijn lijf zit de dood van Nana. Ik geloof niet in de ware liefde, maar zij was absoluut een van mijn grote liefdes. Ik heb met de huisarts gesproken en met een therapeut, maar het verdriet zit vast. Ik heb nog steeds iemand nodig die mij triggert zodat ik kan huilen, want ik zit met een reservoir vol tranen en dat moet leeg. Het blijft maar een beetje bij overleven. Niemand vraagt nu nog hoe het met me gaat, nu ik Nana kwijt ben."

Drie grote liefdes

"De nieuwigheid is eraf, we moeten door. Maar op rouwen staat helemaal geen tijd. Ik mis Nana nog steeds, alles aan haar. Ik ben dankbaar voor alle hulp die ik krijg van vrienden en buren, maar ik kom maar niet toe aan mijn verdriet. Ik hoop dat ik nog eens iemand ontmoet die zoveel empathie en warmte in huis heeft dat zij, of hij, me in de armen neemt zodat ik écht kan huilen. Maar goed, daar kan ik niet op wachten natuurlijk. Ik heb een prachtige liefde gekend met Nana en een nieuwe vrouw, hoe troostend ook, gaat nooit haar leegte opvullen. Misschien blijft het bij drie grote liefdes in mijn leven en dat is mooi zat."

De namen François en Nana zijn gefingeerd. Hun echte namen zijn bekend bij de redactie. 

Gezocht: Liefdeslessen 

Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.