De 5 spelregels van... het terras
Het wemelt van de ongeschreven regels in het leven. Wetmatigheden die niemand je vertelt, maar waar iedereen een mening over lijkt te hebben. In deze rubriek nemen we iedere week een situatie of gelegenheid onder de loep: hoe hoort het daar eigenlijk? Dit zijn de vijf spelregels op het terras.
De situatie
Weekend! Vakantie! Zon! De Hollandse huizen lopen uit en de weer terrassen vol. Biertje hier, bitterballetje daar: genieten zullen we. En hoe! Karin waait nog aan, Lotte loopt even langs en voor we het weten tikt de middag de avond aan. Dit zijn de beste dagen, maar hoe zijn we zelf op ons best? Etiquettedeskundige Reinildis van Ditzhuyzen legt haarfijn uit wat de mores zijn.
De spelregels
1. Knippen mag alleen de kapper
Om te beginnen spreken we iedereen die we niet kennen met 'U' aan volgens Van Ditzhuyzen. En met 'meneer' en 'mevrouw.' Ook de jonkies die ons een bakkie troost komen brengen op het terras. "Ik zie wel eens mensen met hun vingers knippen om de ober te wenken. Dat kan écht niet. Of 'hee daar!' roepen. Ook zo erg. Je bent wel de klant, maar je hoeft je niet als een idioot te gedragen. Hij is je gastheer, niet je slaaf. Ook al ben jij degene die betaalt."
2. Geen stoelendans alsjeblieft
Een gratis tip voor alle Nederlanders: laat die stoelen toch lekker staan. En die tafels ook. Van Ditzhuyzen: "Het is zo Nederlands, om als er nog meer familie aanwaait meteen de hele tent te verbouwen om met z'n allen in een kringetje te kunnen zitten. Zul je een Fransman echt niet zien doen hoor. Zonder overleg met de eigenaar stoelen aanschuiven kan écht niet. De caféhouder is nog altijd de baas en jij bent gewoon te gast. Gewoon even vragen dus. Die 'moet kunnen'-mentaliteit wordt lang niet altijd gewaardeerd."
3. Mag het een beetje meer zijn?
Geef in vredesnaam een beetje fooi, behalve als je echt teleurgesteld bent in wat je voorgeschoteld krijgt of hoe je behandeld bent. "In Amerika leven de serveersters van jouw fooi, dus daar moet je wel echt een percentage bij de rekening optellen. In Duitsland, België en Frankrijk is het wel gebruikelijk. Als je blij bent met hoe je terrasbezoek is geweest, dan mag je dat ook wel laten merken. Het percentages doet er niet zoveel toe vind ik. Rond het gewoon een beetje gezellig af, je voelt zelf wel aan wat logisch is.
En kies je ervoor om geen fooi te geven, benoem dat dan ook. Ik was zo teleurgesteld in een dame blanche dat ik geen fooi heb gegeven. Ze hadden er vruchten bij gedaan en bijna geen chocoladesaus, zo hoort 'ie niet te zijn. De rest was heerlijk en ik had me echt op die dame blanche verheugd, dus dit was een enorme domper. Dat was voor mij een reden om geen fooi te geven en dat heb ik ze ook verteld, ja."
4. Luidkeels? Laat maar
Hoe meer schik we hebben, hoe luider we worden. Niets menselijks is ons vreemd, maar als je ergens te gast bent moet je gewoon een beetje dimmen. "We zijn een luidruchtig volkje, net als Amerikanen. Maar schreeuwen en gillen is echt niet leuk op het terras. Demp gewoon een beetje je stem. Dat geldt ook voor je rook. Geen walmen naar de buren, zorg gewoon dat niemand er last van heeft. En vraag het anders even, of iemand het bezwaarlijk vindt. Oh, en houd ook je kinderen bij je eigen tafel. Of laat ze spelen in de speeltuin. Rondzwerven tussen de andere tafeltjes is niet prettig en daarbij mogen kinderen best leren dat er in een cafe of restaurant nu eenmaal andere regels gelden dan thuis."
5. Houd je shirt aan
Mannen, mannen, mannen. Laat één ding heel duidelijk zijn: het terras is geen strand. Je kunt er niet zwemmen en dus houdt je gewoon lekker alles aan. "Zo'n blote bast in een etablissement, dat ziet er toch niet uit. Je bent niet thuis, maar bij iemand te gast. In veel Zuid-Europese landen dragen mannen niet eens een korte broek, maar hier in Nederland moeten die mannen hun hele hebben en houwen laten zien als de zon schijnt. Bewaar je zweetlijf maar lekker voor het zwembad. Op het terras zit je gewoon met je shirt aan."