Ouders hebben ondanks nieuwe wet nog steeds moeite om juiste jeugdhulp te vinden
De invoering van de Jeugdwet had hulp voor jongeren in nood eenvoudiger moeten maken, maar dat is drie jaar later nog niet gelukt. Het kost een op de drie ouders veel moeite om de juiste hulp te vinden, blijkt uit een evaluatie van de wet.
Door de invoering van de Jeugdwet kregen gemeenten veel meer taken. Zij werden vanaf 1 januari 2015 verantwoordelijk voor alle jeugdhulp, kinderbescherming en jeugdreclassering. Toenmalig staatssecretaris van Volksgezondheid Martin van Rijn wilde daarmee de jeugdhulp overzichtelijker en beter maken.
Aanpassingen niet nodig
Dat lijkt in veel gevallen niet gelukt. Vooral kwetsbare gezinnen hebben moeite de juiste hulp te vinden. Ze vinden dat het hen te lastig wordt gemaakt, blijkt uit de evaluatie. Toch zijn aanpassingen aan de wet niet nodig, zeggen de onderzoekers. Er is simpelweg meer tijd nodig om de doelen van de Jeugdwet te bereiken.
ZIE OOK: Overgang Jeugdwet nog steeds niet goed: 'Er dreigen grote gevolgen'
Om ervoor te zorgen dat hulpbehoevenden beter hun weg kunnen vinden, pleiten onderzoekers wel voor betere informatie. Over de hulp zelf hebben ze niets op te merken. Mensen die daar gebruik van maken, zijn over het algemeen tevreden, zeggen ze.
'Werk aan de winkel'
"De keuze om gemeenten verantwoordelijk te maken, is een goede keuze. Maar een goede wet is nog geen garantie op betere zorg en dat is natuurlijk wel de bedoeling van de wet", zegt verantwoordelijk minister Hugo de Jonge in een reactie. "Er is nog veel werk aan de winkel."
De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) ziet mogelijk tot verbetering, zegt een woordvoerder. "380 gemeenten hebben op heel veel verschillende manieren de jeugdhulp ingekocht. Allemaal op hun eigen manier, met heel veel verschillende contracten. We hebben het een beetje ingewikkeld gemaakt." De VNG wil contracteren en facturen daarom standaardiseren. "Zodat iedereen zich meer kan richten op de zorg."
De Jeugdwet in het kort
Vroeger werden jeugdzorginstellingen betaald door het rijk of de provincie. Sinds 2015 moeten instellingen hun zorgkosten zelf voorschieten en declareren bij de gemeente waar de ouders van het kind in kwestie wonen.
In de Jeugdwet is de verantwoordelijkheid van de gemeenten uitgebreid met de provinciale (geïndiceerde) jeugdzorg, de gesloten jeugdzorg, geestelijke gezondheidzorg voor kinderen en jongeren (jeugd-ggz), zorg voor jeugd met een lichte verstandelijke beperking (jeugd-lvb), ggz in het kader van het jeugdstrafrecht (forensische zorg), jeugdbescherming en jeugdreclassering. De verantwoordelijkheid van de gemeenten bestaat onder meer uit:
1. het versterken van het opvoedkundig klimaat in gezinnen, wijken, buurten, scholen en kinderopvang;
2. het voorzien in een kwalitatief en kwantitatief toereikend aanbod van jeugdhulp;
3. het adviseren over en het bepalen en inzetten van de aangewezen vorm van jeugdhulp;
4. het adviseren van professionals met zorgen over een kind;
5. het adviseren van kinderen en jongeren met vragen en problemen;
6. het doen van een verzoek tot onderzoek bij de Raad voor de Kinderbescherming als een kinderbeschermingsmaatregel nodig is;
7. het compenseren van beperkingen in de zelfredzaamheid en de maatschappelijke participatie van kinderen en jongeren;
8. het voorzien in een toereikend aanbod van gecertificeerde instellingen;
9. het voorzien in maatregelen om kindermishandeling te voorkomen.
Bron: Nederlands Jeugdinstituut
Meer op rtlnieuws.nl:
De dupe van de nieuwe jeugdzorg: Cas (14) verhuisde van instelling naar instelling