Alleenstaande papa Jay werd 'die man van de donatie': 'Ik krijg ongeveer evenveel haat als liefde'

Van de dagelijkse hectiek is op vrijdagmiddag niets te merken in het huis van de familie Lopez. De kinderen zijn naar school, vader Jay hoeft even niets. Ja, wel de klok in de gaten houden, want straks moet een van de meiden worden opgehaald. En zijn andere dochter moet naar zwemles. En daarna moet er natuurlijk eten op tafel komen. Zo gaat dat in huize Lopez, het is de hele dag 'halen, trekken, duwen', zegt Jay. “Maar een gezonde drukte hoor, positief.”

Zijn wekker gaat elke ochtend om 05.00 uur. Dan heeft hij even tijd om te douchen en rustig een boterham te smeren, voordat de dagelijkse heisa losbarst. Want vanaf het moment dat Talitha (14), Danilo (13), Jairo (11), Jordan (7), Félice (6) wakker zijn, is die rust ver te zoeken. Doordeweeks gaan ze naar school, vriendjes, zwemlessen en trainingen en ook in het weekend moeten ze naar sportactiviteiten worden gebracht. Talitha doet aan synchroonzwemmen, Danilo en Jairo zitten op voetbal, Jordan zwemt en voetbalt en Felice zwemt en turnt.

Taxichauffeur

"Af en toe ben ik net een taxichauffeur", zegt Jay. Lachend, want hij doet het met liefde. "Ik klaag niet, ik ben gezond en sterk en doe het graag." Het heeft wel even geduurd voordat hij zijn nieuwe leven kon omarmen. Toen de moeder van de kinderen vier jaar geleden wegging, kostte het hem moeite om niet in de slachtofferrol te vervallen.

"Je moet eerst je situatie accepteren, anders voel je je een slaaf van je kinderen. Dan kan je niet meer van ze genieten. Ik heb tegen mezelf moeten zeggen: Jay, dit is je leven nu. Accepteer het, laat de rest los. Dit is jouw verantwoordelijkheid. Na acht, negen maanden was ik er klaar voor en heb ik gezegd: ik ga jullie dienen, koste wat het kost. Ik zal er voor jullie zijn, jullie brengen waar jullie willen zijn."

94.200 euro

Jay, die moet zien rond te komen van één inkomen als zelfstandige parketteur en daarvan zowel de opvang moet betalen als alle andere kosten voor de kinderen, had moeite de eindjes aan elkaar te knopen, zo was te zien in Een Huis Vol. Een kijker van het programma zette een crowdfundingsactie op, waarmee in totaal 94.200 euro werd opgehaald voor Jay.

Een flink bedrag, maar mensen moeten vooral niet denken dat hij het nu ineens breed heeft, zegt Jay. "Ik kan nu hun sportlessen betalen, of een nieuwe koelkast als die kapotgaat. Danilo kan een nieuwe fiets krijgen en boeken voor school. Het scheelt een hoop financiële stress, maar het is niet zo van: papa Jay heeft een ton gehad, nu eten we elke avond biefstuk. We eten nog steeds kip."

Afgunst

De vrijgevigheid van mensen heeft hem overweldigd, maar aan de andere kant komt er ook veel negativiteit op hem af – die negativiteit waar hij juist zo ver vandaan wil blijven. "Eerst was ik die alleenstaande vader, nu ben ik 'hij van die donatie'. Veel mensen zijn afgunstig. Sta ik in de supermarkt, dan vragen mensen me of ik hun boodschappen ga betalen. Gewoon om een reactie uit te lokken. Alleenstaande ouders en hun kinderen sturen me berichtjes dat zij het ook niet breed hebben, of ik niet wat geld kan overmaken. Mijn auto is bekrast, 'je vader kan het nu toch betalen' kregen mijn kinderen te horen. Liefde en haat gaan gelijk op."

Toen hij laatst stond te tanken, werd hij aangesproken door een man in een Porsche. "'Jij bent toch Jay', zei hij. 'Ik heb drie keer 500 euro gedoneerd voor jou. Heb je deze auto gekocht met dat geld?' Die auto had ik al veel langer. Ik zei: 'Wat verwacht u van mij, meneer? Waarom zegt u dit waar mijn kinderen bij zijn? Ik heb niet om dat geld gevraagd. Geloof me, ik ga er wijs mee om. Ik krijg nu niet het gevoel dat u uit liefde heeft gedoneerd. Geef uw rekeningnummer maar, dan stort ik het terug.' Toen bond hij in en bood hij zijn excuses aan."

Abnormaal

Dat soort reacties vindt hij vervelend. "Mensen vergeten hoeveel verantwoordelijkheid zo’n bedrag met zich meebrengt. Ik heb niet de loterij gewonnen, het is geld waar mensen hard voor hebben gewerkt. Ik kan moeilijk een horloge gaan kopen van 20.000 euro omdat ik het heb. Ik lig onder een enorm vergrootglas. Ik heb er niet om gevraagd, maar ik weet hoe ik ermee moet omgaan. Geld over de balk smijten zit niet in me. Gaan we naar een pretpark, dan neem ik broodjes mee. We gaan daar nu niet ineens patatjes kopen. Ik heb liever dat de kinderen straks kunnen studeren of hun rijbewijs kunnen halen."

Graag had hij op tv willen laten zien wat er nu allemaal op hem afkomt. Die negatieve reacties, maar vooral ook de positieve. Want zijn deelname aan Een Huis Vol, tot januari van dit jaar, heeft veel losgemaakt. Hij heeft veel anderen geïnspireerd, zegt hij. "Ik was net 33 jaar en zorgde zelfstandig voor mijn kinderen, 24 uur per dag. Er zijn in Nederland genoeg vaders die voor hun kinderen zorgen, maar ik liet iets zien wat abnormaal is: een Antilliaanse, hardwerkende man, zonder dreads, tattoo of een gouden tand."

De kinderen kunnen er ook niets aan doen dat hun ouders zijn gescheiden, zegt Jay. "Talitha en Danilo hebben er veel mee gezeten. Zij zijn mij op een gegeven moment gaan vertellen dat mensen in de buurt hun moeder zagen met iemand anders. Zij heeft keuzes gemaakt waar wij nu mee moeten leven. Ze heeft inmiddels een kind gekregen met haar nieuwe vriend. Ze belt weleens. De kinderen hebben daar niet echt behoefte aan."

Natuurlijk had hij het liever anders gezien. Maar Jay wil niet negatief zijn. Dat is ook wat hij zijn kinderen wil bijbrengen: klagen werkt averechts. "Ik heb ze geleerd: als je klaagt, loop je alles mis wat voor jou bestemd is. Dan zie je het nieuwe niet naar je toe komen.” Gaat niet bestaat niet, is Jays motto. "Ik zeg nooit nee, ik zeg altijd komt goed. En dat komt het ook. Elk jaar is drie sterren erbij, het wordt alleen maar beter."

Hulpverlener

Vaders omhelzen hem op straat, bedanken hem dat hij hun ogen heeft geopend. Op Instagram heeft hij zich ontpopt tot een soort lifecoach. "Ik ben een hulpverlener geworden. Mensen benaderen me met hun problemen en dan probeer ik ze te helpen. Familiekwesties, misbruik, alles. Soms nodig ik ze uit om langs te komen, dan praten we een uurtje. Als je me negatief benadert wil ik helemaal met je praten. Waar komt die houding vandaan? Wat heb ik je misdaan?" Daarnaast is hij samen met de man die de crowdfunding voor hem opzette, een stichting aan het opzetten. Om ook andere gezinnen te helpen die het financieel moeilijk hebben.

Jay is het programma dankbaar voor alles wat het hem heeft gebracht. Maar de manier waarop het is beëindigd, zit hem niet lekker. "Ik mocht niet meer meedoen, ik denk dat ik al te veel een voorbeeldvader was of zo. Ik vind het niet netjes hoe dat is afgesloten. Ik voel me aan de kant gezet. Er was me nog een serie aangeboden, Koken met papa Jay. Ineens is het allemaal van de baan. Kennelijk ging het te goed met me."

Liefde

Jay vindt het jammer, maar het is niet anders. Positiviteit overheerst. Hij is gelukkig, heeft zelfs een leuke vrouw ontmoet. "Ik wil haar graag beter leren kennen. De kinderen hebben haar al een keer ontmoet, ze vinden haar heel lief en zijn nieuwsgierig naar haar. Een relatie wil ik het nog niet noemen. Je moet met mij bouwen, daarin groeit de liefde. Als het goed blijft gaan, ga ik op mijn knietjes. Zo ben ik ook."