'Smerige' bacterie zette leven Tino (58) en Desiree (41) op zijn kop

Hij sloopt, maakt en repareert plafonds, heeft een eigen café en draait graag plaatjes als dj. Tino Beentjes (58) uit het Noord-Hollandse Winkel is zonder meer een energieke, actieve man. Maar een paar weken geleden was dat energieke ineens weg.

"Het zweet brak me uit. In een paar tellen was ik zeiknat en had ik hoge koorts. Het was gewoon een klap. Ik kon niets meer. Ik ben nog nooit zo ziek geweest van koorts."

Geen corona

Hoge koorts. In deze tijd. Dan denkt iedereen meteen aan corona. Ook de artsen in het ziekenhuis. "Ze wisten voor 100 procent zeker dat het corona was. Maar de eerste test was negatief. En de tweede een paar dagen later ook." 

De situatie van Tino werd er niet beter op: hij lag aan het zuurstof en had waanbeelden vanwege de hoge koorts. "Het leek wel of ik een trip had. Ik zag op een gegeven moment het ziekenhuisbed op z'n kant staan."

Leiding doorgezaagd

Een oudere arts stelde voor om Tino vanwege zijn symptomen ook te testen op legionella. En die testen bleken wel positief. Hij heeft de bacterie waarschijnlijk opgelopen toen hij tijdens het slopen van een balkon een leiding moest doorzagen. "En dat terwijl ik er juist heel erg kien op ben. Ik spoel leidingen door en trek wc's wel twintig keer door voordat ik ga slopen."

Het kan iedereen overkomen, wil Tino maar zeggen. Inmiddels werkt hij thuis aan zijn herstel. En dat is niet eenvoudig. "Ik ben bekaf. Ik heb net in het café twee biljarts op hun plek gezet. Normaal is dat met mijn goede conditie geen probleem, nu ben ik helemaal kapot. De rest van de dag lig ik op de bank. Dit is echt een hele vieze, smerige ziekte. Een slopertje."

Tino hoopt snel weer actief te kunnen zijn, maar de klachten kunnen lang aanhouden. Zo liep de 41-jarige Desiree uit Wageningen de ziekte vorig jaar oktober op. Nu – een jaar later – staat haar leven nog altijd in het teken van revalideren.

"Ik werd grieperig, ziek en koorts. Ik dacht zelf dat er niet zoveel aan de hand was, maar mijn man belde 112 en toen lag ik al vrij snel in de ambulance."

Twee keer in het ziekenhuis

Van wat er daar gebeurde, weet Desiree niet veel. "Vanwege de hoge koorts en de lage bloeddruk was ik helemaal verward." Ze lag tien dagen in het ziekenhuis, maar op de eerste dag thuis ging het opnieuw mis. "Ik ben de volgende dag weer door mijn man naar het ziekenhuis gebracht. Twee weken later mocht ik naar huis, ging het 's nachts opnieuw fout en werd ik weer naar het ziekenhuis gebracht."

Desiree bleef problemen houden. "Ik heb vijf antibioticakuren gehad en uiteindelijk nog vier maanden prednison." Nog altijd is ze niet de oude. "Ik voel me een oud wijf. Ik heb een slechte concentratie en kan niet goed lezen. Dan ga ik letterlijk scheel kijken. Ik heb elke dag koortsaanvallen, ik ben heel snel overprikkeld."

Enorme impact

Het heeft een enorme impact op haar leven en dat van het gezin. "Het huishouden kan ik niet doen. Ik kan maximaal tien minuten autorijden. Het beperkt me heel erg. Ik kan niet werken en loop nog bij een revalidatiecentrum."

Hoe en waar Desiree de bacterie opliep, is onbekend. Net als bij veel andere patiënten is nooit een bron gevonden. Of ze ooit weer de oude wordt, is ook nog de vraag. "Ik weet niet of ik nog van deze restverschijnselen af ga komen, omdat ik nog in behandeling ben."