Zij doen niet aan goede voornemens: 'Wie houd je nou voor de gek?'

'Het beste moment om te beginnen, was gisteren'

Jan-Willem Bakker (40) uit Ede vindt goede voornemens niet per se iets voor 1 januari, maar gewoon, voor elke dag. 

"Goede voornemens op 1 januari uitvoeren, dat heeft iets geforceerds. Dan worden het 'moetjes' waar je je toch niet aan gaat houden. Echt waar: die sportschoolhouders lachen zich dood dat je in februari al niet meer komt. Met je dure abonnement.

Als je echt iets wil bereiken in je leven, of wil verbeteren bij jezelf, dan is het beste moment om te beginnen: gisteren. Maar dat kan niet meer, dus dan moet je gaan voor het één-a-beste moment. En dat is: vandaag. De dag waarop je bedenkt: dit wil ik gaan doen. Want dat is het moment dat je eigen motivatie het grootst is.

Ik wilde bijvoorbeeld al heel lang een eigen YouTubekanaal met techniekfilmpjes beginnen, maar had elke keer geen tijd, wist niet goed hoe ik het aan moest pakken. Tot ik vier jaar geleden wakker werd en dacht: nú moet ik het gaan doen. Dat was, grappig genoeg, 29 december. En nu heb ik 1500 abonnees en haal ik er heel veel plezier uit. En een beetje geld.

Bovendien is het beter om iets te beginnen op een moment in je leven waarop je tijd hebt, en energie. Het is dan makkelijker om het vol te houden en van dat rondje hardlopen je routine te maken. Ik heb dat met wandelen gedaan – daar ben ik ooit, halverwege het jaar, mee begonnen, en nu doe ik het elke dag, twee uur. Ik vind het heerlijk, het is een fijne gewoonte geworden. Daar was geen goed voornemen voor nodig."
 

'Als je ze niet volhoudt: it's fine'

Marian Donner is auteur van het Zelfverwoestingsboek en deed daarin een oproep 'om de teugels te laten vieren, om te falen, ongezond en lelijk te zijn, om af te wijken van de norm'. Zodat we onszelf 'kunnen bevrijden'. Ze is dan ook 'niet per se' heel erg fan van goede voornemens. "Althans: niet van goede voornemens die een bepaald doel hebben", zegt ze. "Heel veel voornemens zijn zo gericht op succes, carrière, er goed uitzien, beter mee kunnen spelen met onze maatschappij, terwijl die maatschappij echt niet goed voor ons is. Met z'n stressvolle werktijden, met beeldschermen die ons domineren, sociale media die ons beïnvloeden. We gaan continu over onze eigen grenzen heen, en een voornemen als 'ik wil vijf kilo afvallen' of 'ik wil efficiënter werken' werkt daar aan mee. We proberen onszelf in een mal te persen. Want voor wie wíl je afvallen? Waarom wíl je efficiënter werken?"

'Het gaat om de inhoud'

Voornemens die gericht zijn op dat wat ons blij maakt: daar is Donner wél voor. "Meer met je kind spelen. Bij een vogelclub gaan. Leren breien. Ik noem maar wat. Het gaat om de inhoud."

Er zit bovendien, zo vindt ze, ook iets heel oppervlakkigs in goede voornemens. "Het is kuddegedrag, vooral dat dry january, ik vind het een beetje sad: anderen doen het dus ik nu ook. Je moet het toch doen omdat je het zelf wil? En dat kan toch ook in augustus?" Anderzijds: als mensen het willen, moeten ze het lekker doen. "Ik ga daar niets van zeggen, lekker laten. Maar ik hoop wel dat wie het niet lukt een voornemen vol te houden, een beetje lief is voor zichzelf. Als je faalt: maakt niet uit. Vergeef jezelf maar. It's fine. Je móét al zo veel in deze samenleving." 

'Zonder goede voornemens, geen teleurstellingen'

Eddie Sparendam (35) uit Zeewolde houdt niet van teleurstellingen, en dus niet van goede voornemens. 

"Als mensen mij vragen wat mijn goede voornemens zijn, dan zeg ik: 'Die heb ik niet, en dat scheelt weer een hele teleurstelling'. Ik heb nog nooit een goed voornemen op 1 januari volgehouden, en ik heb het om me heen ook nog nooit iemand succesvol zien doen. Als je jezelf niets voorneemt, kan er ook niets mislukken. En dat wil niet zeggen dat je niets moet doen om bijvoorbeeld gezonder te leven, maar dat moet je gewoon doen als je denkt: nu ben ik eraan toe. Dan leg je er ook geen druk op.

Als je tegen iedereen vertelt dat je gaat stoppen met roken per 1 januari, dan vragen mensen ernaar, je vrienden, je partner, en als het dan niet lukt, of niet zo goed gaat, moet je dat óók weer gaan uitleggen. En dan baal je van jezelf. Niet goed voor je zelfvertrouwen.

Terwijl, ik ben een aantal jaar geleden gestopt met roken, halverwege januari was dat. Ik dacht: hee, ik heb geen zin om te roken, en toen ben ik cold turkey gekapt. Dat werkte voor mij veel beter: ik heb mezelf niet onnodig veel druk opgelegd. Dus mijn goede voornemen: nooit meer goede voornemens."

'Wie houd je nou voor de gek?'

Denise Dus (32) uit Helmond vindt goede voornemens uitstelgedrag.

"Ik vind het zo'n onzin dat mensen altijd wachten tot het nieuwe jaar om te beginnen met goede voornemens. Een paar keer per jaar begin ik met nieuwe dingen. Wil ik sporten, dan doe ik dat meteen. Wil ik iets nieuws leren, dan doe ik het meteen. Altijd maar denken: nou, vólgend jaar wordt mijn jaar… Ik vind dat een beetje uitstelgedrag.

Je hebt toch elke dag de kans om een goed voornemen aan te leren? Waarom zou je wachten?

Ik ga binnenkort mijn eigen kledingzaak beginnen. Dat is geen goed voornemen voor het nieuwe jaar, maar gewoon, een plan dat in me opkwam, vorig jaar, en dat ik ben gaan uitwerken. Als ik een idee heb, dan begin ik meteen. Ik zie om me heen vrienden en familie wel goede voornemens maken. De een gaat minder drinken, de ander stoppen met roken, ik heb een vriendin die al nieuwe sportkleding heeft gekocht… Nou, ik hoop natuurlijk van harte voor ze dat het ze lukt, maar om eerlijk te zijn: ik zie mensen dit al járen doen. Ik denk inmiddels: wie houd je nou voor de gek?"