Levens nabestaanden 'overhoop', verpleger Assen niet vervolgd voor doden patiënten

Als je nekharen zou kunnen zien, zou je zien dat ze bij Ciska (60) rechtovereind staan. "De hele tijd." Ze verloor haar 86-jarige moeder in 2020, tijdens de pandemie. De vrouw belandde met ernstige ademhalingsproblemen in het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen en overleed een week later aan de gevolgen van corona.

"Het was afschuwelijk", zegt ze. "Corona klinkt nu voor veel mensen ver weg, maar ik mocht niet in de buurt komen van mijn moeder toen zij stervende was. Ik heb veel flashbacks, voel me nog steeds wanhopig als ik daaraan denk, zie mezelf daar nog staan met die beschermende kleding aan. We hebben niet fatsoenlijk, liefdevol afscheid kunnen nemen."

Een klap

Ruim twee jaar later komt daar nog 'een klap' bovenop: Ciska is één van de nabestaanden die van het Openbaar Ministerie (OM) te horen krijgt dat er een onderzoek wordt gestart naar een verpleegkundige die mogelijk betrokken is bij 20 coronadoden in het ziekenhuis waar haar moeder stierf. "Dat kun je niet geloven, als je zoiets hoort. Ik werk zelf in de zorg. Als zorgmedewerker wil je mensen helpen, toch? En wáárom zou iemand mijn moeder, een goed mens, willen vermoorden?"

De man zou volgens het OM heel specifieke uitlatingen hebben gedaan over zijn handelen, meerdere keren, tijdens gesprekken binnen de GGZ. "Maar de verpleegkundige heeft geen concrete patiënten beschreven", zo laat het OM weten. Het afgelopen jaar werd er dus een onderzoek gedaan naar onbekende, mogelijke slachtoffers die al geruime tijd overleden waren.

Verpleegkundige is opgelucht 

De verpleegkundige is opgelucht dat de zaak is geseponeerd, zegt zijn advocaat Tjalling van der Goot desgevraagd tegen RTL Nieuws. "Mijn cliënt is gefrustreerd omdat hij als verdachte aangemerkt. Hij zegt dat de dingen die hij heeft gezegd in de GGZ, compleet uit verband zijn gerukt en heeft zich niet aan een strafbaar feit schuldig gemaakt. Dat wordt bevestigd, gelukkig, nu, door het OM, en daar is hij opgelucht over. Dit verhaal is een eigen leven gaan leiden."

Van der Goot laat verder weten dat hij en zijn cliënt vandaag nog met elkaar 'in conclaaf gaan over hoe nu verder'. "We gaan kijken welke schadevergoeding hij kan krijgen."

Hij wil zelf op dit moment niet reageren, zo laat hij via zijn advocaat weten. 

"Dit onderzoek heeft heel onze rouw overhoop geschopt", vervolgt Ciska. "Mijn familie en ik waren een stuk op weg in onze verwerking, en toen kwam dit erachteraan. Het houdt je bezig. Je zegt tegen jezelf: 'Ik moet het loslaten tot ik iets hoor', maar dat lukt niet. Deze man heeft zo veel onrust gezaaid."

Dan wilde Ciska met haar gezin op vakantie, en kregen ze vlak voor vertrek te horen dat er weer een zitting zou komen. Of iets in het onderzoek zou gebeuren. "Dus dan besluit je niet te gaan, en maar weer af te wachten."

'Houd mijn hart vast'

Wachten. Dat was waar haar afgelopen jaar vooral uit bestond. "Ik heb de verpleegkundige op Instagram opgezocht, stiekem kun je dan zijn profiel bekijken. Ja, en dan lees ik dat hij in een post heeft gezegd dat hij een moeilijke tijd heeft gehad. Dat hij een boel ellende over zich heen kreeg. Ja, dat doet me wel pijn. Ik vind het een eng idee, als hij dit écht heeft gedaan, dat hij weer aan het werk gaat. Ik houd mijn hart vast."

Wat is er precies gebeurd? 

De man werd in april vorig jaar aangehouden op verdenking van betrokkenheid bij de dood van de coronapatiënten in het WZA, op 1 juni werd zijn voorlopige hechtenis opgeheven. Volgens het OM zijn veel getuigen gehoord en gegevensdragers onderzocht. De verpleegkundige is meerdere keren verhoord. Hij heeft altijd ontkend.

Ook is twee keer tevergeefs aan de rechtbank om toestemming gevraagd om stukken in te zien die vallen onder het medisch beroepsgeheim en hebben twee deskundigen onderzoek gedaan in medische dossiers van overleden patiënten. 

"Tijdens het onderzoek zijn geen concrete feiten en omstandigheden naar voren gekomen die de uitlatingen van de verpleegkundige over zijn eigen handelen tijdens de coronapandemie bevestigen", aldus het OM. "Een veroordeling kan volgens de wet nooit enkel worden gebaseerd op iemands eigen uitlatingen."

Ook andere nabestaanden verkeren, zoals Ciska, in onzekerheid, laat Sébas Diekstra weten, de advocaat die hen bijstond. "Het is een loodzware en onzekere tijd voor cliënten geweest. Terwijl de strafzaak tegen V. is geëindigd, blijft er nog altijd veel onduidelijk en blijven belangrijke vragen onbeantwoord."

Strijdbare vrouw

Ciska: "Wat hij ook heeft gezegd tijdens die gesprekken, ook als hij geen moord op zijn geweten heeft: wij zijn er gek door geworden. Elke keer weer een brief van het OM, een familierechercheur over de vloer, een belletje van de advocaat. Elke keer frustratie. Heeft hij het nou gedaan, of waren zijn uitlatingen een roep om hulp, om aandacht?" 

Ze twijfelt, zegt ze, sinds zijn uitlatingen, of haar moeder een natuurlijke dood is gestorven. "Ik weet dat het OM geen bewijs heeft, maar die onzekerheid... Dit gun je niemand. Zo'n open vraag. Een open wond. We gaan, vrees ik, nooit achter de waarheid komen." Maar Ciska blijft erover vertellen. "Mijn moeder was een strijdbare vrouw", zegt ze. "Dus ik probeer dat nu ook: strijdbaar zijn."