Abed uit Almere al meer dan een jaar vast in Gaza: 'Ik mis mijn kinderen zo'

Soms valt Abed even weg als we hem bellen. De internetverbinding is door de bombardementen niet altijd even stabiel in Gaza. Vanuit het gehavende huisje van zijn ouders in Deir al Balah staat hij RTL Nieuws te woord. Opnieuw, want al eerder vertelde de Nederlander ons over zijn situatie. 

Abed had gehoopt ons tegen deze tijd te kunnen spreken in zijn eigen huis in Almere, maar voor de tweede keer zal hij de jaarwisseling zonder zijn vrouw en twee jonge kinderen moeten meemaken.

Hoe gaat het met je? Nog zo'n simpele vraag die Abed liever niet beantwoordt. "Ja, hoe gaat het. Het gaat slecht", hij windt er geen doekjes meer om. "Ik kan eigenlijk niet eens meer lachen."

Al 14 maanden vast in Gaza

Abed Al Attar zit door een bizarre samenloop van omstandigheden vast in Gaza. De Almeerder was daar in oktober 2023 naartoe gegaan, samen met wat vrienden en familieleden, om de bruiloft van zijn neef bij te wonen. Zijn vrouw en twee kinderen gingen niet mee.

Op 7 oktober kwam de terreuraanval van Hamas, en Israël viel Gaza aan. De grenzen sloten. Onder internationale druk mochten buitenlanders vanaf november de Gazastrook langzaam maar zeker verlaten. Dat gold ook voor de groep die naar de bruiloft was gekomen, maar helaas niet voor Abed. Hij stond niet op de lijst met namen van mensen die toestemming hadden gekregen weg te gaan. Waarom niet, is nog altijd onduidelijk.

Sindsdien proberen advocaten en de Nederlandse overheid Abed vrij te krijgen, maar dat is nog niet gelukt. Abed kreeg eerst onderdak bij zijn zus in Rafah. Omdat het daar niet veilig meer was zitten ze nu bij hun ouders in het noordelijke Deir al Balah.

Hoe langer Abed vastzit, hoe meer zijn lichaam aftakelt. "Ik ben heel veel afgevallen", zegt hij, net als de rest van zijn familie. Hij schat dat het zo'n 30 kilo is. "Ik kan ook niet meer goed bewegen en zitten."

Een appel voor 4 euro

Vandaag heeft hij alleen wat soep gegeten, meer eten is er niet. Over elk product dat hij koopt moet hij goed nadenken. Hebben we hier genoeg aan? Hoelang zitten we hier vol van? Want de prijzen zijn torenhoog in Gaza. Abed somt op: "Ik heb vandaag na zes maanden voor het eerst een ei gezien. Die kostte 2 euro. Eén banaan 3 euro, één appel 4 euro. We hebben eergisteren 2 kilo meel gekocht, daar waren we 12 euro voor kwijt."

Maar zijn lichaam, dat is helemaal niet het ergste. Het is zijn geest. "Mijn kinderen en mijn vrouw. Ik mis ze zo erg." Abed heeft twee dochters, die dit jaar hun verjaardagen zonder hun vader hebben moeten vieren. De meisjes zijn 7 en 4 jaar oud. 

Hij legt uit dat hij ook zijn werk mist, zijn collega's. In Nederland is Abed monteur van zonnepanelen. "Het was een slecht jaar voor mij. Het liefst zou ik dit jaar verwijderen uit mijn leven."

Natuurlijk is er de angst voor bombardementen, de angst om te overlijden. In het begin ging Abed nog dagelijks naar de grens om te kijken of zijn naam op een lijst stond van mensen die mogen vertrekken. Nu kan dat niet meer, vertelt hij, het is te gevaarlijk. "Er staan overal Israëlische tanks. Als ik daar kom word ik misschien neergeschoten."

'De situatie verandert nooit'

Dan is er de verveling. "Er is niks te doen hier. We kunnen een beetje bij elkaar zitten en praten. We gaan een paar minuten de straat op en dan weer naar binnen. Steeds opnieuw. De situatie verandert nooit." 

Buitenlandse Zaken: 'We blijven alles doen'

Het ministerie van Buitenlandse Zaken zegt 'alles te blijven doen' om Abed uit Gaza te krijgen. "Ook deze maand heeft de minister in zijn contacten met Israël opnieuw opgeroepen de Nederlandse consulaire doelgroep zo snel mogelijk Gaza te laten verlaten en consulaire overbrenging via meer grensovergangen mogelijk te maken", zegt een woordvoerder in een reactie.

"De uiteindelijke beslissing om mensen Gaza uit te laten ligt bij de Israëlische autoriteiten. Het is dus aan hen om verdere toelichting te geven over waarom mensen Gaza niet mogen verlaten."

De Rijksoverheid houdt een liveblog bij over de situatie van Nederlanders in Gaza. Voor het laatst konden in november twee Nederlanders uit Gaza vertrekken.

Abed zegt dat hij niet veel hoort van de Nederlandse overheid. "Eens in de zoveel tijd nemen ze contact op, maar ik heb nu alweer een paar weken niemand gesproken. Ze vertellen me dan dat ze achter de schermen voor mij bezig zijn. 'We hebben geen nieuws', zeggen ze dan. 'We zijn bezig met jouw situatie maar we krijgen geen akkoord voor jou'."

Ook de vrouw van Abed heeft het zwaar zonder haar man. "Ze huilt elke keer als ik haar bel. Haar situatie is ook moeilijk. Ze moet nu alles alleen doen met de kinderen", vertelt hij. "Ze heeft geen rijbewijs. Ik bracht bijvoorbeeld altijd de kinderen naar de kinderopvang en school. Dat kan nu niet."

Gezin Abed in financiële problemen

De vrouw van Abed heeft zonder haar man bovendien onvoldoende inkomsten. Ze studeert nog, en wil heel graag die opleiding afmaken. Maar daardoor heeft ze geen recht op een (volledige) uitkering. In de afgelopen periode zijn daardoor schulden ontstaan. 

In Almere zijn meerdere acties opgetuigd om Abeds gezin te helpen. Zo is er een inzamelingsactie om de vrouw en haar kinderen uit de moeilijke financiële situatie te helpen. Een lokaal gemeenteraadslid zet zich actief in voor de zaak.

Het enige wat Abed vanuit Gaza kan doen, is wachten op een goed bericht. "Ik hoop dat de overheid haar best blijft doen voor mij", besluit hij. "Zolang ik nog leef, is er hoop dat ik terugkom bij mijn kinderen."