Co verzorgde honderden uitvaarten: 'Je moet niet meehuilen'
In de donkerste momenten van Esmeralda van der Duim, toen haar pasgeboren dochtertje overleed en haar zoontje in kritieke toestand in het ziekenhuis lag, probeerde Co Feld (62) te doen wat hij kon. Hij verzorgde de uitvaart. "Als je daarna bedankt wordt, ja, dat maakt mijn vak mooi."
Vorige week schreef RTL Nieuws-redacteur Susanne Uilenbroek een column over de moeite die ze had met de uitvaartverzorger die de begrafenis van haar overleden oma regelde. Anders was dat bij Esmeralda, die uitvaartverzorger Feld heel 'dankbaar' was toen het misging bij haar pasgeboren tweeling.
Haar dochtertje overleed na een week aan een hersenbloeding, haar zoontje lag 'te vechten voor zijn leven' vanwege een klaplong. Esmeralda en haar man verbleven drie weken in het Ronald McDonaldhuis.
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Woezel en Pip
Uitvaartondernemer Co Feld reed meerdere keren uren naar de ouders toe om de uitvaart van hun dochter te regelen. De ouders bedachten dat muziek van Woezel en Pip op de uitvaart gedraaid moest worden, maar hadden geen tijd om het te kopen. Dus deed Feld dat. Ook vond Feld een intieme kapel dicht bij het ziekenhuis voor de uitvaart, zonder veel poespas. "Je luistert goed wat mensen nodig hebben en probeert met ze mee te denken."
Want dat is volgens Co waar zijn werk vooral om draait: luisteren en anticiperen. De tijd nemen als je voor het eerst bij mensen langsgaat. "Je moet je voorstellen dat als een dierbare is overleden, je ineens langskomt. Maar niemand kent mij. Dan moeten de mensen kunnen vertellen wat er is gebeurd. En als ze met ideeën voor de uitvaart komen, kan ik meedenken."
Eerste uitvaart
Feld is precies 30 jaar geleden het vak in gerold. Bij toeval. De uitvaartondernemer in het dorp stopte en Feld zat destijds zonder werk. Zo nam hij het over. Na een aantal dagen moest Feld voor het eerst een uitvaart verzorgen, toen de schoenmaker in het dorp plotseling overleed. Door de jaren heen heeft Feld honderden uitvaarten verzorgd.
De grote kunst is volgens hem om aandacht te geven aan de nabestaanden. Ondanks dat de agenda vaak vol staat met meerdere afspraken, moet je je daar niet door laten leiden, zegt Feld. "Vooral bij het eerste gesprek dat je hebt, is aandacht belangrijker dan efficiëntie. Je moet niet binnen een half uur weg willen zijn. Een familie claimt je, en dat is goed. Mensen mogen je claimen."
Bang
Zo vraagt Feld bij die gesprekken altijd door en geeft hij tips als dat nodig is. Bijvoorbeeld over wat de kleinkinderen kunnen doen als hun oma is overleden. "Dan moet je niet zeggen dat oma slaapt. Een kind kan daardoor juist bang worden om naar bed te gaan. Je moet kinderen juist bij een begrafenis of crematie betrekken. Die kunnen dat aan, juist omdat ze zo spontaan zijn."
Emotioneel probeert Feld afstand te bewaren, ook al laat het hem vaak niet onberoerd. "Soms moet je slikken als bijvoorbeeld een kind overlijdt. Maar je moet niet meehuilen met de nabestaanden. Ik zie dat collega’s die wel erg meeleven waardoor ze zelf emotioneel worden, het vak niet lang volhouden."
Voldoening
Zwaar vindt Feld het werk niet, ondanks dat hij elke dag met de dood te maken heeft. Het geeft hem juist voldoening. "Als mensen zeggen dat de overledene het precies zo wilde, dan is het goed. Dat is mooi en dat is waarom ik mijn werk doe."
Met Esmeralda's zoontje gaat het intussen goed, hij is zo gezond 'als een vis'. En over het werk van Feld is ze ook zeer te spreken. "Ik kan mij niets bedenken dat niet goed is gegaan. Na zes jaar ben ik Co daar nog steeds dankbaar voor. Dankzij hem heeft onze dochter een mooi afscheid kunnen krijgen."