Opnieuw baby overleden aan kinkhoest: vijfde dit jaar
Voor de vijfde keer dit jaar is een baby overleden aan kinkhoest. Dat is gemeld bij het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). Bij het instituut zijn dit jaar al bijna 13.000 gevallen van kinkhoest gemeld, het hoogste aantal in twaalf jaar.
In de meeste leeftijdsgroepen neemt het aantal gemelde besmettingen met de bacterie de laatste weken iets af. Maar onder baby's is die daling 'minder duidelijk', zegt het RIVM. Dit jaar hebben zover bekend 596 baby's kinkhoest gekregen.
Gevaarlijk voor baby's
De ziekte kan vooral gevaarlijk zijn voor jonge kinderen. Van de baby's tot en met vijf maanden die kinkhoest krijgen, moet de helft worden opgenomen in het ziekenhuis. Van de iets oudere baby's heeft bijna een kwart behandeling in het ziekenhuis nodig.
Zwangere vrouwen kunnen zich laten vaccineren tegen kinkhoest, zodat ook de baby beschermd is. Bij de baby's tot twee maanden oud die dit jaar kinkhoest hebben gekregen, had 90 procent van de moeders dat niet gedaan. Van de besmette baby's tussen de drie en elf maanden oud was – zover de vaccinatiestatus bekend was – 81 procent niet ingeënt, of niet volledig volgens het gebruikelijke schema.
Kinderen die volgens het Rijksvaccinatieprogramma worden ingeënt, krijgen met zes weken, drie maanden, vier maanden en elf maanden een vaccinatie tegen onder andere kinkhoest.
Zo herken je kinkhoest
Kinkhoest kan maandenlang aanhouden, schrijft het RIVM op zijn website. Het wordt daarom ook wel '100 dagenhoest' genoemd. De ziekte begint vaak met klachten die lijken op een neusverkoudheid, totdat de zieke na één of twee weken begint te hoesten. Dat wordt steeds erger, vooral 's nachts. "Het kan een opvallend blaffende hoest zijn, waarbij iemand taai slijm ophoest", schrijft het RIVM.
Het hoesten wordt soms gevolgd door een piepende ademhaling. Het kan leiden tot zuurstoftekort, met hersenschade tot gevolg. Ook moeten patiënten soms overgeven en kan kinkhoest leiden tot een longontsteking. Sommige baby's met kinkhoest hoesten niet, maar stoppen af en toe met ademhalen.
Bij de meeste patiënten worden de klachten na een paar weken langzaamaan minder.