Alopecia maakte Jacqueline (43) in vier dagen kaal: 'Nu zonder haar, maar niet zonder kracht'
Jacqueline van Solt ging op vakantie, en kwam kaal terug. Zomaar ineens zorgde de haaraandoening alopecia voor de uitval. Ze deelde haar verhaal op social media, en is ontroerd door de vele duizenden reacties. Want Jacqueline is niet de enige, gemiddeld heeft 1 op de 1000 Nederlanders een vorm van alopecia. "Ik kies ervoor om me niet te verstoppen."
Alopecia is de verzamelnaam voor verschillende soorten haarverlies. Het komt voor in lichte vormen, van een paar kale plekken op je hoofd, tot het verlies van al je hoofdhaar en lichaamshaar. In Nederland hebben naar schatting ongeveer 300.000 mensen een vorm van alopecia. Volgens de Alopecia Vereniging is dit getal waarschijnlijk veel hoger, omdat niet iedereen hulp zoekt of de diagnose krijgt.
Afscheid nemen
Haarverlies is voor veel mensen moeilijk, omdat haar vaak een belangrijk onderdeel van de identiteit en het zelfvertrouwen is. "Het hoort bij wie je bent", zegt ook Jacqueline. "In mijn geval droeg ik het 42 jaar lang met trots en toen was het opeens weg."
Jacqueline was zwanger van haar tweede kindje toen het gezin voor een vakantie naar Spanje vertrok.
"Binnen vier dagen was bijna al mijn haar weg. Ik weet nog dat ik in de badkamer stond en dat bij het borstelen van mijn haar mijn haar met bosjes losliet. Ik kon de impact nog niet voelen maar besefte dat dit niet goed was", vertelt Jacqueline aan RTL Nieuws.
Geen haarwerk
De diagnose - alopecia areata - kende ze al van een eerdere periode in 2013, toen het bij een paar plekken bleef. Nu was het blijvend. "Je eerste reactie is, ik moet dit verbergen. Ik dacht ik regel een haarwerk en dan gaan we door. Maar toen ik in de winkel stond, voelde ik de tranen en boosheid opkomen. Ik moest afscheid nemen, maar was er nog niet klaar voor op dat moment."
Haarverlies raakt aan meer dan uiterlijk, zegt Jacqueline. "Haar is verweven met herinneringen, met zachtheid, met identiteit. Met hoe mijn dochter door mijn haar woelde bijvoorbeeld. Met hoe mijn man naar me keek."
Ze voelde dat ze zichzelf opnieuw moest leren zien. "Ik koos ervoor om niet te doen alsof het er niet was. Maar om de tijd te nemen om te rouwen en te voelen. Zonder haar, maar niet zonder kracht. Het gaat met ups en downs. Soms gaat het goed en soms komt het ineens binnen: een herinnering aan dat moment in de badkamer, of gewoon het besef dat mijn dochter niet meer met mijn haar zal kunnen spelen."
Viraal op LinkedIn
Jacqueline besloot een bericht op LinkedIn te plaatsen. "De afgelopen tijd heb ik vaker een foto niet dan wel gedeeld van een training. Omdat de schaamte ook mij raakt en ik mensen ook niet wil shockeren. En eigenlijk had ik ook geen zin in de reacties. Vandaag laat ik mijn hoofd zien en praat ik er voor het eerst over op dit medium. Niet omdat het af is, maar omdat ik voel dat ik er klaar voor ben. Om mezelf te tonen. Zoals ik nu ben, helemaal. Ik geloof in de kracht van echtheid. In hoe rauw en puur zoveel meer verbindt dan perfectie ooit kan."
Haar post ging viraal en is meer dan 250.000 keer bekeken. Vooral in haar inbox ontving ze veel berichten van anderen die respect hebben dat ze dit durfde te delen. En dat ze hiermee ook taboes aan het doorbreken is. Voor bijvoorbeeld een vijfjarig jongetje met alopecia.
Zijn moeder stuurde een bericht: "Mijn zoontje heeft sinds afgelopen september alopecia universalis ontwikkeld. Het zorgt voor veel verdriet en zelfbewustzijn bij hem. Het ontneemt hem voor een deel onbevangen kind zijn. Als ouders proberen wij hem weerbaar te maken en te laten voelen dat hij voor ons onvoorwaardelijk mooi is en de moeite waard", schrijft ze.
En verder: "Terwijl we gelijktijdig ook verdriet voelen om deze verandering en vooral de uitdagingen die hij hierdoor toegevoegd heeft gekregen aan zijn leven waar hij niet om gevraagd heeft. De machteloosheid is soms zwaar. Daarom ben ik dankbaar dat jij hierin deze rol pakt, taboedoorbrekend durft te zijn terwijl je je kwetsbaar opstelt. Ik vind het heel fijn om herkenning te vinden, het steunt."
Mannen rouwen ook
Ook opvallend veel mannen reageerden. "Wat ik heel opvallend vond", zegt Jacqueline. "Mannen hebben het gevoel dat kaal zijn voor hen nog meer dan voor vrouwen genormaliseerd is, maar dat maakt het juist heel eenzaam voor hen. Ze hebben het gevoel dat ze er niet over kunnen praten, terwijl zij ook rouwen om het haar dat ze niet meer hebben", vertelt Jacqueline.
Inmiddels is Jacqueline zo ver dat ze een haarwerk aanschaft. "Dan wil ik het dragen als een sieraad of accessoire, gewoon af en toe. Omdat het heerlijk is om dat gevoel af en toe weer te hebben, van hoe het ooit was. Om mijn man opnieuw te zien kijken op net een andere manier. En om de oprecht lieve woorden van mijn dochter te horen als ze zegt: 'Mama, je bent echt heel mooi vandaag met je haren'."