Vriend en handige bondgenoot: honden vechten al eeuwen mee in oorlogen
Het was een hond die terreurleider Al-Baghdadi opjoeg, vlak voor zijn dood afgelopen weekeinde. Een bijzonder verhaal, maar heel verrassend is het niet. Honden zijn al sinds mensenheugenis een trouwe bondgenoot van de mens, ook op het slagveld.
De Grieken, de Romeinen, en andere volken uit de oudheid begrepen al dat getrainde honden nuttig kunnen zijn. Als waakhond rond de kampementen, maar soms ook bij een aanval. De oudste verhalen van honden op het slagveld dateren van 650 voor Christus in het oude Griekenland.
Boodschappers
De Spaanse veroveraars gebruikten grote honden, toen ze rond 1500 begonnen met de verovering van Latijns-Amerika op de inheemse bevolking. Napoleon had honden in zijn leger tijdens zijn veldtochten, en ook in de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865) werden ze ingezet. Om boodschappen tussen de legeronderdelen over te brengen, om tegenstanders op te sporen of om gevangenen te bewaken.
In de Eerste Wereldoorlog gebruikten alle strijdende partijen honden. Voor het overbrengen van boodschappen, maar ook om hun goede neus: ze roken als eerste of er gifgas aankomt. Dat wapen werd in die oorlog voor het eerst op grote schaal gebruikt. De dieren werden vanaf toen ook als mascotte ingezet, of als propagandamiddel.
Legendarisch: Stubby
De beroemdste hond in die tijd was misschien wel de Amerikaanse terriër Sergeant Stubby. Stubby wordt de meest gedecoreerde hond van die oorlog genoemd, en de verhalen over hem zijn legendarisch. Zo redde hij een keer zijn regiment door al heel vroeg mosterdgas te ruiken, waardoor de soldaten op tijd hun gasmasker op konden doen. Hij spoorde gewonde soldaten op die op het slagveld waren achtergebleven, en hij zou volgens de verhalen zelfs een keer een Duitser hebben opgepakt. Stubby raakte twee keer gewond, maar ging steeds terug naar het front.
Natuurlijk kwamen niet alle honden die meededen aan een oorlog er goed van af. De Russen gebruikten, tijdens de Duitse inval in 1941, op grote schaal 'zelfmoordhonden' tegen de Duitse tanks. De dieren werden met explosieven uitgerust en moesten naar de vijandelijke linies rennen tot ze onder de tanks konden ontploffen.
Bloedbad
De eerste keer dat de dieren werden ingezet, in 1941, liep uit op een bloedbad. Omdat de honden geen dekking kregen tijdens de acties, konden de Duitsers makkelijk tientallen honden doodschieten voor ze hun doel bereikten. Toch: na het aanpassen van de tactiek wisten de Russische honden in de jaren daarop zeker 300 Duitse tanks uit te schakelen.
Russische zelfmoordhonden in actie
De Amerikanen gebruikten vele duizenden honden bij hun oorlog in Vietnam. Maar toen ze zich in de jaren zeventig halsoverkop moesten terugtrekken, bleven de meeste achter. Dat hun trainers en baasjes ze niet mee konden nemen, werd uiteindelijk hun dood. Heel anders verliep het Sergeant Stubby.
Filmster
Die werd door zijn eigenaar meegenomen naar de VS, waar hij als een held werd geëerd en zelfs door verschillende presidenten werd ontvangen. Hij stierf in 1926 in de armen van zijn baasje, maar vergeten is hij nooit. Stubby werd opgezet en in 1956 tentoongesteld in het Smithsonian. En vorig jaar nog is er zelfs een animatiefilm over hem gemaakt.
