Tycho (18) zit in een kliniek voor zijn gameverslaving

Die twee weken waren de druppel die de emmer deed overlopen, na jaren van steeds meer en vaker gamen. Tycho begon daar als jongetje mee. Mario Kart was zijn favoriete spel. 'Hij speelde het niet, hij wás het spelletje', zeiden zijn ouders.

Kaartspelletjes

Toen zijn moeder op zijn elfde overleed, werd het gamen iets om zichzelf in te verliezen. Om maar niet aan de lastige dingen te hoeven denken. Hij kreeg een Playstation en ging steeds meer verschillende spelletjes spelen. Call of Duty, maar ook kaartspelletjes.

Die kaartspelletjes deed Tycho niet alleen online, maar ook fysiek. Na schooltijd ging hij naar een verzamelplek waar werd gespeeld en daar bleef hij altijd veel te lang hangen. Wel bleef het bij spelen, gokken deed hij niet.

Behandeling

Het gamen bereikte een climax in december vorig jaar. Tycho gamede toen twee weken non-stop. Hij knapte, moest heel veel huilen en zijn stiefmoeder besloot in te grijpen. Ze overlegden en besloten dat het goed voor hem was om naar een verslavingskliniek te gaan.

Daar krijgt hij een ambulante behandeling, wat inhoudt dat hij overdag gewoon naar school en stage gaat en 's avonds in de kliniek slaapt. Één dag per week wordt hij behandeld.

Gameverslaving

"De ambulante behandeling bestaat uit een aantal gesprekken binnen een bepaalde periode", zegt Esther Tophoven. Zij is behandelaar bij Novadic Kentron, de kliniek waar Tycho ook in therapie is. "We besteden veel aandacht aan de cognitieve behandeling. Inzicht in wat je doet en wat je vermijdt. Soms is ook traumaverwerking of sociale therapie nodig."

Ze ziet dat steeds meer jongens bij haar aankloppen voor hun gameverslaving. "Het is bekender geworden", zegt ze. "En meer mensen hebben het." Al is er volgens haar niet altijd sprake van een verslaving, ook niet als iemand veel gamet en daardoor in de problemen is gekomen. "Dat zie je pas in de behandeling."

Betrokken ouders

Of je verslaafd raakt aan gamen of, zeg, blowen, ligt volgens Tophoven vooral aan je karakter. "Het nerd-achtige type, dat een beetje sociaal onhandig is, zal eerder verslaafd raken aan gamen dan aan soft- of harddrugs. Al maakt dat het niet minder erg, elke verslaving is even lastig."

Ze ziet dat ouders van jongeren die hulp zoeken voor een gameverslaving heel betrokken zijn. "Het zijn natuurlijk kinderen van 13, 14 jaar die hier binnenkomen. Als die opeens dagen niet naar school gaan, valt dat op. Als je veel gamet en dat heeft invloed op je leven, zien je ouders en docenten dat."

Goed nieuws

Juist het feit dat het om een gameverslaving gaat, maakt het dus makkelijker om er op tijd bij te zijn. "Dat je er eerder bij bent, maakt de behandeling ook makkelijker", zegt Tophoven. "Als je op die leeftijd gaat blowen, zien je ouders dat niet. Dan zien ze het pas jaren later als je uitvalt en jarenlang in een bepaald patroon hebt gezeten."

Voor Tycho zit de behandeling er na een halfjaar op. Tijd om zijn droom waar te maken: hij volgt een koksopleiding en wil graag patissier worden. De therapie heeft hem veel geleerd, zegt hij. Om zelfverzekerder te worden, socialer. Het was fijn.