Van crompouce tot frikanpouce: waarom iedereen een eigen 'tompouce' bedenkt

Een nieuwe 'tompouce' maken is eenvoudig: neem een willekeurig eetbaar product dat je vult met gele room en aftopt met zuurstokroze glazuur. En voilà: een nieuwe (vul zelf in)-pouce is geboren. Zo ontstonden eerder de panpouce (pannenkoektompouce), olipouce (olieboltompouce), en de jongste telg in de -poucefamilie: de frikanpouce. Maar de grootste favoriet is de crompouce.

De afgelopen jaren zagen ze bij Bakkerij de Leeuw in Zegveld, de oudste bakkerij van Nederland, hoe de een na de andere trend verscheen en weer verdween. Zelf bedachten ze een voorloper van de crompouce. "Twintig jaar geleden verkochten wij al met room gevulde croissants, zonder icing maar besprenkeld met poedersuiker", vertelt eigenaar Jan de Leeuw.

Het gebakje werd bedacht door de toenmalige bakker Kees Muilwijk. "Van de een op de andere dag liep dat goed en na een jaar stierf het een stille dood." Volgens de bakker is de crompouce een voortzetting van iets wat al bestond. "Ik zie het ook in mijn oude vakboeken: iets ontstaat en verdwijnt weer. Daarna komt het weer boven water drijven omdat iemand het weer oprakelt en gaat het een nieuw leven leiden."

Credits voor HEMA

Ook de nieuwste creatie, de frikanpouce, is daar een voorbeeld van. "Iedereen wil creatief zijn en het succes van de tompouce botvieren", vertelt foodtrendwatcher Anneke Ammerlaan. "Daar moeten we eigenlijk de HEMA credits voor geven."

"De HEMA heeft de tompouce heel goed vermarkt", vervolgt Ammerlaan. "Die bedacht allerlei tompouce-producten, waaronder tompouce-chocolaatjes: dat heeft niets met tompouce te maken, maar ze zijn wel heel lekker. Maar ze hadden ook tompoucen voor je hond of kat. De huidige trend lijdt ook aan veel vergelijkbare creativiteit."

Maar wat maakt de tompouce zo bijzonder? "Iedereen vindt de tompouce lekker", vertelt Ammerlaan. "Het heeft een hele comfortabele smaak, dat wat de Engelsen 'comfortfood' noemen: de creme is zalvend en wordt gecombineerd met het krokante van het bladerdeeg en het zoete van het glazuur. Ook hebben mensen lol in de vraag: hoe eet je hem nou?"

Typisch Nederlands

De klassieke tompouce is bovendien de enige in zijn soort. "Het is heel Nederlands gebak, een Nederlands icoon van een taart", gaat Ammerlaan verder. "In het buitenland zie je wel gebak met crèmevulling daartussen, maar dat is niet hetzelfde. Net als roze koeken is de Nederlandse tompouce typisch Nederland, bijna nationalistisch."

Maar die populariteit betekent niet dat hij ook altijd overal even goed gemaakt wordt. "Je kunt hem soms te zoet of te droog vinden", zegt Ammerlaan, "maar eigenlijk kan je er niet de mist mee in gaan als traktatie op je verjaardag bijvoorbeeld." En ook niet onbelangrijk: "Het ziet er een beetje 'unicorn-achtig' én dus insta-waardig uit."

Mist de kern

Toch is volgens de kenner niet álles dat met gele room en roze glazuur op sociale media voorbijkomt, ook tompouce te noemen. "De crompouce is in dit geval wel meer tompouce, alleen het deeg is zachter. Het nadeel daarvan is dat de room eerder doorlekt."

"Maar een pannenkoektompouce is bijvoorbeeld al niet krokant: daardoor mist het de kern. Bij tompouce gaat het juist om die combinatie van zachte creme met krokant bladerdeeg en roze bovenlaag. Ook een taartje met een ander smaakje dan gele crème is géén tompouce."

Volgens Ammerlaan is de tompouce-trend vooral een 'hype'. "Het hoort bij een creativiteitstrend die veel groter is, de volgende keer kan het iets anders zijn. De avocado heeft dat ook gehad: het gaat om de creativiteit en dat mensen een stukje eigenheid kunnen laten zien. De ideeën zijn daarbij ook grappig en daar gaat het om."