Overheid wil geen daklozen meer in 2030: 'Wil weer voor mijn zoon kunnen zorgen'
In 2030 moeten alle daklozen zijn verdwenen. Althans, dat is het plan van de overheid, dat er al een tijdje ligt. Maar bij het Leger des Heils merken ze nog geen enkele daling en zijn ze bang dat het aantal daklozen alleen maar zal toenemen. Ook Jack is dakloos, maar doet hard zijn best om zijn leven weer op de rit te kunnen krijgen. "Het is zaak om werk te vinden."
De 46-jarige Jack is sinds ongeveer 3,5 jaar dakloos. Hij was ondernemer, maar kreeg een burn-out. "We hadden een technisch tekenbureau en werkten veel te veel, dag en nacht. Ik woog 130 kilo", vertelt hij aan Editie NL.
Op een avond kon Jack niet meer verder zoals hij deed. "Moest ik doorgaan en mezelf kapotmaken of terug naar de basis en de natuur in? Ik voelde dat ik ermee moest stoppen." Jack belde zijn compagnon op om te zeggen dat hij de stekker uit het bedrijf trok. "Mijn liefdespartner was daar niet blij mee, we hadden ook nog een zoontje."
Een ander mens
Jack werd spiritueler, ging anders eten en werd een heel ander mens. "Mijn ex kon daar niet mee omgaan en is vertrokken", zegt hij. "Daarna zat ik alleen in een groot huis. Toen ben ik met een tentje de natuur in gegaan en heb ik gezegd dat mijn ex met ons kind in het huis kon gaan wonen."
27.000 daklozen
In 2012 waren er zo'n 27.000 daklozen in Nederland. De jaren daarop nam dat toe en kwam het tot een hoogtepunt in 2018. Toen waren er meer dan 39.000 daklozen. Inmiddels is het weer afgenomen, tot iets minder dan 27.000. Van hen is de overgrote meerderheid man.
Bron: CBS
Dat markeerde het begin van het dakloze bestaan voor Jack. Maar dat wil hij niet langer. "Ik wil graag weer een huis om voor mijn zoon te kunnen zorgen."
'Opvangcentra overvol'
En als het dus aan de overheid ligt moet elke dakloze in 2030 een woonplek hebben. Daar zijn we nog lang niet, ziet woordvoerder Robert Paul Fennema van het Leger des Heils. "Nog duizenden mensen verblijven op straat, opvangcentra zitten overvol. En mensen die bij familie of vrienden kunnen slapen worden vaak niet eens meegeteld."
Bij het Leger des Heils ziet hij mensen voorbijkomen met allerlei problemen. "Denk vooral aan verslaving, schulden, een psychische stoornis of een verstandelijke beperking", vertelt Fennema. "Het enige waar ze mee bezig zijn is een maaltijd regelen en ergens slapen. Dat wordt anders als ze een dak boven hun hoofd hebben – dan kunnen ze weer denken aan de toekomst."
Steentje bijdragen
Om dat te realiseren vindt de woordvoerder dat het rigoureus anders moet. "Er moeten prioriteiten gesteld worden", zegt hij. "Om het doel van 2030 te behalen moet iedereen zijn steentje bijdragen. Ook die ene buurman die eigenlijk geen daklozen naast zich wil hebben."
Fennema gaat verder: "De politieke partijen in het nieuwe kabinet moeten dit probleem durven aanpakken. Iedereen heeft het over bestaanszekerheid: in dat kader is dit dan wel belangrijk."
'Weinig vertrouwen'
In de verkiezingsprogramma's is er oog voor de daklozenproblematiek, maar Jan de Vries van Dakloosheidvoorbij ziet daarin nog geen gouden oplossing. "Ik heb er weinig vertrouwen in. Als ik naar de verkiezingsprogramma's kijk, zie ik weinig houvast."
"Je moet zorgen voor een thuis, dat is een basis voor bestaanszekerheid. En dat moet je kunnen behouden, dus ook financiële zekerheid is belangrijk." Ook moet een deel van de daklozen dat een thuis krijgt, passende zorg krijgen. "Ik vind dat de partijen daar veel te weinig aandacht aan besteden."
Werk vinden
Momenteel zit de dakloze Jack in elk geval in een tijdelijke studio van het Leger des Heils. "Het is echt heel erg fijn, mijn eigen plekje." Maar dit is natuurlijk niet zijn eindstation. "Nu is het zaak om werk te vinden." En uiteindelijk natuurlijk een eigen huis.