Cv's en motivatiebrieven bewindslieden online: 'Niet allemaal even professioneel'

Vandaag is de eerste hoorzitting van de beoogde ministers en staatssecretarissen. Voordat ze aan hun nieuwe functie beginnen worden ze in een soort van publiek sollicitatiegesprek aan de tand gevoeld. Voorafgaand aan de hoorzitting zijn alle motivatiebrieven en cv's van de bewindslieden openbaargemaakt. En daar valt een hoop uit op te maken. Zo is Eddie van Marum (BBB) uitvaartverzorger en muskusratbestrijder geweest, heeft Fleur Agema in het verleden als zeilschipper gewerkt en is Mariëlle Paul boekverkoper geweest.

Erg divers

Normaal gesproken stuur je een motivatiebrief en je cv wanneer je reageert op een vacature. Maar in dit geval zijn de bewindslieden gevraagd voor een functie, en hebben ze deze brieven achteraf gestuurd. "Deze brieven zijn dus eigenlijk sollicitatiebrieven die zijn gestuurd nadát ze de baan al hebben gekregen", zegt onderzoeker Djurre Holtrop van de Tilburg University. Hij doet onderzoek naar sollicitaties. "Wat je hier ziet is dat de brieven heel erg divers zijn. Sommigen praten over hun ervaring, anderen over hun motivatie. Deze sollicitatiebrieven lopen heel erg uiteen, dat maakt het ook moeilijk om ze met elkaar te vergelijken."

Hij vermoedt dan ook dat duidelijke instructies over de motivatiebrieven en het cv ontbraken. Daarnaast heeft ook niet iedereen er evenveel aandacht aan besteed, denkt hij. "Niet alle brieven zien er even professioneel uit, maar dat zie je ook bij gewone sollicitatiebrieven. Er waren brieven die meer als een essay lazen, die een heel persoonlijk verhaal vertellen. Andere gingen meer over de functie."

Hij denkt dat de brieven zo uiteenlopen doordat de bewindslieden toch al uitgenodigd zijn voor een gesprek. Dus dat doel is er niet meer. "Normaal wil je er met je brief voor zorgen dat je op gesprek mag komen, maar deze mensen mogen al op gesprek komen. Het nut van deze brieven is denk ik dat de Kamer zich kan voorbereiden op de hoorzitting."

"De motivatiebrief van Mona Keijzer is bijvoorbeeld maar één alinea, dat is veel te kort voor de Kamer om hier vragen over te stellen. Maar aan de andere kant: ze is bekend. Mensen kennen haar achtergrond, dus misschien ziet zij het nut van deze brief niet zo."

De brief van Van Marum begint met een heel lange aanhef. Geachte Kamercommissie voor Digitale Zaken, Kamercommissie voor Koninkrijksrelaties en Kamercommissie voor Economische Zaken en Klimaat, geachte burgers van Groningen, Drenthe, Limburg en andere provincies waar mijnbouw en de gevolgen van mijnbouwschade een rol speelt in uw leven. "Hij weet heel goed voor wie hij wil gaan werken. Ik denk dat hij zijn doelgroep heel goed voor ogen heeft. 

Fout

Barry Madlener begint zijn brief met een schrijffout: hij schrijft 'kandidaat stelling' waar 'kandidaatstelling' had moeten staan. "Een sollicitatiebrief wordt over het algemeen ook meteen als een taaltoets gezien. Maar een fout als deze is menselijk."

De brieven zien er ook niet allemaal even professioneel uit qua opmaak. "Een gemiddelde recruiter zou hier wel een mening over hebben. Een brief met een slechte opmaak belandt vaak niet boven op de stapel."

Normen en waarden

Omdat de bewindslieden gevraagd zijn voor hun functie, zijn de hoorzittingen een beetje voor de bühne, zegt politicoloog Julia Wouters tegen Editie NL. "Het is belangrijk dat ze een mooi verhaal hebben over de motivatie voor hun roeping", zegt ze. "Voor sommige partijen is dit belangrijker dan andere. Het is vooral een moment om je normen en waarden duidelijk te maken. Het is namelijk lastig om op de inhoud in te gaan, omdat je je daar als politicus nog in moet verdiepen." 

Het is dan ook moeilijk om de procedure te vergelijken met die van een reguliere sollicitatie. "Het is meer een voorstelronde aan het volk dan een sollicitatie zoals jij en ik het doen."