Vrouw in nood stuit bij blijf-van-mijn-lijfhuis op 'administratieve rompslomp'

Dat blijkt uit een rapport van de Nationale ombudsman Reinier van Zutphen. "In theorie lijkt het allemaal goed geregeld, maar in de praktijk worden kwetsbare vrouwen, die aan het overleven zijn, geconfronteerd met allerlei praktische zaken waar ze op dat moment niet de energie voor hebben'', zegt een woordvoerder van de ombudsman.

De problemen beginnen al bij binnenkomst. Een overzicht:

• De vrouwen moeten meteen allerlei financiële papieren ondertekenen waarvan ze de gevolgen nog niet kunnen overzien. 
• Ook is het voor hen vaak niet duidelijk dat ze een eigen bijdrage moeten betalen, of hoeveel die is.
• Tijdens het verblijf moeten de vrouwen zorgen dat ze financieel onafhankelijk worden, bijvoorbeeld door een bijstandsuitkering aan te vragen. Een voorbeeld van een praktisch probleem is dat vrouwen voor hun veiligheid op een geheime locatie zitten, maar voor een aanvraag een adres nodig is.
• Vaak hebben ze handtekening nodig van hun partner, en dat is degene voor wie ze nou juist het huis uit zijn gevlucht.
• Ook blijven veel vrouwen langer dan nodig in een opvanghuis. Zij hebben vaak schulden en hebben daardoor moeite om een urgentieverklaring te krijgen voor een huurwoning.
• Het hangt vaak van toeval af of de vrouwen worden geholpen. "Er lopen op de opvanglocaties vrijwilligers rond die creatieve oplossingen vinden voor problemen, maar het mag niet van toeval afhangen dat vrouwen worden geholpen."

Ministerie moet ingrijpen

Door de administratieve hindernissen wordt het voor kwetsbare vrouwen nog moeilijker om op eigen benen te gaan staan, vindt de ombudsman. Van Zutphen legt de verantwoordelijkheid bij de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

Hij roept op tot actie: "Ik doe een dringend beroep op de zorgplicht van VWS en gemeenten om de knelpunten aan te pakken en het voor deze kwetsbare groep vrouwen makkelijker te maken."