Arts die euthanasie bij demente vrouw (74) uitvoerde, had dat niet mogen doen
De arts die twee jaar geleden bij een zwaar demente vrouw (74) euthanasie uitvoerde in een verpleegtehuis in Den Haag, had dat niet mogen doen.
Dat heeft het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg in Den Haag vandaag besloten. De arts, die specialist ouderengeneeskunde is (verpleeghuisarts), krijgt een berisping. Dat betekent dat de uitspraak wordt gepubliceerd en openbaar wordt.
'Zware maatregel'
"Een berisping wordt onder artsen wel gezien als een zware maatregel", zegt RTL Nieuws-verslaggever Eelco Hiltermann, die bij de uitspraak aanwezig was. De arts is niet uit het BIG-register gehaald, dus ze mag wel gewoon haar werk uit blijven voeren. "Je krijgt een soort kruis achter je naam."
Ze zou hebben gehandeld 'in strijd met de zorg die ze had moeten betrachten', zo stelt de tuchtrechter.
De dementerende vrouw kreeg in 2016 sterk slaapmiddel in haar koffie toegediend in verpleeghuis Mariahoeve in Den Haag. Een paar jaar vóór ze daar werd opgenomen, had ze een wilsverklaring opgesteld.
Tegenstrijdig
Daarin stond dat ze wilde sterven als ze zou gaan dementeren. Maar die verklaring was volgens de toetsingscommissie onduidelijk en tegenstrijdig.
De zaak werd eerder dit jaar al behandeld door de Regionale Toetsingscommissie Euthanasie (RTE). Die constateerde dat de verpleeghuisarts niet had voldaan aan de wettelijke 'zorgvuldigheidseisen' die gelden voor levensbeëindiging.
De RTE stuurde zijn oordeel door naar het Openbaar Ministerie (OM) om te laten bekijken of de arts strafrechtelijk zou moeten worden vervolgd. Om dat te bepalen, is er vervolgens een opsporingsonderzoek uitgevoerd.
Wanneer mag het?
Als je later euthanasie wil, mocht je dement worden, moet je heel precies te werk gaan:
- Je moet een wilsverklaring opstellen;
- Exact aangeven wat je uitzichtloos en ondraaglijk lijden vindt;
- Alles goed voorbespreken met je huisarts en mensen in je omgeving;
- Ook je arts moet een aantal dingen doen op het moment dat het zover is;
- Je arts moet ervan overtuigd zijn dat je verzoek weloverwogen is en er sprake is van uitzichtloos en ondraaglijk lijden;
- Minimaal één andere onafhankelijke arts moet een second opinion geven;
- Een toetsingscommissie controleert alles achteraf.