Sietses brandweerteam redde Kenan: 'Extra heftig als het om een kind gaat'
Het was een heftige werkdag voor brandweerman Sietse Smit en zijn team. Zij waren gisteren betrokken bij de reddingsactie van de 5-jarige Kenan, die urenlang onder het puin lag nadat een grillroom in Coevorden instortte.
Smit is teamleider bij de Veiligheidsregio Groningen, maar is ook opgeleid voor het Specialisme Technische Hulpverlening (STH). Dit zijn speciale teams van de brandweer die worden ingezet bij incidenten waarbij instorting dreigt of wanneer slachtoffers met het standaard gereedschap niet te bereiken zijn. Ze beschikken over meer (bouwkundige) kennis en extra zwaar gereedschap.
Hij was gisteren aan het werk op de kazerne in Groningen toen er een melding binnenkwam van de situatie in Coevorden. "STH-teams bestaan al drie jaar, maar voor ons was het de eerste keer dat we voor zoiets werden opgeroepen. Dat er een kind bij betrokken was, maakte het extra heftig."
Aanspreekbaar
Smit kwam tegelijk met de leider van een tweede STH-team aan. Hun collega's, de brandweermannen en -vrouwen die uitrukten na de eerste melding, hadden toen al het nodige werk gedaan.
Zo was de vader van Kenan al naar het ziekenhuis gebracht en het jongetje gelokaliseerd onder het puin. "Hij was aanspreekbaar en we konden hem zien. Het lukte de collega's alleen niet om bij hem te komen."
Een STH-team bestaat uit een teamleider, een plaatsvervangend teamleider, vijf reddingswerkers en twee logistiek ondersteuners. Deze brandweermannen en -vrouwen, zowel beroeps als vrijwilligers, worden speciaal opgeleid. Het werken op locaties waar instortingsgevaar dreigt, vraagt namelijk extra kennis. Zo moeten ze onder meer extra bouwtechnisch inzicht en een sterk ontwikkeld analytisch vermogen hebben. Er zijn in Nederland vijf van dit soort teams, verspreid door het hele land.
De teams maakten samen een plan. "Je wil natuurlijk zo snel mogelijk het jongetje bevrijden, maar ook veilig te werk kunnen gaan. De constructie was zo instabiel, dat we eerst moesten stabiliseren. Verder waren er ook zorgen over het gas. We vermoedden dat het om een gaslek ging, dus mogelijk zou er nog uitstroom van gas zijn."
Onderkoeling
Ondertussen had Kenan het behoorlijk koud gekregen en lag onderkoeling op de loer. Er waren wel isolatiedekens, maar dat was niet genoeg om hem warm te houden. "Het was improviseren. Uiteindelijk hebben we aan buurtbewoners gevraagd of ze warmtekruiken in huis hadden en die werden vervolgens snel gebracht. Later is iemand ook nog een elektrisch kacheltje komen brengen."
Toen de constructie eenmaal stabiel genoeg was en er genoeg puin was geruimd, probeerden de teams het jongetje vanuit twee verschillende kanten te bereiken. Uiteindelijk lukte het om hem te bevrijden. "Hem kunnen overdragen aan de ambulancedienst en zien dat hij nog aanspreekbaar is en huilt, is een euforisch moment." Met Kenan gaat het inmiddels een stuk beter.
Napraten
De teams moesten na de reddingsoperatie even bijkomen van de heftige gebeurtenissen. "Er was inmiddels eten geregeld, dus we hebben eerst een hapje gegeten. Daarna hebben we de spullen opgeruimd en zijn we bij elkaar gekomen op de kazerne om na te praten. Het heeft veel impact gehad."
Smit verwacht dat ze later deze week nog een keer samenkomen. "Dan bespreken we waar het goed ging en wat de leerpunten waren. Het is na gisteren en vandaag niet over. "