Tara was doodziek van borstimplantaten: 'Zoveel pijn en ellende doorstaan'

Ze is nog moe van de zware operatie die dinsdag werd uitgevoerd. Alles in haar lichaam doet pijn, slapen lukt maar een paar uurtjes per nacht. Toch klinkt er blijdschap in de stem van Tara Koppers. "Eindelijk zijn ze eruit", vertelt ze aan RTL Nieuws.

'Het waren theezakjes'

Dat ze zo blij is omdat ze geen borstimplantaten meer heeft, had ze nooit kunnen bedenken toen ze die ruim zes jaar geleden kreeg. Ze was niet lang daarvoor bevallen van haar eerste zoontje en zoals ze zelf zegt was er daarna niet veel volume meer overgebleven in haar borsten. "Ik werk als model en ik schaamde me erg voor mijn borsten. Dan stond ik me in een hoekje om te kleden, ik durfde niemand mijn lichaam te laten zien. Het waren gewoonweg theezakjes."

In Nederland krijgen jaarlijks zo'n twintig- tot dertigduizend vrouwen borstimplantaten. Na wat rondspeuren op internet besloot Tara siliconen borstimplantaten te nemen. Het leek veilig, ze zocht een kliniek uit die goed stond aangeschreven en tijdens de gesprekken met medici kreeg ze nooit iets te horen over mogelijke consequenties. "Ja, de normale consequenties van een operatie werden besproken. Maar het is er nooit over gegaan dat de implantaten niet veilig zouden zijn, dat ze zouden kunnen lekken, dat ze me ziek zouden kunnen maken."

Maar dat deden ze wel. Sowieso voelden de implantaten vanaf het begin al niet fijn aan, vertelt Tara. "Het voelde ongemakkelijk om ze in mijn borsten te hebben. Soms vielen ze uit mijn bh omdat het opeens niet paste. En ik kon niet meer op mijn buik slapen, terwijl ik een buikslaper was."

Constant extreem moe

Als dat de enige bijwerkingen waren, had Tara daar achteraf voor getekend. Maar twee jaar na de operatie kreeg ze een rare vorm in haar borst en ontstonden lichamelijke klachten die steeds erger werden. Ze was constant extreem moe, kreeg een voedselallergie, werd depressief, kreeg huiduitslag, jeuk op haar hoofdhuid, een laag libido, hoofdpijn en een heel slechte concentratie.

Met haar steeds toenemende klachten ging ze naar de huisarts, terug naar de kliniek, weer eindeloos vaak terug naar de huisarts, maar niemand wist wat er mis was. "Er was in ieder geval niets aan de hand met mijn siliconen, vertelden ze mij. Het zou vast komen omdat ik moeder was geworden, dat ik daarom oververmoeid was. Of het werd onder het kopje 'psychische problemen' weggeschoven. Maar ik wist dat dat niet de reden was, ik voelde dat aan alles."

Eind vorig jaar kreeg ze eindelijk de bevestiging van haar gevoelens dat er meer aan de hand moest zijn. Tijdens een fotoshoot wees een visagiste haar op een aflevering van het programma Radar waar het ging over Breast Implant Illness, ofwel borstimplantatenziekte. "Ik ben met die informatie uit de aflevering gelijk naar de huisarts gegaan en toen voor het eerst doorverwezen naar het ziekenhuis. Daar werd een echo gemaakt van mijn borsten en één implantaat was finaal doorgescheurd." De implantaten lekten, waren kapot en moesten er zo snel mogelijk uit. 

Drie maanden later kon ze eindelijk opnieuw worden geopereerd. "Ik had van mijn implantaten willen genieten, ik had me er mooier door willen voelen. Maar ik ben er zo intens verdrietig van geworden. Ze hebben me ziek gemaakt en de siliconen deeltjes zweven nu nog steeds door mijn bloedbaan. Het zit nu achter mijn lymfeklieren en borstbeen. Mogelijk heb ik hierdoor een verhoogde kans op lymfeklierkanker. Ik ben jong, 29 jaar. Dat ik hierover na moet denken, maakt mij heel verdrietig."

'Steeds meer vrouwen ziek van borstimplantaten'

Er is een grote toename in het aantal vrouwen dat zich in Nederland meldt met symptomen die passen bij Breast Implant Illness (BII). Dat stelt Henry Dijkman, wetenschappelijk onderzoeker en docent aan de HAN University of Applied Sciences, tegenover RTL Nieuws. Dijkman doet al twintig jaar onderzoek naar de ziekte en merkt dat het een ongekend probleem is dat nog altijd groeit. "Ik word door honderden vrouwen benaderd die klachten hebben passend bij het BII-syndroom. Zij komen bij artsen die hen soms voor gek verklaren."

Dijkman werkt samen met de siliconenpoli van het Amsterdam UMC, waar inmiddels een lange wachtlijst is voor vrouwen die kampen met symptomen passend bij BII. Hij is er samen met hen van overtuigd dat siliconen borstimplantaten je ziek kunnen maken, omdat ze 'zweten'. "Als je met een auto over het implantaat rijdt, gebeurt er niets mee, zo sterk is het. Maar als je dit in het lichaam stopt, wordt het afgebroken door allerlei processen. Het implantaat gaat zweten, de siliconenmoleculen blijven niet binnen het kapsel en komen vervolgens in het lichaam terecht."

Hij noemt het misplaatst dat plastisch chirurgen hier niet voor waarschuwen als patiënten, zoals Tara, langskomen voor een borstimplantaat. "Ook zij hebben een eed afgelegd. Deze chirurgen horen ook over BII, zij krijgen ook zieke klanten terug in hun kliniek. Ze behoren dit te onderzoeken, hun patiënten serieus te nemen en te helpen. En bovenal nieuwe patiënten voor te lichten over de kans op het krijgen van het syndroom."

Samen met haar zoontje woont Tara nu weer even thuis bij haar ouders in het Brabantse Oirschot, gewoonweg omdat ze niets zelfstandig meer kan op dit moment. "Er is zo veel in mij gesneden. Ik kan niet zelf opstaan, of zelf gaan liggen. En als ik 's nachts naar het toilet moet, dan bel ik mijn vader uit bed zodat hij me kan helpen."

Desondanks is ze strijdbaar. Ze wil, samen met haar letselschadeadvocaat, de kliniek aansprakelijk stellen voor de schade die ze jarenlang heeft geleden. En ze wil andere vrouwen waarschuwen. "Als ik had geweten dat er een kans was op deze bijwerking, had ik het nooit gedaan. Dat weet ik honderd procent zeker. Maar ik ben hier nooit over voorgelicht, mij was verteld dat alles veilig zou zijn. Maar dat is het niet, en dat moet iedereen weten."

'Dit gun ik niemand'

Tara hoopt dat de wereld achter de plastische chirurgie gaat veranderen. "Al kost het mijn laatste stukje energie in mijn lichaam, ik wil vrouwen overtuigen van het feit dat ze mooi zijn zoals ze zijn. Accepteer jezelf zoals je bent, want je bent goed zoals je bent. Ik heb zo veel pijn en ellende moeten doorstaan, dat gun ik niemand. Dus doe het niet, stop het niet in je lichaam. En als het er al in zit en je voelt je niet lekker in je vel: haal ze eruit."

Tara spant met advocaat zaak aan tegen kliniek

"Er wordt gedaan alsof het niets voorstelt, borstimplantaten nemen", zegt letselschadeadvocaat Wouter Munten. "Ze gaan als warme broodjes over de toonbank. Nergens wordt gesproken over het feit dat de implantaten kunnen lekken, dat je er ziek van kan worden. Het gaat ook heel vaak goed, maar bij Tara is het misgegaan. Heel erg mis."

Munten hoopt de kliniek waar Tara is geopereerd aansprakelijk te houden voor al het leed. Hij stelt dat de kliniek vooraf de risico's en eventuele consequenties had moeten bespreken met Tara.

"Ze heeft een keuze gemaakt die ze niet zou maken als ze vooraf goed was voorgelicht. Tara is goed gedocumenteerd, ze kan heel goed aantonen dat ze niet is voorgelicht over het feit dat siliconen borstimplantaten kúnnen lekken – iets wat wel bekend was bij de leverancier van de implantaten – en ze heeft ontzettend veel leed. Ze kan al jaren niet meer volledig werken en ook haar toekomst is onzeker. We hopen dat het ons lukt om de kliniek aansprakelijk te houden voor het letsel van Tara en tegelijkertijd een signaal af te geven aan de complete branche van plastische chirurgie."