Op zijspoor zetten zieke werkneemster kost Fries ziekenhuis één miljoen euro

Uit een dinsdag openbaar geworden uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland blijkt dat de zorginstelling de klinisch chemicus bijna een half miljoen euro aan ontslagvergoedingen moet betalen omdat ze de vrouw geen gelegenheid bood om te re-integreren.

Verwijtbaar handelen

Volgens de kantonrechter is sprake van 'ernstig verwijtbaar handelen' van de werkgever. Daarnaast kreeg de vrouw 3,5 jaar doorbetaald, terwijl zij ziek thuis zat of elders re-integreerde. Dat kostte de zorginstelling nog eens ruim een half miljoen. Daarmee komen de totale kosten op één miljoen.

De Friese zorggroep bestaat uit het Antonius Ziekenhuis met vestigingen in Sneek en Emmeloord en Thuiszorg Zuidwest Friesland. Het miljoen dat ze kwijt is als gevolg van het ontspoorde arbeidsconflict is voor de zorgorganisatie een fors bedrag. Om een idee te krijgen: op een omzet van bijna 200 miljoen euro boekte het Antonius in 2022 nog geen 1,5 miljoen euro winst.

Irritaties

In 2018 ging de klinisch chemicus aan de slag bij de zorggroep, waar zij toetrad tot het managementteam van het laboratorium dat onder meer bloedonderzoeken uitvoert. Zij ontving een brutosalaris van ruim 10.000 euro per maand; inclusief vakantiegeld en eindejaarsuitkering ruim 12.300 euro.

Aanvankelijk kreeg de vrouw uitstekende beoordelingen, maar eind 2020 vond er een confrontatie plaats met de medisch coördinator, die irritaties uitte over de samenwerking. In februari 2021 volgde een gesprek, waarbij de vrouw te horen kreeg dat zij een verbetertraject moest volgen.

Enkele dagen later meldde de vrouw zich ziek met klachten van een burn-out. Die zomer stelde een GGZ-arts vast dat zij aan een depressie leed. 

Slepende arbeidsconflict

Wat volgde was een slepend arbeidsconflict van drie jaar, waarin de vrouw, bedrijfsartsen en het UWV aandrongen op terugkeer op de werkvloer. In plaats daarvan probeerde de zorggroep haar juist keer op keer op straat te zetten.

Zo stapte de werkgever in 2022 naar de kantonrechter en het gerechtshof, om de arbeidsovereenkomst met de vrouw te ontbinden. Beide keren werd dat geweigerd; de zorginstelling zou te weinig hebben gedaan om de klinisch chemicus weer aan de slag te krijgen. Bovendien mocht de werkgever de vrouw van het hof niet ontslaan, omdat zij destijds nog ziek was.

Loonsanctie

In 2023 oordeelde ook uitkeringsinstantie UWV herhaaldelijk dat de werkgever te weinig had gedaan om de vrouw weer op de werkvloer te laten terugkeren, terwijl de vooruitzichten daarop aanvankelijk nog gunstig waren. Daarom kreeg de zorggroep een zogenoemde loonsanctie opgelegd; in plaats van twee jaar, moest ze de vrouw drie jaar tijdens ziekte doorbetalen.

Intussen herstelde de vrouw, mede doordat zij bij een ander bedrijf kon re-integreren. Daar kon zij echter niet vast aan de slag. Het verzoek om weer bij het ziekenhuis te beginnen, werd in januari door de werkgever verworpen. En nu de vrouw niet meer ziek was, kon de zorginstelling opnieuw naar de rechter om de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Volgens de werkgever was sprake van een 'totaal verziekte werkrelatie'.

Totaal verziekt

Dit keer bleek die poging succesvol. De kantonrechter in Leeuwarden oordeelde vorige week dat de arbeidsverhouding dusdanig is verstoord, dat een succesvolle terugkeer van de klinisch chemicus lijkt uitgesloten. De kantonrechter ontbindt de arbeidsovereenkomst per augustus.

Wel hangt er aan het ontslag een pijnlijk prijskaartje voor het ziekenhuis. De rechter wijt de verstoorde arbeidsrelatie namelijk niet aan de vrouw, maar volledig aan de opstelling van de werkgever. Daarom moet het ziekenhuis de vrouw een trits van forse ontslagvergoedingen en achterstallige beloningen betalen.

Zo heeft de vrouw naast een reguliere transitievergoeding van bijna 24.000 euro recht op een schadevergoeding wegens verwijtbaar gedrag van de werkgever ter hoogte van drie jaarsalarissen, ofwel bijna 444.000 euro. 

Daarnaast moet het ziekenhuis de vrouw haar achterstallig salaris over zes maanden tot augustus dit jaar betalen, met een boete van vijftig procent. Inclusief de drie jaar loonbetaling tijdens ziekte komt het totale prijskaartje dus op ruim één miljoen euro.

Bont maken

Advocaat Dirk van Genderen van de werkneemster zegt tevreden te zijn over de uitspraak. "Het is een prachtige beschikking, waarin de rechter veel moeite deed om alle relevante feiten te benoemen. Daaruit kan niet anders dan geconcludeerd worden dat hier wel heel veel is misgegaan door toedoen van het ziekenhuis. Het UWV vond dat er niet te weinig, maar niets aan re-integratie is gedaan. Dat is uitzonderlijk. Zelfs de adviezen van de eigen bedrijfsartsen werden genegeerd. Als je het zo bont maakt, kan je zo'n ontslagvergoeding verwachten."

Volgens de advocaat heeft de zorggroep aangekondigd in hoger beroep te gaan, omdat ze niet met de uitspraak eens is. "Helaas voor mijn cliënt, want zij was er nu graag vanaf geweest." De Antonius Zorggroep wil niet op de zaak reageren. “Wij bevestigen dat wij in hoger beroep gaan, maar zullen verder geen inhoudelijk commentaar op de zaak geven”, zegt woordvoerder Piet-Jan Nauta.