Carlo Boszhard wist direct dat Valerio het zou gaan maken

Carlo kan het niet laten om een vergelijking te trekken met de jungle en de televisiewereld. "Probeer te overleven en houd je ogen in je achterhoofd", zo schrijft hij. "Je bent voor een groot deel overgelaten aan de smaak van het publiek en vooral van die ene baas die aan je denkt op het juiste moment. Mijn tip: rustig meebewegen in plaats van verzetten. In de afgelopen 35 jaar heb ik veel presentatoren zien komen, maar helaas ook zien gaan."

Dat je soms ineens van je voetstuk kan vallen, heeft volgens Carlo lang niet altijd met de persoon zelf te maken. "Hoewel de media het allemaal persoonlijk willen maken, moet je ook gewoon soms geluk hebben. Je bent net zo goed als je tv-format en de concurrentie je toelaat, zeg ik altijd. Een succes of flop ligt nooit helemaal aan jou. Het is de combinatie van verschillende factoren."

Vervolgens blikt hij terug op zijn allereerste ontmoeting met Valerio. "Aalsmeer, 1998. ik presenteer het programma Monte Carlo. Achter de cameraman staat een kabelsjouwer. Zijn naam? Valerio Zeno. De ambitie spoot uit zijn poriën, hij wilde tv-presentator worden. Na een flauw grapje van mij of dat wel zou lukken, werd hij kwaad."

Volgens Carlo weet hij het op dat moment zeker: "In één klap zag ik het vuur van ambitie in zijn ogen en wist ik: hij gaat het maken. Maar de tv-jungle is hard voor jonge talenten. Ondanks zijn weg naar BNNVARA en vervolgens een vrijwillige sabbatical, bleef het even stil. Maar nu is hij ineens terug met Echte Meisjes in de Jungle op Videoland."

En als er iemand volgens Carlo geschikt is voor dit format, dan is het Valerio wel. "In een interview zegt hij de spotlights niet gemist te hebben. Ik zijn droge humor wel. Welkom terug in de tv-jungle, Valerio."

Helaas voor Valerio was zijn tijd in de jungle niet altijd even gezellig. En dit had vooral te maken met de 'meisjes' daar: