Zo is het nu met Francis en Robin: 'Een oranje keuken zie ik niet zitten'
Francis & Robin beschrijven zichzelf als 'zo’n typisch Amsterdams stel dat maar niet de stad uitkomt'. Tweeënhalf jaar geleden besloten ze dat het tijd werd om in de hoofdstad te stoppen met huren en op zoek te gaan naar een nieuwe plek. Investeren in een nieuwbouwproject leek ze een goed idee, maar inloten was een ramp en ook de chaos op de huizenmarkt was uiteindelijk niet aan hen besteed. Kopen Zonder Kijken leek de beste optie.
Als je dit liefdevolle stel spreekt, dan komt er een soort rust over je heen. Ze lijken zich niet snel druk te maken, zijn positief en optimistisch ingesteld en vinden eigenlijk alles leuk. Maar verhuizen, dat werd toch een dingetje. Ze woonden in een superleuk appartementje midden in Amsterdam en wilden door. Stoppen met huren en investeren in een huis met een mooie vloer en plinten. Maar net als iedereen die het liefst in de hoofdstad wil blijven, was dat niet voor ze weggelegd.
Voor nieuwbouwprojecten werden ze uitgeloot, de huizenprijzen rezen al heel gauw de pan uit en voor veel kijkmomenten werden ze zelfs uitgesloten. Uiteindelijk werd de keuze gemaakt om dan toch de stad te verlaten. Maar, waarheen? Zelf de knoop doorhakken was nog best lastig. Het werkte allemaal niet en ze bleven aanmodderen.
Er het beste van maken
En dan wordt lieve Millie geboren. Met een kleintje krijg je ineens andere behoeftes en het appartementje werd nu toch wel echt te klein. Met al zijn klus-skills bouwde Robin een kamertje achter de keuken, maar echt ideaal was het al lang niet meer. Afwassen als de kleine lag te slapen, borrelen met vrienden, de koelkast open en dichtdoen. Hele ‘normale’ dingen maakten ineens wel erg veel geluid.
Kopen Zonder Kijken werd de oplossing voor dit jonge gezinnetje. De eerste aflevering uit het vorige seizoen gaf ze namelijk nog een sprankje hoop. Daar werd een huis in Haarlem gekocht voor een budget dat ‘oké’ was en dat wilden ze ook wel.
Meedoen, hoe spannend is dat nou?
Uiteraard vroegen we ook Robin & Francis hoe ze het ervaren hebben, waar ze tegenaan liepen en vooral of ze nog steeds zo blij zijn.
Robin: “We zagen meedoen aan dit programma als een avontuur. Het is natuurlijk heel dubbel want hoe nuchter we ook zijn, je geeft je geld wel aan een vreemde. Dat is heel spannend, maar er heerste ook opluchting. Je weet dat je nu een huis gaat krijgen en dat Alex de knoop voor ons gaat doorhakken.”
Francis: “Ik vond ieder moment eigenlijk wel spannend. Van het tekenen bij de notaris tot aan het doorgeven van je woonwensen. Je krijgt daar maar één moment voor en je wilt het meteen goed doen. Je vraagt je daarna ook steeds af of het wel goed overkwam en of ze goed genoeg weten wat we zoeken. Kijken ze er doorheen en zien ze waar we echt blij van worden?”
Wie de aflevering gezien heeft zag dat het stel kwam met een hele stapel briefjes waarop al hun do’s en don’ts te zien waren. Een leuke manier om te presenteren wat ze wel en niet wilden op hun nieuwe plek. Francis: “We pakten maar gewoon uit en voor ons waren het hele reële wensen, geen harde eisen. Ze zijn uiteindelijk ook allemaal uitgekomen.”
Wonen in Bussum was toch een no-go
Wat in de aflevering niet echt naar voren komt, maar wel in het interview is het concessiegesprek met Alex. Francis: “Je weet dat ze komen voor het gesprek, maar toch baalden we en hebben we een weekend flink moeten nadenken.”
“Voor ons gevoel hadden we zoveel plaatsen aangegeven waar we konden en wilden gaan wonen en toch moesten we het gebied uitbreiden. Dat voelde heel naar. We moesten ineens ook nadenken over Hoofddorp en dat wilden we niet. Die plek hadden we bewust niet aangegeven.”
“Tijdens de speurtocht reden we door Bussum en dat is nog lang blijven hangen. We hadden de plaats wel aangegeven, maar ik wilde er liever niet wonen. Het voelde een beetje als een b-keuze. Dat was een onderbuikgevoel en die spanning heb ik tot aan de onthulling heel erg gevoeld.”
En dan is het D-day
Eén ding was zeker, het nieuwe huis moest dus eigenlijk niet in Bussum zijn. Gelukkig voor het lieve gezin werd het Hilversum. De plek waar veel Amsterdammers naartoe trekken en waar het stel al meerdere vrienden heeft wonen. Ze zijn er superblij mee! Maar hoe was dat nou, dat moment van opleveren én daarna?
Robin moet lachen: “Het was eigenlijk vooral een stressdag. Je bent superblij met het huis en dat je het gezien hebt, maar het was laat in de middag. Toen iedereen weg was moesten we meteen in de auto terug naar Amsterdam om Millie op te halen. De hele autorit wisten we eigenlijk niet meer te zeggen dan ‘wauw’. Het was zo onwerkelijk dat we ineens een huis hadden dat helemaal klaar was.”
Francis: “Ja, het was vooral veel stressen. We hebben onze oude bank die dag nog verkocht vanuit het andere huis en het voelde als een race tegen de klok. Pas later hebben we ervan genoten en het volledig in ons opgenomen. Het voelde echt heel onwerkelijk. Een beetje alsof je op vakantie gaat en je koffer is achtergebleven op Schiphol.”
“Grappig weetje; we hadden geen vrij genomen en moesten de dag erna meteen weer werken. Dat is heel gek want je hebt nog niets in huis. Ik ben ’s ochtends nog gauw brood gaan halen en moest met Google Maps naar de supermarkt fietsen. We hadden verder nog niets van de wijk gezien. Dat is zo’n raar gevoel, je woont in je nieuwe huis maar weet verder niets.
Robin: “Je bent ook de hele week het huis nog aan het ontdekken. Je hebt van die momenten dat je denkt ‘oh dat past ook leuk bij elkaar' en 'huh dit staat ineens de badkamer’. We zijn ook positief verrast. Het is meer een ‘stad’ dan we dachten. We zeggen wel eens gekscherend; als Uber Eats er rijdt dan zit je nog goed en dat is hier het geval.
Echt een koffietje halen om de hoek is er alleen niet meer bij. Dat mis je wel vanuit Amsterdam. We hebben dus zelf een goede koffiemachine gekocht met een oranje kannetje!”
Oranje boven, oranje boven
Ja, dat oranje, dat moest wel in het huis terugkomen. Robin houdt namelijk van kleur. Veel kleur én het liefst; oranje. Dat is nou eenmaal zijn favoriete tint. Francis daarentegen vindt een kleur helemaal prima, maar het moet wel in balans zijn. Een compleet oranje keuken zag ze bijvoorbeeld echt niet zitten.
Toen de deur in het nieuwe huis dan ook eindelijk openging, was het een waar kleurenwalhalla voor Robin. Roos kon tot bepaalde hoogte helemaal los, maar heeft ook alle wensen van Francis terug laten komen.
Francis: “Heel eerlijk, als we alles zelf hadden gedaan, dan had Robin de oranje kleur nooit gewonnen. Maar het resultaat nu is wel echt sprekend en leuk. Er zit echt veel kleur in het huis, dat hadden we zelf nooit zo gedaan.”
Gewaagde keuzes
Lang niet iedereen kan namelijk zeggen dat ze neonlampen in de woonkamer hebben staan. Fantastisch voor een feestje en perfect binnen het kleurenthema van Robin!
Ook de bank was een heel opvallend item in de kamer. Francis: “De bank in die vorm en kleur hadden we zelf echt nooit gekozen, maar hij past helemaal in het geheel en is zo gaaf. Het aanrechtblad hadden we ook anders gedaan. Hij is vrij intens maar we zijn er juist heel blij mee.
Echt alles past bij elkaar en die neonlampen gaan nooit meer weg. Die doen ons echt denken aan Kopen Zonder Kijken. Ik ga zelfs elke week nog oranje rozen halen omdat die bij de onthulling ook in huis stonden.”
Aan de slag!
Het hele huis was af, behalve de zolder. Toen was het budget helaas helemaal op en dat is logisch. Het huis is compleet aangepakt en volledig gerenoveerd. Dat ze zelf nog even aan de slag moeten vinden de twee helemaal niet erg.
Francis: “Vlak na de oplevering waren we in de bouwmarkt omdat ik een bak wilde kopen voor onder de wasmachine. Het voelde zo gek dat je hele huis compleet verbouwd is, maar dat je zelf niet één keer in de bouwmarkt bent geweest.”
En dus werd het laatst de hoogste tijd. Ze zijn onlangs dan ook begonnen aan de zolder. Robin: “Het leek ons een goed idee om daarmee aan de slag te gaan. We wilden de balken schuren in de hoop dat er hele mooie exemplaren onderuit zouden komen.
Wij zijn alleen allebei van het ‘we zien iets en gaan het gewoon doen, zonder al te veel nadenken’. Dus gingen we aan de slag terwijl de toetsenborden van de computer, een kleed, verhuisdozen enz. er allemaal nog stonden. We dachten dat het wel mee zou vallen allemaal. Dat liep even anders. Uiteindelijk hebben we zelfs een gigantische stofzuiger gehuurd. Whoops!”
Achja, gelukkig deed het programma het grootste deel van het huis, kan Robin heel goed wandjes bouwen én ben je nooit te oud om te leren.
En, blijven ze nog even?
“Ja!” Riepen ze beide in koor. Het wordt namelijk in de wijk waar ze nu wonen alleen maar beter. Er wonen nog vrij veel ouderen, maar die verhuizen steeds vaker en dan komen er jongere stellen voor terug.
Francis: “Ik kan niet wachten op een buurtborrel-app. Die ga ik denk ik meteen initiëren.” Robin: ”Het is een plek waar we nog lang niet uit groeien en waar we nog wel even willen blijven zitten. En hoe vet is het dat je de deur uit loopt en zo in het bos zit. Fantastisch!”
Francis: “we zijn gewoon heel blij!” waarop Robin haar nog even aanvult: “alle vakjes zijn aangevuld.”