'De aannemer is er opeens vandoor. Net voor de verbouwing'
Journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week trekt de aannemer de stekker uit het geplande bouwproject. "Wat? Waar halen we nu weer iemand anders vandaan?"
Toen we acht jaar geleden verhuisden, paste ons huis perfect bij de situatie. Twee kleine kinderen, werk buiten de deur, genoeg slaapkamers voor iedereen en een gezapig buurtje vol speeltoestellen. I-de-aal.
In de loop der tijd veranderde er van alles. Manlief en ik gingen voor onszelf werken en hadden een werkkamer nodig. Puk (11) en Olle (8) groeiden hun kinderstapelbed uit en kregen behoefte aan privacy. Ze hadden een eigen kamer nodig.
Verhuizen? Hahahaha! Nee. Geen optie. Laten we een opbouw op de garage zetten, besloten we. Dan hadden we een slaapkamer extra en was het probleem opgelost. Dat is inmiddels twee jaar geleden. De opbouw staat er nog steeds niet.
Stapels werk en enorme drukte
Iemand vinden die de klus kon klaren was de eerste horde. Na twintig mailtjes en belletjes hadden we eindelijk iemand gevonden die tijd had. We lieten een tekening maken – wat lang ging duren, want de tekenaar had stapels werk liggen.
Daarna was het tijd voor de vergunning. Dat ging langer duren dan normaal, waarschuwde de gemeente op de website. 'Wegens enorme drukte.' De tekening werd, na meerdere aanpassingen, na een aantal maanden goedgekeurd. We waren weer een horde over.
Er kwam een zomervakantie tussendoor, we kregen een offerte en overlegden over materialen. We gingen akkoord met de prijs. De aannemer zou in maart aan de slag kunnen. Begin januari mailde ik met frisse moed: 'Wanneer gaan jullie precies beginnen?', dan kon ik dat noteren in de agenda. Er moest nog een jaarplanning worden gemaakt – de aannemer kwam erop terug.
Twee weken later mailde ik weer: "Joehoe?" Het antwoord: "Eind mei." Huh? "Er is vertraging met een andere klus, de bouwmaterialen zijn op, blablabla." We mailden dat we het inmiddels wel erg lang vonden duren. De aannemer antwoordde: "Oké dan niet, doei!"
Verbouwen is de hel
En toen zaten we opeens zonder aannemer. "Heel klote, maar misschien is ons ook heel wat verbouwleed bespaard gebleven nu", pruttelde ik. "Stel je voor, dat we opeens halverwege die opbouw in de shit waren komen te zitten."
We hadden wat hordes afgelegd, maar we konden weer van voren af aan beginnen. Ik schreeuwde moord en brand op WhatsApp en Instagram en binnen vijf minuten appte mijn liefste RTLNieuws-collega de naam van een betrouwbare, toffe aannemer. Ze deed er ook nog een hart onder de riem bij. "Hang in there. Verbouwen is de hel, maar je krijgt er zoveel voor terug."
Laat die hel maar beginnen, ik ben er inmiddels meer dan klaar voor.
Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.