Oud WIDM-Jeroen: ‘Als hij de Mol is, hadden ze dit nooit laten zien’

“Ik had echt nooit verwacht dat ik het zo leuk zou vinden”, vertelt Jeroen aan RTL Boulevard over zijn WIDM-deelname. “Ik keek wel eens naar Wie is de Mol?, maar was niet heel erg fan. Toen ik gebeld werd dacht ik: hoe gaaf is het om je in een avontuur te storten zonder dat je weet met wie of waar? Dat idee fascineerde me heel erg.”

Zijn deelname in 2017 heeft ervoor gezorgd dat hij er een paar goede vrienden bij heeft gekregen. “Het voordeel van onderweg zijn met een groep en dicht op elkaar zitten, is dat je heel snel een band opbouwt. We hebben nog steeds een actieve Whatsapp-groep van ons jaar. Als er iets gebeurt in de uitzending, of er komt een mysterieus filmpje langs, dan ontploft hij weer."

Hoewel China een prachtig land is, is Jeroen blij dat hij in ‘zijn’ jaar naar Amerika vertrok. “Het was prettig dat je de taal spreekt en makkelijk contact kunt leggen met de lokale bevolking. Het is onmogelijk om een gesprek te starten met de Chinese bevolking, zo hoorde ik van de mensen die er eerder geweest zijn. Maar het is een waanzinnig land en wanneer kom je daar nou eigenlijk?”

De kandidaten krijgen pas laat te horen naar welk land ze vertrekken. “Je krijgt wel een paklijst en allerlei hints met naar welk klimaat je gaat. In ons geval kregen we ook door dat we rekening moesten houden met het feit dat het elektriciteitsnet op 110 volt draaide. Toen ik ging speuren, kwam ik al vrij snel op landen als Canada en Noord-Amerika. Maar op Schiphol hoorde ik pas dat we naar Portland, Oregon gingen.”

“Je hebt als kijker wellicht het idee dat de kandidaten een soort georganiseerde groepsreis aan het maken bent, maar je ziet vrij weinig van het land. Je bent altijd onderweg naar een nieuwe opdracht en kunt niet even stoppen bij een mooi uitkijkpunt, zo werkt dat niet. Ik weet nog dat ik gesloopt was op de laatste dag”, vertelt Jeroen. “Ik heb alleen maar liggen slapen in een bos. Je moet echt afkicken als je terugkomt. Je schrikt soms wakker en denkt: ‘Ze zijn een opdracht aan het klaarzetten, we moeten weer!’ Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt”, lacht hij.

Jeroen vertelt dat je altijd je molboekje op schoot kunt hebben, maar dat je dat niet echt hoeft te doen. “De makers vertelden vooraf al: ‘Je moet het wel loslaten, als de opdrachten klaar zijn, dan is het klaar.’ Het is ook niet zo dat in het behang van de hotelkamers een hint zit naar de Mol.”

Hoewel de opdrachten an sich erg intensief zijn, is de tijd dat je onderweg bent tijdens de opnames ook erg rustgevend. “Je bent echt afgesloten van de rest van de wereld gedurende de opnames. Je hebt geen telefoon of contact met het thuisfront. Je zit in een bubbel. Het was lekker om me te focussen op iets waar je je normaal gesproken niet druk over maakt.”

“Ik zit ook dit seizoen weer te kijken als een kleuter voor de poppenkast van Jan Klaassen en naar de tv te schreeuwen", aldus Jeroen. "Die opdracht met die vakken, waar ik nog steeds niks van snap, vond ik heel geestig. Vooral omdat de kandidaten het zo leuk maken. Het is volgens mij een pittige groep die allemaal fanatiek spelen. Ze nemen het heel serieus, dat is alleen maar goed.”

Voor Jeroen is het ondertussen duidelijk wie dit jaar de befaamde Mol is. “Ik kijk af en toe naar Nathan en denk: gast, wat ben je allemaal aan het doen? Je weet nooit zeker hoe de makers het monteren, want soms ligt het er wel heel dik bovenop. Maar dat kan ook de bedoeling zijn. Er zijn zoveel dingen gebeurd die overduidelijk zijn, dat je denkt: nou Mol, hou eens op.'

Voor Jeroen was het na de opdracht waarin ze theeservies moesten verzamelen zo klaar als een klontje. “Dat Nathan naar voren stapte om het geld te pakken van Rick, terwijl het bedragen vele malen hoger had kunnen zijn, is een voorbeeld van: ‘Als hij de Mol is, dan zouden ze dit er nooit instoppen’, maar aan de andere kant: waarom niet? Het kan zo overduidelijk zijn dat iedereen denkt dat hij het niet is, en dat je aan het einde een ‘aha’-moment hebt. Dat is wat het zo leuk maakt.”