Zo is het met Maran en Robert-Jan uit KzK: 'We stopten er bijna mee'
Robert-Jan en Maran woonden al jaren in het centrum van Utrecht. Ze hadden het hier naar hun zin, maar sinds zoontje Wolf is geboren is de woning te klein. Tijd voor een volgende stap: hun eerste koophuis! Helaas is ook hier de hitte op de markt een probleem en dus gaven ze al hun geld aan het team van 'Kopen Zonder Kijken'. Maar wonen ze er nog steeds..?
"We twijfelden heel erg of we wel met het programma moesten doorgaan na de puzzeltocht"
Meedoen aan Kopen Zonder Kijken is wellicht wat extreem, maar het is voor Robert-Jan en Maran wel dé oplossing voor het probleem. Anderhalf jaar heeft het jonge stel gezocht naar een huis. Ze hebben twintig huizen bekeken, maar kwamen eigenlijk nooit toe aan een bod. "Vaak kwamen we er al niet tussen om ergens te gaan kijken en wanneer we mochten kijken stonden we met dertig anderen in de rij", vertelt Maran aan RTL.nl.
"We hebben uiteindelijk ook nooit een bod gedaan. We wilden na een bezichtiging altijd even met de makelaar overleggen en dingen afstemmen. Er nog nachtje over slapen en dan een mooi bod neerleggen. Die tijd was er niet en uiteindelijk lag het eindbod dan vaak nog €50.000 hoger dan dat wij in gedachten hadden om te bieden. Zo kwamen we er nooit." Toen ze in augustus 2020 op vakantie waren gaven ze zich op voor het programma onder het mom 'we zien het wel'. "Daarna ging het balletje eigenlijk heel snel rollen."
Waar het ene koppel bij de deelname nachten niet kan slapen en door de bomen het bos niet meer ziet, waren Maran en Robert-Jan redelijk steady en kalm. Hoe komt dat toch? Hoe blijf je al die tijd zo rustig? Maran vertelt: "Ik denk dat wij echt met twee benen op de grond begonnen. Bij de notaris zeiden ze al: 'Jullie staan er wel heel nuchter bij'. Maar wij dachten vooral: 'Het zijn maar stenen'. Dat gevoel is eigenlijk ook heel lang zo gebleven. Totdat het écht maanden duurde en we maar niets hoorden. Toen bouwde de spanning wel op."
"Het was uiteindelijk heel spannend, maar we bleven ook relaxed. De spanning kwam vooral uit de wachttijd", vult Robert-Jan aan.
"Tijdens de puzzeltocht waren we heel nuchter, maar daarna namen we de huizen nog even flink onder de loep", vervolgt Maran. "We hebben anderhalf jaar dag en nacht op Funda gezeten. De meeste buurten kennen we en we weten ook wel wat die huizen ongeveer kosten. Zo konden we naar aanleiding van de tocht veel wegstrepen: die kan niet, die is te duur, die is te klein, die kan je upgraden maar het verschil haal je er niet uit. We hebben een weekend enorm gepiekerd en toen ook bijna de stekker eruit getrokken.”
"In een van de twee huizen die voor ons gevoel over bleven wilden we namelijk echt niet wonen", vult Robert-Jan aan. "Ik wilde daar ons geld echt niet aan uitgeven. Je kon aan het huis goed zien dat het aan alle wensen zou voldoen, maar de buurt leek me niet fijn. Ik zag ons daar niet wonen."
"Toevallig hadden we het huis ernaast bekeken vlak voordat we ons opgaven voor het programma. We hebben toen heel bewust geen bod gedaan", legt Maran wat beter uit. "Als je daar dan ineens voorbij rijdt dan voelt dat niet goed. We twijfelden heel erg of we wel met het programma moesten doorgaan na de puzzeltocht."
Gelukkig rolde de bal de goede kant op en komt dit jonge gezin in Hilversum te wonen. Het eerste moment alleen in je nieuwe huis is altijd een beetje gek en voor de stellen met kinderen gaat vaak de klok meteen weer tikken. Zo ook voor Maran en Robert-Jan. "Wanneer de camera’s weg zijn denk je echt: oké en nu, daar staan we dan. Heel gek is dat", aldus Maran.
Robert-Jan: "Het is eigenlijk net alsof je voor het eerst in een vakantiehuis aankomt. Oké, dus dit is dan de keuken en daar is de badkamer. Je beseft niet meteen dat het jouw huis is en je kunt ook niet alles direct vinden. De meeste dozen zijn nog ingepakt en soms staan ze ook op een onverwachte plek. Je bent echt nog een beetje je weg aan het vinden. Het voelt alsof je bent opgepakt en op een andere plek wordt neergezet. Daar moet je wel even aan wennen."
Dat ze blij zijn met het huis is tijdens het interview goed te merken, maar ze moeten wel nog een beetje wennen aan de buurt. "Het duurt even, maar langzaam wennen we steeds meer. Deze wijk stond niet op onze favorietenlijst, maar gelukkig hebben we wel heel leuk contact met de buren en alle spelende kinderen op straat. Dat is voor Wolf echt waanzinnig leuk. Maar we moeten zelf nog echt landen", aldus Maran.
Robert-Jan: "Voor nu is deze plek wel fantastisch. We blijven denk ik zo’n drie tot vijf jaar hier wonen en gaan dan weer door. Het is hier prachtig maar het is niet ons eindhuis en dat hoeft ook niet."