Victoria Koblenko: 'Oorlog heeft impact op relatie en ouderschap'
Victoria Koblenko (41) en haar man Evgeniy Levchenko (44) houden zich dag in en dag uit druk bezig met de oorlog in Oekraïne en dat gaat weleens ten koste van hun relatie. Ook staat het de opvoeding van hun vijfjarig zoontje Kiy in de weg, vertellen ze in de nieuwste 'LINDA.'.
"Op een gegeven moment merkte ik dat je onderschat hoeveel invloed zo’n situatie op ons gezin heeft"
Naast dat de oorlog emotioneel beladen is voor het Oekraïense koppel, merkt Victoria dat die ook impact heeft op haar fysieke welzijn. Zo had ze in de eerste weken na de Russische invasie in februari last van haaruitval en heeft ze voor het eerst in haar leven te maken met vreetbuien. Ook dagelijks mediteren wil niet meer lukken.
Alle stress is voor het gezin slopend. "Op een gegeven moment merkte ik dat je onderschat hoeveel invloed zo’n situatie op ons gezin heeft", zegt Evgeniy in het blad. "Victoria en ik zien elkaar weinig. Als we ’s avonds thuiskomen, praten we nog even en vallen dan snel in slaap." Victoria herkent zich in dit beeld en bevestigt dat dit niet 'de meest romantische fase' is uit hun samenzijn. Lev geeft een voorbeeld: "Gisteravond, na de fotoshoot, zijn we voor het eerst sinds 24 februari samen uit eten gegaan. Dat werd ook niet heel romantisch; ik zat al vrij snel te knikkebollen." Desondanks gelooft Victoria er heilig in dat de oorlog niet hun relatie kapot zal maken.
Ook in hun opvoeding hebben ze de teugels moeten laten vieren. Zo hadden ze eigenlijk afgesproken geen telefoons in de slaapkamer toe te laten, maar is deze regel door de oorlog ook geschrapt. "We wilden Kiy net leren dat telefoons niet in de slaapkamer horen, dus hadden een kast laten maken waarin we voortaan ’s nachts de telefoons zouden opbergen. De eerste nacht dat ze daar lagen, werden we om half zeven wakker gebeld: de oorlog is uitgebroken.”
Hun zoontje wordt zo nu en dan ook blootgesteld aan de oorlogsbeelden en begint steeds vaker vragen te stellen. Ook dat breekt de ouders soms op. "Dan moet je je kind van vijfenenhalf ineens gaan uitleggen wat oorlog is. Later die week belde Lev mij: ‘Zadelen we Kiy niet op met een trauma door hier zo eerlijk over te zijn?’ Het is de eerste keer dat ik Lev heb horen huilen.”