verkocht

Zo is het nu met Dyan en Vera uit Kopen zonder Kijken

Door RTL.nl/RTL Boulevard··Aangepast:
Zo is het nu met Dyan en Vera uit Kopen zonder Kijken
RTL

Dyan en Vera woonden in een piepklein appartement in Amsterdam-Oost, waar de muren van het 37 m² grote appartement op hen afkwamen. Het was de hoogste tijd voor een volwassen huis. Maar hoe kun je in deze oververhitte huizenmarkt een huis kopen als je allebei een fulltime baan hebt én eigenlijk altijd achter de feiten aanloopt omdat je de huizen steeds te laat opmerkt? Inderdaad, niet. 'Kopen zonder Kijken' bleek hun redding te zijn. Hoe gaat het nu met ze?

"Achteraf kan ik ook zeggen dat het ons zo ook nooit was gelukt"

"We hebben ruim een half jaar zelf gezocht, maar het lukte echt niet. En achteraf kan ik ook zeggen dat het ons zo ook nooit was gelukt. Met al die veranderingen in de markt waren we er nooit tussen gekomen. Al die bezichtigingen die je moet doen en boven op de markt zitten, dat lukt niet als je beide meer dan 40 uur per week werkt. We waren altijd spuit elf. Ik schreef ons daarom in voor het programma", vertelt Vera aan RTL.nl.

KzK-stel raakt ontmoedigd na zoveelste concessie: 'Ik word hier pissig van'
Lees ook

KzK-stel raakt ontmoedigd na zoveelste concessie: 'Ik word hier pissig van'

Die inschrijving kwam overigens als een verrassing voor Dyan. "We hadden het er wel eens over gehad, maar ik had niet door dat ze ons ook echt had opgegeven. Tot ze mij opbelde. Dat moment weet ik nog heel goed. Ik zat op de fiets toen ze vertelde: 'Ik werd net gebeld door RTL en ze willen jou ook spreken.'"

Vera: "Ik dacht: we hebben het besproken, ik doe het gewoon. Ik had ook nooit gedacht dat ze ons er uit zouden halen." "Klopt!" vult Dyan haar aan. "Eigenlijk geloofden we nog steeds niet dat we echt in het programma zaten, tot we in Hilversum waren om te tekenen bij Sandra en alles werd gefilmd. Dat was heel onrealistisch." 

Meedoen aan dit programma lag wel echt helemaal in het straatje van Dyan en Vera. Vrienden vonden het dan ook niet vreemd dat ze aan het avontuur van Kopen Zonder Kijken waren begonnen. Dyan: "We kleuren weinig binnen de lijntjes en geven aan alles in het leven onze eigen draai. We stonden er in het begin dan ook heel nuchter in. Als het uiteindelijk toch zou mislukken, dan wisten we dat ook wel weer goed te krijgen. En waren we minder blij geweest met het huis, dan hadden we er alsnog een feestje van gemaakt."

"We zijn heel erg van het positieve", vult Vera haar aan. "Omdenken noem je dat!"

Dat het zelfs met behulp van een tv-programma lang kan duren om een goed huis te vinden, hebben we al vaker gezien. De markt is nog altijd oververhit en overbieden met een paar duizend euro is al lang niet meer voldoende. Ook bij Vera en Dyan verliep het proces moeizaam. Heel moeizaam. "Ik heb tijdens de deelname van in totaal bijna twee jaar echt een mega ommekeer gemaakt", vertelt Vera. "In het begin stond ik er heel ontspannen in, maar toen later bleek dat het écht een moeilijke opgave was draaide ik om. Ik werd steeds nerveuzer en gedachten als 'wat nou als het niet lukt' en 'hebben we er wel goed aan gedaan?' spookten continu door m’n hoofd."

Vera was dan ook degene die Dyan zo nu en dan moest oppeppen. En dat is ook niet zo gek, zeker als je meerdere concessies moet doen en eindeloos lang moet wachten. Vera: "Het bleef ook niet bij één concessiegesprek, we hebben zelfs meerdere keren concessies moeten doen." Het budget moest omhoog en de wensen omlaag, wilden ze nog kans maken op een huis.

Gelukkig was er uiteindelijk daar toch dat ene pareltje in hun geliefde Castricum. Maar hadden ze dit huis eigenlijk zelf ook uitgekozen als de keuze bij hen lag? Het antwoord is kort en bondig: nee. "We hadden het met die drukke doorgaande weg zelf niet gedurfd", aldus Dyan. "En aangezien de achtertuin op het noordoosten ligt zou dit huis simpelweg niet in onze zoekresultaten verschijnen, omdat een tuin op het zuiden altijd een harde eis was. Het was dan ook wel even schrikken en omschakelen. We dachten: maar dat hebben we niet besteld? Maar al gauw dachten we ook: we maken er gewoon het beste van."

Gelukkig blijkt het in de praktijk mee te vallen. "Nu we er wonen blijkt dat we in de zomer, als de zon hoog staat, links achterin de tuin evengoed best wat zon hebben. Daar kunnen we lekker avondeten in het zonnetje", vervolgt Dyan. "Al met al geen ramp dus, maar het blijft nog steeds het enige punt waar we stiekem best van balen. Gelukkig krijgen we er ook heel veel andere dingen voor terug. Een charmant huis, een fijne nis, een balkon, mooie grote ramen… het totaalpakket klopt alsnog."

Toch hebben ze wel een paar kleine dingetjes aangepast. Vera: "In de wc hing een spiegel met heel veel ‘haar’, die noemden we ‘Mufasa’. Deze hing half voor een lichtknopje en was dus een beetje onhandig. Daarom hebben we die verhuisd naar de logeerkamer."

Castricum is nog altijd een perfecte match. "Er wonen hele andere mensen dan in Amsterdam. Hier in Castricum wonen echt actieve en ondernemende buitenmensen. Er hangt een gezellig en fijn sfeertje", aldus Dyan. "En we zitten vijftien minuten fietsen van het strand, waar je heerlijk kan kitesurfen."

Toch is het ook wel even wennen en hebben ze zelfs al hun eerste boete binnen gesleept. "We waren gewend om de motors gewoon voor op de stoep te parkeren, maar dat mag hier blijkbaar niet. Daarnaast kregen we ook nog eens een gele kaart omdat we de vuilnisbak verkeerd op de stoep hebben gezet. Beginnersfoutje!"

Een tekoopbord komt er voorlopig niet in de tuin te staan, maar... "Mochten we over een paar jaar een nieuw huis zoeken, dan blijven we gewoon in Castricum", aldus Dyan. Als ze over vijf jaar vijf kinderen hebben, zeggen ze grappend, dan zal de tuin waarschijnlijk wederom een bepalende factor zijn. Maar voorlopig zitten ze hier nog goed. "Het is het perfecte huis voor dit moment. We zijn heel erg blij!"

Meer Kopen zonder Kijken? Luister dan onze RTL Boulevard Reality Podcast met Bob en Roos:

Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.

Lees meer over
Martijn KrabbéRoos ReedijkAlex van KeulenBob SikkesKopen Zonder Kijken