Dit is waarom we oliebollen eten met oud en nieuw
Tijdens oud en nieuw worden er miljoenen oliebollen gebakken en gegeten. Het is in Nederland een traditie geworden en stiekem kunnen we niet meer zonder. Maar waarom eten we ze eigenlijk en hoe lang doen we dit al?
Eeuwenoude traditie
De geschiedenis van de oliebol gaat heel ver terug. Zo zou je op een schilderij van Aelbert Cuyp uit 1652 al een pan met oliebollen zien. Het eerste recept wat historici kunnen vinden is wel uit een later jaartal, namelijk uit 1667. Toen heette de lekkernij niet oliebol, maar oliekoek! Historicus Manon Henzen vertelt aan Nu.nl dat ze vermoedt dat ze nog veel ouder zijn. “We hebben er alleen geen recepten meer van!”
Voor de armen
Omdat er in de zeventiende en achttiende eeuw nog geen elektrisch licht was, was de winterperiode heel koud en donker. Net als nu probeerden de mensen het toen ook gezellig te maken met veel lichtjes. De armen kwamen dan langs de deuren, zongen een lied en kregen wat eten of drinken. Wat ze dan te eten kregen? Een oliebol!
“Ze werden bereid met ingrediënten die in de winter beschikbaar waren: meel, gist en gedroogde vruchtjes”, vertelt Manon. Daarnaast vullen oliebollen goed, wat handig is als er veel honger is, en zijn ze ook gewoon handig om uit te delen!
Verschillen met nu
Eigenlijk lijkt de oliebol nog heel erg op het allereerste ontdekte recept. Wel denken historicus dat ze vroeger iets platter geweest zouden zijn, omdat er minder olie werd gebruikt. Een pan olie was in de zeventiende eeuw namelijk best duur.
Al met al kunnen we zeggen dat een oliebol met krenten iets typisch Nederlands is en dat het echt hoort bij deze koude wintermaand!
