Wendy en Nick reizen in stijl in verbouwde bestelbus: 'Luxer geworden dan gepland'

Een warme binnen- én buitendouche, luxe espressomachine, elektrisch hefbaar bed en zonnepanelen op het dak. Nee, we hebben het hier niet over een villa, maar de zelf omgebouwde bestelbus van Nick, Wendy en Mila, hun dochter van negen maanden oud. Samen met Wendy's vader stripten ze de bus volledig en creëerden ze hun tweede huis op wielen, waarmee ze nu door Europa reizen.
We spraken het kersverse gezin over hun indrukwekkende verbouwing, het vrije leven op wielen en natuurlijk geven ze een uitgebreide tour door hun geweldige camper: Bruno.
Het liefdesverhaal van Wendy en Nick begon al in de oude Volkswagenbus van Nick, een 42 jaar oud exemplaar vol karakter, waarin de twee heel wat eerste dates beleefden. Daar bloeide niet alleen hun relatie op, maar werd ook Wendy’s liefde voor het campingleven weer aangewakkerd. De volgende stap was dan ook snel duidelijk: samen een nieuwe camper kopen om de wereld mee te ontdekken.
"Mijn oude Volkswagenbus gaf me stiekem vooral stress", vertelt Nick. "Er was altijd wel iets mee. Hij kwam geen berg meer op en het voelde gewoon niet veilig meer. Maar het was wel echt een charmant ding."
Om dat gevoel te behouden, maar dan zónder technische zorgen, besloot het stel te gaan voor een lege bestelbus, de Citroën Jumper. "Zo konden we alles precies maken en inrichten zoals wij het wilden. En met mijn superhandige vader, wisten we zeker dat het ging lukken", vertelt Wendy. In december 2021 kochten ze de bus, met als doel om 'm voor de zomer van 2023 helemaal klaar te hebben voor een lange reis. En dat is gelukt.

Het werd een project van anderhalf jaar, waarin met veel liefde, geduld en precisie werd gewerkt. "Mijn vader is een echte techneut en alleskunner", vertelt Wendy. "Toen wij klein waren heeft hij ook al een camper gebouwd, dus dit was voor hem bekend terrein. Hij was leidend in het verbouwen van de bus en hij vond dat alles nog een stuk luxer en beter kon. En eerlijk is eerlijk: de bus is uiteindelijk echt véél luxer geworden dan we in eerste instantie van plan waren. Maar daardoor genieten we er dubbel van."
Een goede tip voor wie zelf ook zo'n project wil starten? "Zorg dat je van tevoren écht een goed plan hebt", vertelt Nick. "Ik wilde het liefst meteen beginnen, maar mijn schoonfamilie pakte het gestructureerder aan. Ze hadden hele pdf-bestanden gemaakt met een planning en een stappenplan. Uiteindelijk was dat superhandig."


Chillen op het dak
En juist die voorbereiding is misschien wel de reden waarom het eindresultaat zo professioneel is geworden. Wanneer we vragen wat er allemaal aan de bus is aangepakt, vertelt het stel: "De bus is volledig geïsoleerd, er ligt een nieuwe vloer in, nieuwe ramen, een dakraam en op het dak zit een speciaal frame. Zo kun je er niet alleen op zitten, maar ook kajaks op vervoeren."
Maar dat is nog niet alles. "Daarnaast hebben we nieuwe voorveringen laten plaatsen, waardoor hij veel comfortabeler rijdt. De bus is voorzien van zonnepanelen, een elektrisch hefbed, een warme douche, een oven en een 3-pits om op te koken. En natuurlijk onze eyecatcher: de koffiemachine. Het zijn geen must-haves, maar ze maken het reizen zóveel fijner."
In de onderstaande video geven Nick en Wendy een toer door hun geweldige bus met opvallende technische snufjes.
Wat het leukste is aan het hebben van een camper? Voor Nick is het antwoord simpel: vrijheid. "We hoeven nooit te discussiëren over wie de BOB is. We parkeren gewoon ergens, onze dochter slaapt in haar eigen 'huisje' en wij kunnen relaxen. En dat op de mooiste plekken."
Hoewel het gezin ook een fijn appartement midden in Breda heeft, "zonder tuin, maar wel twee balkonnetjes", biedt de bus hen iets wat thuis ontbreekt: heel veel buitenruimte. "En ondanks dat het huis 100 vierkante meter is, voelt het bij de camper meer alsof de wereld aan je voeten ligt", vertelt Nick. "Het is echt fifty-fifty waar we zijn: binnen of buiten. Maar zeker in de winter trek ik er veel op uit voor werk, dan ben ik vooral te vinden in het wintersportgebied voor video- en fotografie."
De camper kreeg natuurlijk een naam, want een huis op wielen mag een beetje karakter hebben. Bruno werd het; stoer en avontuurlijk. "Onze vorige bus heette Eddy, een echte ouwe bokkennaam", vertelt Nick lachend. "Voor deze bus wilden we iets stoers, avontuurlijks. En Bruno vonden we goed passen bij de uitstraling."
Eén van de mooiste herinneringen aan Bruno? De reis naar Corfu springt er voor Wendy meteen uit: "We stonden aan een afgelegen baaitje met een privéstrandje, flesje bubbels op het dak... Magisch." Nick denkt ook aan Albanië, een ruig land dat veel indruk maakte. "We reizen nu vooral door Europa, maar dromen van meer. Misschien volgend jaar Marokko. En ooit: de bus op de boot naar Amerika."

Mila's eerste lange reis
Deze zomer is het voor het eerst dat het stel een langere reis maakt met hun dochtertje van negen maanden. "Toen Mila één maand oud was, stonden we al met haar op de camping in Nederland", vertelt Wendy. "Nu slaapt ze goed en geniet ze zichtbaar van alles om haar heen: vogeltjes, mensen en het buiten zijn."
Natuurlijk is reizen met een kleintje wel anders. "Je plant meer vooruit", zegt Nick. "De spontaniteit is iets minder, maar daar krijg je veel voor terug. Ze heeft zelfs haar eigen 'kamertje' voorin de bus, met een klein tentje op de stoelen. Perfect voor nu."

"Om het bijzonder te houden, moet je het doseren. Juist dán blijf je echt genieten."
Wat er nog mist aan hun camper Bruno? Nick weet het meteen: "Een airco, maar dat is een plan voor volgend jaar." Wendy denkt aan een tentdak voor als hun dochter ouder wordt, maar dat zal nog wel even duren.
Voor nu genieten ze vooral van de reis door Europa, samen met hun kleine Mila. Wanneer we hen voor dit interview spreken, reizen ze door Frankrijk, maar zullen later doorrijden naar Zwitserland. Een gave reis waarbij ze iets langer op de verschillende plekken verblijven dan ze voorheen deden, want dat is met een baby wel zo fijn. Maar het wordt een kortere reis dan de zomer van twee jaar geleden.
Toen reisde het koppel drie maanden door Slovenië, Kroatië, Montenegro, Albanië en Griekenland. En hoewel het prachtig was, merkten ze ook iets anders. "Op een gegeven moment komt het niet meer binnen. Alle mooie bergen vallen je niet meer op, en de zonsondergang wordt minder bijzonder", legt Wendy uit. "We ontdekten dat het toeleven naar een reis misschien nog wel het mooiste is. Om het bijzonder te houden, moet je het doseren. Juist dán blijf je echt genieten."

